Mijn laatste aanwinst… een model waar ik al een poosje naar op zoek was. Spreekt me op 1 of andere manier erg aan ondanks dat het voor heren is. Gelukkig uit Europa dus geen risico op overijverige douanebeambten door Radium alarmbellen…
Een Gruen strap 62 uit ca 1927 met een 12 ligne caliber 707 (lavina ebauche).
Paar uitdagingen… Radium in combinatie met een te klein glaasje. Niet zo bang voor de straling an sich, wel voor inademen van wijzerplaat stof. Toch even doormeten:
Zoals verwacht aan de polskant veel minder straling. Gewoon niet dagelijks dragen en uit de buurt van organen houden.
Er moet dus een beter glaasje op. Nou heb ik een assortimentje originele glaasjes:
Een 707 met style nummer 1. Maar helaas een leeg vakje… dus nu onderweg uit Amerika. in mijn doosje zitten voornamelijk nog dames glaasjes. Heren, zijn jullie minder voorzichtig met je horloge?
Dan moet er ook nog een bandje en nieuwe pushers op. Snel gemeten 17mm. Oorspronkelijk verkocht met een mooi pigskin bandje:
De koper had ongetwijfeld keuze uit echte Gruen sweatproof banden, maar ik zal @Lexaf in moeten schakelen. Geen idee of die pushpins nog speciaal zijn.
Eindresultaat na schoonmaken zal ik tzt laten zien. De radium ga ik dus niet verwijderen. Kan wel met wat water of krabbelen. Of… met aceton de hele plaat schoonmaken, beetje zilverpoetsen en lakje erover. De cijfers zijn er namelijk op gebakken zoals ook bij mijn tank dus poets je niet weg.
Nog een leuk filmpje waarin te zien is hoe opmaken van wijzerplaten gaat. Inclusief een hard enameled Gruen.
Heftig, dat filmpje. En super professioneel. En waarschijnlijk ook heel duur. En wat mij betreft, los daarvan toch ook twijfels. Maar die discussie over wel of niet (professioneel) opmaken zal altijd wel blijven. De een vind het prachtig en de ander geeft er letterlijk geen cent voor. Waardevermindering van het origineel en zo.
Wel boeien hoe ze dat doen. Dat relumen is interessant om te zien.
Zelf schoonmaken. Altijd een dilemma. Ingevreten radium krijg je naar mijn ervaring héél moeilijk schoon. Bovendien een ongezonde klus. Ik ben zelf van mening dat je wijzerplaten, behalve het verwijderen van wat loszittend vuil, met rust moet laten. Patina en de tandjes des tijds enzo. Het resultaat wordt er bijna nooit beter op.
Zie hieronder mijn voorbeeld. Geen Gruen natuurlijk, maar qua patina vergelijkbaar. Gewoon zo laten. Heeft zijn eigen charme en schoonheid.
Wat betreft een bandje: mooi pigskin is nog niet zo makkelijk te vinden, maar ik kan er wel naar op zoek voor je. Een mooi alternatief: Ik heb sinds kort een mooi klein partijtje struisvogel leer en struisvogel poot leer ter beschikking. In diverse kleuren. Lijkt me heel chique voor zo’n cushion modelletje. Pushpins lijken mij standaard… dus geen probleem. Stuur maar PB met details.
Ik vind het gek om een oudje te zien glimmen als nieuw. Dus zou mijn voorkeur niet hebben. Zou ook nooit een kast laten replaten. Maar als je angst hebt voor radium en het horloge daardoor in de kast verdwijnt, dan vind ik het opnieuw opmaken een logische keuze.
Als je er het geld voor over hebt om dat te (laten) doen op dit niveau, mja, misschien wèl. Maar dan praat je ook over relatief kostbare horloges als JLC en Longines, wat ik in dat filmpje zo voorbij zag komen.
Geen kwaad woord overigens over het vakwerk van deze lieden. Dat is klasse, zo te zien. Maar ja, met zulke spullen en machines kom je ook een heel eind natuurlijk, dat is geen hobbywerk meer,
Klopt, maar dat wil niet zeggen dat er geen gammastraling vrij komt in de vervalreeks. Je geigerteller detecteert een hoop ionisterende straling, en dat is dus niet het alfa-verval, want die komt niet door het glaasje heen.
Geweldig dat je zulke documentatie en originele onderdelen hebt
En het gaat mij dus om de gamma straling, want die komt wel gewoon naar buiten. Is op 15cm afstand van het glas overigens nog maar 0,64 microsievert. Interessante test is wellicht met glas op de hand leggen en aan andere kant van mijn hand meten.
Zou het iig niet langdurig met glaskant tegen belangrijke organen aan dragen.
Ach… ik denk dat veel jongens vroeger in hun jeugd met de oude zakhorloges van de familie gespeeld (=gesloopt) hebben. Toen wed daar echt niet op gelet.
Ik ben toch maar aan het rekenen geslagen en het is toch niet zo onschuldig als ik dacht.
Ik heb onlangs de training “Toezichthoudend medewerker stralingsbescherming” afgesloten bij NRG in Petten en heb met de docent contact opgenomen om het te bespreken. Na het belletje stuurde hij me deze mail.
Hoi Ben,
Zoals gezegd klopt jouw berekening voor de ontvangen dosis. Indien deze op de extremiteiten wordt ontvangen, geldt een wettelijke limiet van 50 mSv per jaar. Hier blijf je dus onder indien het horloge op de pols wordt gedragen.
Volgens de wet is de activiteit die vrijgesteld is bij Ra-226 is 10 kBq of een activiteitsconcentratie van minder dan 10 Bq per gram. Indien het horloge 200 gram weegt, mag er maar 2000 Bq op zitten.
Als ik uitga van de Gammastraling dan betekent dat een dosistempo van 0,26 µSv/h op 1 meter voor een activiteit van 1 MBq. Deze meting is op 1 cm afstand gedaan? Dat zou betekenen dat het daar 2600 µSv/h straalt voor 1 MBq. Het straalt echter 18,2 µSv/h dus dat wil zeggen dat we 7000 Bq hebben. Dat gaat over de limiet van de vrijstellingsgrens op basis van concentratie. Dan heb ik nog geen rekening gehouden met de transmissie van het glas, dat laat 92% door en dus is de geschatte activiteit 7600 Bq.
Het horloge is daarmee tenminste registratieplichtig en hiervoor dient een registratie te worden aangevraagd. De vraag is of de ANVS deze registratie afgeeft. Er zijn musea met een vergunning voor dit soort verzamelingen.
