Horlogelieden,
(Waarschuwing: wie niet van verhalen houdt, mag verder scrollen naar de foto’s.) 
De aanloop
Het zat er aan te komen, al had ik het eigenlijk niet zo snel verwacht.
Er was enige ambitie om, indien mogelijk, misschien, eventueel als het lukte een tweede GS dit jaar óf volgend jaar aan te schaffen. Toch, met de komst van de SBGR305 was die drang niet heel groot.
Wel was ooit met de komst van mijn allereerste GS, die via @daffie in het HF-heelal verdwenen is, de wens gekomen om de historie van Grand Seiko op één of andere manier gestalte te gaan geven in een collectie en dat er een voorvader moest komen. Ook die drang was niet heel erg groot. “Op termijn” zoals het heet.
De reden: ik was een beetje huiverig om het GS-Vintagepad te betreden. Zelf heb ik gewoonweg onvoldoende kennis in huis van (vintage-)uurwerken om er iets mee te kunnen. Een idee waar ik zou moeten zijn om te laten servicen had ik niet, en voor een eventuele revisie… Tsja, toch eerste maar eens 2019 laten worden en dan langzaamaan verder kijken en een plan maken. Los nog van het feit dat ik echt niet zou weten waarop te letten bij eventuele aanschaf omdat er volgens mij, zeker in NL, niet heel erg veel GS vintages zijn. Ik had wel een beetje een beeld van een periode en de bijbehorende stijl.
Onverwacht
Maar goed. Ik had buiten Wilko @wbcoupe gerekend.
Komt me daar ineens een Grand Seiko revisie verslag voorbij. Van een GS in goede staat, gereviseerd/geserviced, én een Hi-Beat en als klap op de vuurpeil uit het tijdperk eind jaren zestig waarin Grand Seiko zijn Grammar Of Design perfectioneerde. De ontwerpeisen zoals ze nu nog steeds in (voornamelijk quartz varianten) zoals bijvoorbeeld de SBGV205 terugkomen.
Ik kon de verleiding niet weerstaan en heb geloof ik in mijn eerste post als reactie op dit horloge al iets geroepen in de trant van “mocht 'ie weggaan, denk aan mij!”
Via een onderonsje met Daniel (@koekoek) en Wilko ben ik me heel snel gaan inlezen in dit uurwerk, de kasten, etc. En eigenlijk waren Wilko er daarna heel snel uit en kon ik de Grand Seiko van Wilko overnemen en hoefde ik niet verder te zoeken.
Voorafgaand aan het GS-Event van 7 december jl. ben ik het horloge wezen bezichtigen, maar ik was er wel uit. Het voelde ook niet als flipperitis, maar als de verzamelaar die iets mag gaan toevoegen aan een collectie.
Er moest nog wel een klein hobbeltje genomen worden omdat er toch nog iets niet helemaal lekker met de stift en kroon was en Wilko wachtte nog op onderdelen.
Geduld betrachten is soms moeilijk, maar in de wetenschap dat er begin volgend jaar iets moois voor zou komen was het niet zwaar.
Wie schets mij verbazing dat Wilko mij zaterdag meldde dat hij het horloge al klaar had. Kerstkadootje voor mezelf. 
En dus… vandaag een hele prettig ontmoeting gehad met Wilko en de Grand Seiko 6146-8030 kunnen overdragen.
Ik voel me zo trots als pauw en ben er super content mee.
Een heel klein (te lang) beetje geschiedenis
Even voordat de foto’s komen nog een klein stukje historie.
In 1966 werd het Grammar of Design concept vastgesteld
Even voor de duidelijkheid, de Grammar of Design regels (gejat van internet):
-
Perfectly flat surfaces and angles for cases, dials, hands, indexes
-
Two Dimensional faceted curves for the bezel
-
All distortion should be eliminated from the dial, hands, indexes and case, the finishing of the dial and case should be a mirror finish so it shines and sparkles
-
No more round cases, a unique case design
-
Als laatste kenmerk: de dubbele index op 12 uur en het ontbreken van enige lume.
Tevens heeft Seiko in 1966 de Chronometer standaard losgelaten en is de GS standaard gaan hanteren die strengere eisen stelt aan het uuwerk dan COSC.
Daarnaast was een vereiste dat elke GS minimaal 50m waterresistent moest zijn.
Goed, om uit komen bij dit horloge maak ik enkele stappen.
In 1967/68 ontspon zich ook de race om Hi-Beat uurwerken. Voor de technische details rondom het nut en noodzaak van Hi-beat uurwerken met een “hartslag” van 36000 beats per hour verwijs ik graag naar de experthorlogemakers op het forum.
In ieder geval, vanuit de race is ook de 61GS serie uurwerken voortgekomen.
Deze waren alleen voor de Japanse markt, GS was buiten Japan niet of nauwelijks bekend.
Van dit uurwerk zijn er 36000 geproduceerd in een twintig tal varianten waarbij stalen of gouden kasten en het hebben van een datumveld (6145 serie) of een dag-datum veld (6146 serie) de meest in het oog springende verschillen zijn.
Echter, trouw aan de jaren zestig, begin jaren zeventig met wat typische design richtingen was er ook een relatief kleine oplage (binnen de 36000) met een Crosshair dial en wat grovere indices. En, lieve lezer, u raadt het al deze NA is daar één van.
Goed ik ben geen geschiedenisleraar, en dit verhaal is al zo lang, dus stel ik voor dat ik eigenlijk nu gewoon maar overstap op de foto’s van deze tamelijk zeldzame Grand Seiko.
Bronnen
Voor het revisie verslag van Wilko, dat is hier te vinden: Revisie Grand Seiko 6146-8000 Crosshair dial
Om meer over deze serie GS-ssen te lezen, dat kan hier: https://thespringbar.com/blogs/guides/grand-seiko-collectors-guide
Mochten er nog liefhebbers voor de historie van Grand Seiko zijn, dat is hier te vinden: https://www.grand-seiko.com/global-en/about/history
Voordat ik de foto’s neerzet: In ieder geval, erg veel dank Wilko voor je tijd, uitleg, en vooral de revisie, je vakwerk en de erg gezellige en leerzame ontmoeting vandaag.
De foto’s
Altijd leuk nog een scan op internet gevonden van een pagina uit de catalogus uit 1969:
Ik heb me nooit echt verdiept in de afwerking van de uurwerken van andere merken uit die periode, maar volgens mij ziet dit er toch best goed uit, een vervangen onderdeel, de lagers waren wat, eh, brak, na zovele decennia:
Tsja, gebruikt, maar da’s niet gek na 50 jaar. Maar foto’s en zo dichtbij is natuurlijk erg ongenadig.
Het huzarenstukje van Wilko. Het, in dit geval, nieuw gemaakt en vergulde GS medaillon. Hulde en respect!
Maar dan, de maatstaven van Grand Seiko van de jaren zestig. Ook al zo strak en scherp die indices wijzers en het datumveld raam. Onder indruk van die afwerking en dat het ook zo lang de tand de tijds heeft doorstaan.
Hij draagt vrij fors. Het formaat is ook 37mm, Prima maatje voor mijn polsen.
En dan natuurlijk de vergelijking met de SBGR305
Erg blij met deze twee uniekelingen !
Nogmaals dank Wilko!
En de rest van HF dank voor het lezen! Respect als je tot hier gekomen bent!
Ow ja, en wat loopt zo’n hi-beat mooi zeg!
