Beste mede forummers,
Bij deze introduceer ik met een warm gevoel mijn meest recente NA, te weten een Omega Speedmaster DSOTM uit 2017.
Wederom kinderlijk blij als deze oudere jongere kan zijn, moest er natuurlijk een stukje over worden geschreven maar enkele opmerkingen inzake de lengte van vorige stukjes, deden bij mij wat twijfel rijzen tussen 2 vormen van review, te weten een korte of een lange. Mij realiserend, dat een lange review niet veel langer wordt, wanneer ik er een korte aan toevoeg en om het iedereen zo veel mogelijk naar het zin te maken, heb ik besloten beiden te doen en begin ik met een korte, gevolgd door een lange versie.
Bent u er nog?
De korte versie:
Deze Omega Speedmaster DSOTM is een mooie optische en technische ontdekkingsreis, met de beste ratio tussen spannend en ingetogen die ik ooit heb meegemaakt.
Punt.
Welnu, vanaf hier bent u vrij om in dit draadje naar believen te gaan en staan waar u wilt. Scrollend naar foto’s, naar het einde om iets te posten, de terug knop in te drukken om HF weer verder te verkennen, maar mijn advies zou zijn om, desnoods onder het genot van een alcoholisch drankje, misschien nog wat door te lezen want…
De lange versie:
Ladies and gentlemen!!!
Ik heb de eer u te mogen presenteren: een keramische Omega Speedmaster Dark Side Of The Moon!!!
De kast:
Keramiek is wat alom de klok slaat aan en in dit horloge en Omega heeft dat gewoon perfect voor elkaar. Ondanks krimpende eigenschappen van keramiek tijdens het bakken, zijn alle afmetingen van de kast perfect in verhouding tot zijn stalen evenknie. Neem daarbij in gedachten, dat de mate van krimp bij verschillende vormen aan de kast een ander resultaat geven, mag dit toch wel een leeuwenprestatie worden genoemd. Maar ook de mooie balans tussen gepolijste en geborstelde vlakken aan kast en lugs, zijn gelijk aan de stalen versie, hetgeen bijdraagt aan de indruk dat hier sprake is van een stalen horloge met zwarte PVD coating maar neen, beste lezer, neen…
De kast:
Keramiek.
De kroon:
Keramiek, jawel ook keramiek.
De pushers:
Keramiek, wat had u anders gedacht?
De lunette:
Vermoedelijk raadt u dit dan ook wel…
En dan spreken we alleen nog maar over de buitenkant van het horloge, want ook achter het glaasje is men driftig in de weer geweest, om dit mooie materiaal te benutten maar daarover later wat meer.
De 44,25 mm metende diameter valt mij erg mee en zeker op mijn 19,5 cm metende pols, staat hij perfect. Het feit dat hij zwart is, waardoor hij optisch gezien ook wat kleiner oogt, helpt natuurlijk ook een handje mee en het eindresultaat is perfect te noemen.
Ook de dikte van de kast (16,4 mm) valt mij in de praktijk erg mee, zeker ook omdat hogere achterdeksels op mijn pols de neiging hebben om wat dieper weg te zinken en ook daardoor is het eindresultaat gewoon prima te noemen.
Saillant en slim design detail is overigens, dat het saffier glaasje aan de voorzijde wat hoger is uitgevoerd om meer ruimte voor het uurwerk te creëren, waardoor de totale hoogte minder lijkt dan ze werkelijk is. Nog slimmer is, dat Omega aan de achterzijde dezelfde truuk heeft uitgehaald, een hoog saffier glaasje en voilà , nog meer ruimte voor het uurwerk. Hierbij dan nog even opgemerkt, dat beide saffier glaasjes keurig zijn voorzien van AR.
De band:
Over de band valt uiteraard ook één en ander te vertellen maar laat ik me beperken tot wat steekwoorden; sailcloth, ingenaaid leer aan de achterzijde, soepel, titanium vouwsluiting en jawel… een keramische sluiting. Helaas is de kromming van de vouwsluiting weer eens te klein voor mijn vlakke pols, dus deze band zal tijdens mijn reis met dit horloge in de ruim bemeten Omega kist te vinden zijn.
Achter het glaasje:
Hier ontwaard de kijker een landschap welke zijn weerga niet kent maar eerst nog even wat feiten op een rijtje;
De wijzerplaat:
Keramiek, daar gaan we weer…
De subdials:
Keramiek, hoe kan het nog anders?
De opgelegde indices:
Wit goud, voor een langduriger glans.
De wijzers:
Wit goud, deze kunnen natuurlijk niet achterblijven.
