Ergens vorige week zat ik wat te scrollen op Ebay en kwam deze Tag Heuer Professional 2000 (962.206) tegen. Volgens de aanbieder zou het uurwerk vervangen moeten worden, maar mijn ervaring is dat veel ETA Quartz uurwerkjes weer prima aan de gang zijn te krijgen. Niet geschoten … Dus voor een schappelijk bedrag deze TH overgenomen.
Ik ben begonnen met er een batterijtje in te doen. Soms heb je het geluk dat een uurwerk het dan gewoon doet, omdat er misschien een verkeerde of oud/lege batterij is geplaatst. Helaas. Geen beweging, de secondewijzer bleef netjes op zijn plek. Vervolgens het horloge op de Polytest gelegd en die gaf aan dat het uurwerk wel liep. Ik kon zien dat de secondewijzer hele kleine schokjes maakte. Op zich goed nieuws, want blijkbaar was het elektronische deel nog in orde. Dan maar de boel uit elkaar.
De wijzerplaat is bijzonder en lijkt wel beschadigd door glassplinters. Dat heb ik nog niet eerder gezien, zo gepikkeld. Het is geen schadegevalletje, want anders was het logo en de tekst erna aangebracht.
Het uurwerk is een ETA 555.115, simpel en prima te servicen. Het meeste werk zit nog aan de datumcomplicatie. Hierdoor was ik sneller klaar dan gedacht en ben ik vergeten foto’s te maken van de rotor en raderen. Ik heb van internet wat plaatjes gehaald, om het te verduidelijken.
In het midden van het plaatje hierboven, zie je geheel links de (magnetische) rotor, die het uurwerk aandrijft, met daarnaast de raderen, die de wijzers aandrijven. Ik vind zo’n Quartz uurwerk, in vergelijk met een geheel mechanisch uurwerk, heel ingenieus. Veel minder onderdelen, dus betrouwbaarder, robuuster en daarbij nog eens zeer nauwkeurig.
Op het smeerschema hieronder kan je zien hoe het uurwerk is opgebouwd.
Pas na het plaatsen van de raderen en rotor heb ik een foto gemaakt. Het plaatsen van het brugdeel over de raderen, is altijd een gedoe bij een Quartz uurwerk. Alle tapjes van de assen moeten natuurlijk netjes in de gaatjes vallen en vooral de rotor werkt hier niet in mee. Doordat deze magnetisch is, blijft ie niet netjes rechtop staan en wil ie graag met de zijkant tegen het metalen deel aanleunen, dat de rotor omsluit. Ik gebruik een messing pincet om de rotor recht te houden bij het plaatsen van de brug. Soms gaat dat vlot, maar meestal niet.
Het koperkleurige “vorkje” eronder zorgt voor de hacking. Zoals je kan zien, ligt er één lipje in het rad van het datumverzet. Door de kroon en stem uit te trekken, komt het bovenste deel van het “vorkje” tegen een rad en stopt het uurwerk met lopen.
Daarna het elektronische deel met spoel er weer op, de wijzerplaat en wijzers en voilà, een netjes lopende Tag Heuer.
Om het helemaal af te maken, moet ik nog even op zoek naar een nieuwe pakking voor in de kroon, want die was vergaan. Die van het achterdeksel was ook niet helemaal fris meer en moet ook vervangen worden.
Een leuke toevoeging aan de verzameling, mijn eerste TH.
En dank voor het delen
