Eerst het obligatoire tekstgeleuter. Wie foto’s wil, scroll maar door
Het is intussen hoogstwaarschijnlijk geen geheim meer dat ik een zwak heb voor mooie chronos in het algemeen, en een all-out fetisj voor vintage of vintage-inspired chronos specifiek. Er bestaat - voor mij - niets dat een betere combinatie geeft van “sporty enough” om je geen debiel in Adidas sneakers en Hooligan sweatpants met daarop een Lange te voelen, en toch “classy enough” om het Diesel Daddy op de begrafenis van je favoriete oma effect te omzeilen.
Maar goed, mooie chronos dus. Perfect uitgebalanceerde designs daarvoor zijn verre van eenvoudig te maken, zo blijkt als je eens rondkijkt. Vaak hebben ze veel te veel onnodige details tenzij voor wie in het midden van de heide de ballistische baan van een kruisraket wil afmeten tegen zijn/haar hartslag. Velen hebben te veel bling. Of de subdials zijn te groot, of te klein, of slecht gepositioneerd. Of ze bijten de helft van de indexcijfers eraf. Of er staat een onnodig datumvenster ergens tussen gepropt. Of, of, of.
Ik ben een detailneuker dus, en ik vind op vrijwel elk exemplaar wel iets dat ik anders had willen zien. Soms een vrij verwaarloosbaar detail, vaak meerdere dingen, en eens gezien kunnen die niet meer ont-zien worden.
Toen @Fate_Amenable_To_Change begin dit jaar een draad over zijn NA schreef, was ik dan ook lichtjes in de war. Het was een chrono, en ik kon er gewoon niks op aanmerken. Nada. Niet te groot, niet te klein. Sober maar met hopen leuke details. Speels maar geen kermisvehikel. Subdials per-fect.
Het gaat natuurlijk om de Farer Moritz, die bij deze de titel van Mooiste Moderne Chrono krijgt.
En wie het er niet mee eens is krijgt met mij aan de stok en mijn papa is poliesie egwaar ksweretu en die steekt u ZO ONMIDDELUK in de bak okeej.
Maar goed, de Moritz was al lang uitverkocht, en op Chrono24 staan er… nul. Kippentandjes. Groot was dan ook mijn verbazing toen de Farer hier plots in het blauw opdook! Mijn eigen budget voor nieuwe horloges was, door exponentieel uitdeinend werktuigpark, beperkt; een nier verkopen van mijn dochter werd even overwogen maar uiteindelijk toch maar afgevoerd - iets met wetgeving ofzo, weetikveel - dus ik zette hem kordaat uit het hoofd.
Tot @Fate_Amenable_To_Change een upje deed met… “stuur maar een bod boven €750”. Huh. Okay. “Doe maar gewoon dan”, zei de eega. “Je kijkt al veel te lang naar dat ding”.
Alas, het bleek een experimentje te zijn. Lowballers vangen! Maar door mijn Belgische charme belandde ik gelukkig toch niet op de zwarte lijst. En toen mijn eega dan maar voorstelde om het verschil tussen bod en vraagprijs bij te passen als vroeg kerstkado (ik zei het al eerder en ik ga het blijven zeggen: Slavische vrouwen, man ) ging het plots erg snel. Gereviseerd bod gedaan, aanvaard, betaald, verzonden in minder dan de tijd nodig om een tiener Supercalifragilisticexpialidocious te leren uitspreken.
Vandaag aangekomen met PostNL en de pret kan niet op. Plaatjes!
Obligatoire “unboxing”:
Pure chrono porno, dit ding.
Obligatoire macro-poging met de telefoon op 2x:
Ik had ook een heel klein beetje schrik van de grootte. Met mijn 16.5cm polsjes lijkt een horloge al snel te groot, ik heb zelf niks liggen van meer dan 40mm, en de Farer is 41mm. Maar prettig verrast, de vorm van de kast helpt een pak.
En om af te sluiten, jezusmina, wat een lume
Dank voor het lezen, en dank aan @Fate_Amenable_To_Change om dit mogelijk te maken! Dit is een blijvertje.