“Look what the cat dragged in”…
Na weken van wachten ontving ik iets voor het middaguur dan eindelijk deze prachtige Fortis B-42 Marinemaster. Bedankt, Poes!
Uiteraard trok ik mijn blij-ei kostuum aan zodra het horloge binnenkwam, en ben ik al snel door de tuin gaan scharrelen om het horloge van alle kanten te bewonderen. Eerst even genieten met een kopje koffie uit mijn favoriete mok, met een niet-zo-subtiele hint om bezig te blijven: de slûge soe ek, mar hy stoar earder… Jaaaja. Vrij vertaald naar “de luilak zou ook aan de slag, maar die stierf eerder”.
De Fortis is in hele mooie staat, geen krasjes op kast te bekennen. Ik zag de eksters in de boom al met een schuin oogje toekijken, “Oeh, shiny”. Daarnaast een begeerlijke rubberen band met vlindersluiting van Fortis.
En daarna op zoek naar leuke plekjes voor een paar plaatjes, want tegenwoordig beleven we ons leven via een lens (of scherm).
Zo blijkt dat de Fortis prima in een bakje met wasknijpers kan liggen:
Ook een beetje vlinderstruik misstaat deze duiker van formaat niet.
Maar uiteindelijk hoort deze Marinemaster gewoon om de pols,
en niet om een deurklink. Al is het alleen maar even om de indrukwekkende lume te demonstreren.
Zo, en nu weer even aan de slag. M’n kopje koffie laat me weten dat ik weer aan het werk moet. Die teksten gaan zichzelf tenslotte niet schrijven.
Fijne middag nog 
