Ik zal destijds 7 jaar geweest zijn, volgens mijn vader. Samen met vader en moeder uitgezocht bij de V&D.
Het horloge kwam tevoorschijn uit een kistje, ver weg gestopt achter in een kast in een ander kistje. Na het overlijden van mijn moeder ruim zes maanden geleden komen we zo af en toe nog wat dingen tegen die in een eerder stadium waren blijven liggen.
Op een (soort van) Bund strap. Dat vond ik stoer, zei mijn vader. Het is nog het originele bandje al is het leertje nu erg droog en kwetsbaar.
Immers, het horloge is zeker 50 jaar oud!
En wat schetst mijn verbazing: een paar slingers aan de kroon en hij loopt nog!
Het bestaan van dit horloge was ik vergeten. Het doet me heel wat dat ik dit cadeautje terug heb ontvangen.
Nogmaals blij verrast met een horloge.
Maar liefst 50 jaar na de eerste keer.
Het virus werd dus toen al geïnjecteerd.
Nodeloos te zeggen dat deze in de collectie blijft.
Leuk horloge! Vooral bijzondere secondewijzer! Ik zou eerst proberen de krasjes uit het glaasje te schuren/polijsten. Misschien is vervanging dan helemaal niet nodig. Verwacht echter niets (meer) van de ‘waterprotected’ spec!
Nieuw glaasje kan altijd nog vind ik. Dit geeft prachtig weer hoe intensief je hem gedragen hebt en dat je hem bij alles wat je deed om had. Dat maakt het verhaal compleet.
Heb nog wat zitten poetsen. Eerst heel voorzichtig de kast, euh, het kastje. De diepere krassen gaan er niet uit. Dan ga ik door de goudlaag heen.
Het glaasje met polymath, maar dat doet niks. Te diep. Wetsanden wellicht eerst. Nieuw glaasje wil ik eigenlijk niet.
Dit moet het maar zijn.
Er is mee buiten gespeeld, gevoetbald, in bomen geklommen en weet ik wat meer.
En het wonderbaarlijke is dat hij nog steeds loopt. En op tijd ook nog.
Dat had ik absoluut al nooit verwacht.
. Ik zou er ook inderdaad een nieuw glaasje in laten zetten (kan nooit veel kosten) en het horloge koesteren c.q. dragen.
) alleen dan zonder de felle oranje markeringen.
heen.