Hoewel ik in het verleden een tijdje heb lopen kwijlen over de Grand Seiko Snowflake, is dit voor mij tot nu toe altijd een onbereikbare “grail” gebleven. Daarnaast ben ik tegenwoordig van mening dat dit type horloges iets te lomp en dik zijn voor een dresser. Tel daar bij op dat ik de symmetrie op de wijzerplaat voorheen wat beter vond met het Seiko logo en Grand Seiko onderin (de power reserve aanduiding had van mij ook niet gehoeven) en exit Grand Seiko Snowflake.
Dan heb ik nu toch een model weten te bemachtigen die naar mijn mening een betere balans heeft: enter de Seiko SJE073.
Wat specs:
Dimensies: 40.7mm breed, 9,7mm hoog, 20mm lugbreedte
Uurwerk: Seiko 6L35, in-house, 3.7mm hoog, 45mm gangreserve, 28.000bph, afw. +10/-15sec per dag
Kast: 316L staal met Zaratsu polijstwerk, Diashield coating
Ook goed om te weten: 100m waterdicht, hittegeblauwde secondewijzer, limited tot 1881 stuks
Ja, hij is duur voor een Seiko, en ik had veel twijfels bij het neerleggen van een Grand Seiko (instapper) prijs voor dit model. Maar eenmaal op de pols ben je dit allang vergeten.
Je krijgt zeker meer dan we de meeste Seiko’s bieden: een geweldige afwerking, met Zaratsu polijstwerk en scherpe lijnen die zelfs voor Seiko wat scherper zijn dan wat ik gewend ben, dit keer wél een hittegeblauwde wijzer (ik kijk naar jou SARX033 
), een heerlijk comfortabele kast van 9mm dikte, mede mogelijk gemaakt door het nieuwe “high beat” uurwerk, een GS-waardige stalen band en natuurlijk gewoon een prachtige wijzerplaat.
De kastdikte is in mijn ogen een van de grootste pluspunten: ik heb nagenoeg geen enkel horloge wat zo lekker op de pols ligt. Hoewel dit horloge van zichzelf al dun is, gebruikt Seiko dezelfde designtruckjes als bij de bekende dikkertjes in de Seiko en Grand Seiko modellijn. Ter daar de korte lug to lug en relatief grote wijzerplaat bij op, en hij draagt zoals een dresser zou moeten dragen. Dit doet het nieuwe model in mijn hogen beter dan de SDGM- en SARX-modellen, die door hun verhoudingen het eigenlijk net niet zijn.
Hier nog wat vergelijkingen met mijn SDGM:
De wijzerplaat is bewerkt met allemaal kleine “krasjes” in verschillende lengte en hoeken, welke ook nog zijn aangebracht in verschillende dieptes. Sommigen zijn opgelegd als kleine lijntjes. Dit verkleurt erg mooi van (sneeuw) helderwit naar crème tot grijstinten waardoor het er een beetje als het maanoppervlak uit gaat zien.
Samen met het reliëf of de markers die prachtig licht vangen is dit eigenlijk niet goed op mijn budget Xiaomi-smartphonecamera te vangen. Hoewel je de details ook niet allemaal met het blote oog kan zien, is dit wel echt een horloge wat je in het echt moet zien om een idee te krijgen van de afwerking en de schoonheid van de plaat. Het feit dat door de Comfotex-AR coating het glas vaak afwezig lijkt te zijn helpt hier goed bij:
Hier geprobeerd een idee te geven van het reliëf, wat maar moeizaam gaat:
De kast en band zijn ook wat moeilijker vast te leggen, maar niet alleen omdat ik te krenterig ben om meer geld voor een goede camera neer te leggen. De Diashield-coating werkt namelijk erg goed tegen krassen op de kast, maar maakt het ook een magneet voor vingerafdrukken. Ik merk ook dat (nog meer dan bij mijn SDGM) de vingerafdrukken soms knap lastig te zijn verwijderen, alsof ze gewoon in de coating zijn geprint.
De bandaanzet zelf is ook even wennen, gezien de scherpe lijnen van de lugs op het eerste oog niet goed aansluiten op de band. Ondertussen ben ik echter van mening veranderd, en vind ik ze wel degelijk bij elkaar passen. Ik kan niet uitleggen waarom, in het echt werkt het gewoon 
Deze lijnen geven het horloge nog meer een eigen karakter.
Het uurwerk kan ik nu nog niet zoveel over zeggen. Het is wat mooier afgewerkt dan de meeste Seiko-uurwerken, maar nog steeds vrij steriel. Ik hoop dat ze dit uurwerk ook in wat goedkopere modellen gaan toepassen, want dat geeft wel meer ruimte om ook dunnere modellen te ontwerpen (wat Seiko zeker nodig heeft). Daarnaast is de vloeiendere secondewijzer bij 4HZ ook iets wat ik graag terug wil zien bij meer Seiko’s. Verder loopt hij zeker binnen de 10 seconden per dag en zit hij ruim boven de gangreserve van de fabrieksopgave van 45 uur.
Leren banden kan hij ook hebben, maar ik vind de stalen band zonder microverstelling, maar met halve linkjes daar veel te comfortabel voor dragen. Dat wil niet zeggen dat ik niet gespeeld heb met het idee:
Kortom: ik zou zeggen zeker kopen als je deze limited nog ergens tegen komt. Dit horloge bied best veel extra ten opzichte van de meeste Seiko’s, maar je moet er wel tegen kunnen dat er geen Grand Seiko op de plaat staat voor die €2200 retailprijs. Bij mij gaat hij voorlopig niet weg. Wie weet als er een witte Globemaster zich op het juiste moment aanbied 
.