De geprinte indices:
Zilver kleurig voor een betere afleesbaarheid.
Ondanks dat keramiek erg moeilijk gelijkmatig in dunne plakken is te fabriceren, is de wijzerplaat er dus ook van gemaakt en het resultaat mag er zijn. De 2 subdials zijn wat mij betreft voldoende, de linker herbergt de secondewijzer en in de rechter hebben de minuten en uren wijzers van de chronograaf hun huisvesting gevonden. Een mooie, simpele en symmetrische oplossing, waarmee alle noodzakelijke functies keurig zijn ondergebracht.
Een (toch wel handige) datum aanduiding, is netjes symmetrisch boven de 6 gepositioneerd en bij toeval zag ik op de kleine seconden aanduiding, dat de datum enkele seconden voor middernacht verspringt, dus daar is goed mee te leven.
Over symmetrie gesproken, de dial is in zijn totaliteit heerlijk symmetrisch opgebouwd, hetgeen voor mijn soms wat temperamentvolle karakter zeker bijdraagt aan de broodnodige rust.
De wijzers en opgelegde indices zijn allen voorzien van een efficiënte lume, die tijdens schemerlicht vooruitstrevend alvast begint te ondersteunen en bovendien haar werk met gemak de hele nacht volhoudt.
Afleesbaarheid:
En dan nu de hamvraag beste lezer, kunnen we met al dit moois ook nog zien hoe laat het is? Welnu, ik kan deze vraag geruststellend beantwoorden, de afleesbaarheid is meer dan uitstekend te noemen. Vanuit vrijwel iedere hoek en in vrijwel alle (licht)omstandigheden.
Als bonus heeft de argeloze gebruiker meermaals per dag een grote kans, dat het licht door een zijkant van het hoge saffier valt, terwijl men juist vanaf de andere zijde de tijd afleest. Het resultaat is een prachtige kleurschakering en een zeer duidelijk beeld van de opbouw boven de wijzerplaat, welke een hoog “tijd instrument” gevoel geeft.
Het uurwerk:
Het uurwerk is een noest coaxiaal type 9300 en loopt erg netjes. Het is voorzien van twee veertonnen, in serie geplaatst, waardoor de gang reserve 60 uur bedraagt en om al deze power wat sneller op te laden, doet de rotor dit snorrend in beide richtingen.
De werkingen van de pushers voor de chronograaf functioneren met heel zekere en vloeiende autoriteit. Geen gehaper, geen zware punten, gewoon wat opbouwende tegendruk, gevolgd door een ferme klik.
Over het uurwerk kan verder nog worden vermeld, dat de datum geen snelverstelling heeft maar wordt versteld door het draaien van alleen de urenwijzer. U leest het goed, dit horloge is, met de kroon in de eerste uitgetrokken stand, ook heel geschikt voor time travelers, die het horloge in een andere tijdzone effectief gelijk willen stellen. U versteld in die eerste stand alleen de urenwijzer naar believen voor- of achteruit en na passeren van 00.00 uur, versteld de datum keurig mee naar morgen of zelfs naar gisteren.
Draagcomfort:
Dit is dik en dik in orde! Hij weegt in verhouding tot mijn andere recente horloges vrijwel niets (91 gr.) en ligt heerlijk strak en relaxed op mijn pols, het is een kwestie van om doen en (bijna) vergeten.
Conclusie:
Dit is een zwart horloge met twee gezichten, enerzijds voor de snelle kijker netjes onder de rader maar anderzijds voor de kenner een juweeltje met volop geĂŻntegreerde moderne technologie en functionaliteit.
Ik ben erg tevreden met de geruststellende gedachte, dat de hardheid van keramiek het horloge beschermt tegen kleine krasjes en beschadigingen, al zal laten vallen op een plavuizen vloer, wel eens niet het beste idee van die dag blijken te zijn. Wat mij betreft is dit horloge een mooie stap in de ontwikkeling van de Omega Speedmaster en wie weet, misschien blijft dit horloge nu eens wat langer te vinden op mijn woonadres…
Enkele disclaimers:
Ik ben geen Omega Speedmaster kenner, dus voelt u zich vooral vrij om eventuele zaken aan te vullen, te verbeteren en wat dies meer zij.
Het beeldmateriaal is uitsluitend van eigen hand en bij deze zij verklaard, dat het eenieder vrij staat om deze te gebruiken, te distribueren dan wel uit de cache van uw digitale apparatuur te verwijderen.
Rest mij u dappere lezers te bedanken voor uw aandacht en u een geweldige dag te wensen!
