Ciao forumisti,
Na de verkoop van een Panerai PAM00111 nog niet zo heel lang geleden, sloeg de twijfel toe. Had ik ‘m toch moeten houden? Enerzijds dragen Panerai’s fors, maar anderzijds zijn het zulke prachtige horloges. Ze blijven me trekken. Ik weet nog goed dat ik ze als kind al mooi vond (en dat is al een tijd geleden hoor). Dat enig chauvinisme meespeelt gelet op mijn Italiaanse roots kan ik niet geheel uitsluiten; eigenlijk de enige exemplaren die ik in mijn jeugdjaren zag waren in Italië. Ik denk ook dat ze daar meer populair zijn dan hier in Nederland en je ze daarom daar om die reden meer ziet, maar ik kan me natuurlijk vergissen. Misschien durven Italianen op het gebied van uiterlijk wel iets meer. Liever een Panerai 47 mm dan een Rolex 36 of iets dergelijks. Of een vol gouden naast hun armbandjes, dan een veilige stalen uitvoering. Kijk alleen eens naar het kapsel van de Azzurri…Ik dwaal af.
Een paar weken geleden besloot ik de zoektocht naar een Panerai maar weer te starten. Volgens mij kennen meerdere forummers het fenomeen wel; als je gaat nadenken over een horloge, dan wil dat nog wel eens doorsluimeren in je hoofd en heb je eigenlijk de beslissing al genomen. Geen weg meer terug dus ;-).
Een PAM00111 terugkopen leek een optie, ware het niet dat ze steeds zeldzamer worden. Zeker de betere exemplaren. Een Radiomir PAM00425 kwam ook in aanmerking. Erg chique, maar met z’n 47 mm wel heel erg groot. Dat geldt ook voor de oer-Panerai, de PAM00372.
Na wat gezoek merkte ik dat ik de combinatie van de koperkleurige/goudkleurige wijzers op een tocacco-plaat wel erg chique vond. Een aantal dingen wilde ik in elk geval niet: teveel toeters en bellen op de dial, een horloge zonder papieren en doos, een te doorleefd of een gepolijst horloge, een afmeting groter dan 44 mm en een uurwerk dat alleen bij Richemont geserviced kan worden. Het gekke is dat als je niet zoekt, er altijd veel keuze lijkt te zijn en als je wel zoekt…
Maar goed, geduld wordt beloond en ik stuitte op een werkelijk schitterende Panerai PAM00390. Een gelimiteerde boutique edition. Maar 2000 stuks wereldwijd en in 3 jaren vervaardigd. Weliswaar uit 2012 maar in fenomenale staat. Full set, en zelfs de originele OEM-banden, prachtig zacht beige leer en de typische zwart rubberen Panerai-band, zijn ongebruikt! Na grondige bestudering van de foto’s ging ik vanochtend vroeg op pad om het horloge op te halen. Bijde eerste live-blik was ik nog meer onder de indruk dan ik al was van de foto’s. Wat een schitterende uitvoering! Als er nog wat twijfel was, dan was die in één klap weg. Robuust maar elegant. Sportief en aanwezig, maar door zijn kleuren toch ingetogen. Wat een plaatje! Een horloge dat gezien mag worden. Althans, dat is mijn onbescheiden mening ;-).
Ik weet al wel wat ik de komende zonnige dagen ga dragen en ik waan me, met zon, pasta, een vino rosso en een schitterende Panerai om de pols, voor heel even in Italië. Wat voelt dat heerlijk 
.
Ciao a tutti è a la prossima volta! 
Uiteraard de foto’s, waarbij ik het niet kan laten te zeggen dat de kleuren in het echt nog vele malen mooier overkomen!
Fijn weekend!
.
.
.
.
.
.
.
.
