Een NA topic omdat het om een horloge gaat waar volgens mij nog niet zo veel gebruikerservaring over is gedeeld. Ik heb het horloge pas net maar kan alvast wat bevindingen delen.
De Hamilton Intra-matic chronograaf (Ik heb het originele bandje vervangen met een Hirsch heritage leren band)
Een model met als inspiratie de Hamilton Chrono-matic uit 1968/69 met een chronomatic/caliber 11 uurwerk gebaseerd op de Buren mini-rotor. Dit uurwerk kwam tot stand door een samenwerking van Hamilton, Buren (onderdeel van Hamilton in die tijd), Heuer en Breitling in een poging om een automatische chronograaf te produceren die zij op grote schaal konden toepassen in hun horloges. (zie onderstaande foto)
Hij kwam bij mij onder de aandacht omdat ik al een tijd een chronograaf wilde aanschaffen en dan het liefst met de ontwerp elementen van de Seiko quartz die ik van mijn 15e tot 25e droeg. Maar dan bij voorkeur natuurlijk mechanisch. Daardoor ging ik vanzelf kijken naar vintage chronografen met een âpandaâ dial waarbij de chonomatic voor mij persoonlijk de âgrailâ onder de vintage panda chronografen is.
Door de enorme vraag naar dit soort vintage modellen ligt de prijs wat mij betreft echter te hoog. Hamilton had vandaar gelijk mijn aandacht met het nieuws dat er een model gebaseerd op de âpanda chrono-maticâ werd uitgebracht.
Net als het origineel is het een hoog/dik horloge van 14.6mm. Gegeven het (gemodificeerde) ETA 7753 Valjoux uurwerk (8mm) is dat echter een zeer acceptabele dikte voor deze chronograaf. Iets dat erg opviel en ik niet direct begreep is dat de lugs(bandaanzet) redelijk hoog op de horlogekast zijn geplaatst. Pas bij het dragen van het horloge viel het kwartje.
Door de lugs wat hoger te plaatsen zitten ze wat hoger op je pols, maar krijgt de kast in praktijk een wat slankere uitstraling. De dikke buik van de kast verdwijnt deels in je pols. Ook de achterkant heeft een simpele decoratie. Geen display caseback of andere details die het horloge dikker maken. Hamilton heeft denk ik zijn best gedaan om die dimensie zo beperkt mogelijk te houden. Wat mij betreft een goede keuze. Met de 40mm diameter vind ik dit een mooie balans voor een automatische chronograaf. (Fotoâs pols ca 19 cm).
Al met al is het horloge hierdoor qua dikte draagbaarder dan verwacht. De lug to lug breedte is echter wel flink (49 mm). Ondanks de overige redelijke dimensies is dat iets om rekening mee te houden als je wat slankere polsen hebt.
De winnaar voor mij is hier de wijzerplaat. Het is vintage-geĂŻnspireerd maar het is tegelijk een modern ogend horloge. Er zitten veel kleine elementen en details op de wijzerplaat en deze zijn allemaal mooi afgewerkt. De wijzers in neutrale stand staan precies tot op de tiende milimeter nauwkeurig op de juist plek. De lange zwarte seconde teller uit het oude ontwerp is hier gelukkig weer toegepast.
Ook het ouderwetse Hamilton logo vind ik er cool uitzien. Verder hebben ze zich gelukkig beperkt tot enkel de tekst: âHamiltonâ, âAutomaticâ, âSwiss madeâ zonder verdere onnodige tekst en is de print van de tekst nauwkeurig en clean. De wijzerplaat is wat zachter doordat hij niet âhardâ wit is gemaakt maar een kleur heeft tussen taupe en beige in.
Het plaatsen van de datum op 6 uur zien we steeds vaker bij horloges. Leuk is dat ook het origineel de datum op deze plek had. In dit geval mooi symmetrisch en niet te veel in het oog vallend. Bij het maken van de fotoâs (recht voor het raam) viel mij op dat de dubbele anti-reflectieve coating op het saffier zijn werk goed doet. Het saffierglas heeft een lichte curve/bolling. Met wat moeite heb ik die geprobeerd vast te leggen.
Tenslotte een lume-shot. Net als bij overige Hamiltonâs die ik heb gehad is de lume niet fantastisch, maar het werkt. Belankrijker voor mij: De toepassing van de superluminova lume op de wijzerplaat is smaakvol gedaan.