Reeds enkele maanden had ik de Grand Seiko SBGA407 in mijn vizier. Diverse foto’s op het wereldwijdeweb hadden me warm gemaakt voor dit babyblauwe snowflake horloge.
Tot dat ik het ergens in Februari plots in de etalage zag liggen van de lokale Grand Seiko shop. Ik kom daar ongeveer een keer per week voorbij en telkens werd ik aangetrokken als een magneet door dit horloge. Weer enkele weken later zag ik dat het horloge echter niet langer in de etalage lag. Ik veronderstelde dat het verkocht was en dacht bij mezelf misschien maar beter zo, in ieder geval beter voor mijn banksaldo.
Weer enkele weken later, op een ordinaire Woensdagmiddag, loop ik opnieuw voorbij de etalage en wat ziet mijn lodderig oog? Jawel hoor, diezelfde Skyflake lag weer te schitteren in de etalage. Waarna ik in mijn euforie een foto maak en gelijk doorstuur naar een select groepje whatsapp vrienden die niet toevallig dezelfde hobby delen. En gaan zij gelijk zitten roepen, ga ff naar binnen joh, gewoon even checken van kortbij.
Je raadt het al, een half uur later loop ik buiten met deze supergave, ongelooflijk mooie babyblauwe blitse bom. Dus stuur ik gelijk een paar foto’s van mijn nieuwste aanwinst naar diezelfde vrienden.
Waarna het welgeteld 1 minuut duurt voordat een van hen, een goede vriend en zeer gewaardeerd verzamelaar, maar ook fervent drager, mij vraagt of ik het niet aan hem wil doorverkopen. Hij is zeer onder de indruk en het zou naast een heleboel andere horloges in zijn collectie, meteen zijn eerste Grand Seiko zijn. Grappig is ook dat ik hem vorig jaar aan zijn eerste Speedmaster heb geholpen, maar dat is weer een heel ander verhaal.
Dus fiets ik naar huis, met de nieuwe Skyflake in de fietstas, piekerend hoe ik hier mee moet omgaan. Jawel, het was een impulsieve aankoop, zoals zoveel eerdere, jawel het is een bloedmooi horloge waar ik al langer naar zat uit te kijken, jawel het is een erg goede vriend die zo mogelijk nog enthousiaster is dan ik waar het horloges betreft. Bovendien heeft hij me in het verleden ook wel eens een gematst bij de verkoop van enkele horloges.
Je kan het al raden, bij thuiskomst heb ik hem gezegd dat het ok is en heb ik mijn 1 uur oude aanschaf weer verkocht voor precies dezelfde prijs als ik ervoor had betaald. Twee dagen later lag het bij hem op de stoep dankzij PostNL.
Dit was dus, voorlopig, de kortste NA in mijn geschiedenis. Heb ik er wel eens spijt van? Jazeker, wanneer ik de prachtige foto’s zie voorbijkomen op zijn IG pagina. Nee, want was is 1 horloge vergeleken met een vriendschap? Het is ook een test, als ik straks nog steeds spijt heb, spoor ik misschien wel opnieuw een Skyflake op en hap opnieuw toe.
Nog een laatste plaatje van het maagdelijke horloge. Zeg nu zelf, is het geen juweel?
