Daar is ie dan, het horloge waar ik al lange tijd met een schuin oog naar keek: de Hanhart 417 ES in 39mm. Ik ben al lange tijd geïntrigeerd door mechanische chronografen. De complexiteit die komt kijken bij het integreren van de functie van een stopwatch in een mechanisch horloge vind ik fascinerend. Met name chronografen met een bicompax design spreken mij erg aan. Toen in 2020 de 42mm heruitgave van de befaamde 417 ES uit 1954 werd aangekondigd, was mijn interesse in het merk Hanhart gewekt. Een merk met een mooie geschiedenis, met name op het gebied van chronografen, verdient wat mij betreft meer aandacht. Toen de 417 ES in 2022 in 39mm werd aangekondigd, de maat die het originele horloge uit 1954 ook had, wist ik dat deze uiteindelijk aan mijn collectie wilde toevoegen. Nu was het nog wachten op een mooie mijlpaal om met dit horloge te vieren.
Die bood zich dit jaar aan, met het afronden van mijn master en daarmee het afsluiten van mijn academische carrière. Een mooie gelegenheid om mezelf te belonen voor het harde werk van de afgelopen 4 jaar. Toen ik zag dat @Paraflex zijn Hanhart te koop aanbood, wist ik dat ik toe moest slaan. Dus afgelopen vrijdag de lange reis met het OV afgelegd op weg naar mijn toekomstig te worden Hanhart.
Toen ik het horloge in het echt zag, was ik gelijk overtuigt. Waar ik eerst nog wat kleine zorgen had omtrent enkele details van het horloge (ik zat 3 uur in het OV, dan heb je genoeg tijd om te overdenken), verdwenen deze als sneeuw voor de zon toen ik het horloge in handen had. Schitterende wijzerplaat, niet in de laatste plaats te danken aan de sprekende uurmarkerkeringen, mooi afgewerkte kast en een fantastisch gebold glas. Gewoon een topding dus! Ik ga hier zeker nog lang van kunnen genieten. En hierbij natuurlijk de fotos:
. Wat betreft het afsluiten van je academische carrière, die begint nu pas echt 