Nieuwste aanwinst in de verzameling is sinds enkele weken mijn eerste Staudt, en wel een heus community horloge welke is ontworpen in samenwerking met de achterban van het Duitse Youtube kanaal WatchRagazzi. Dit is naast de Christiaan van der Klaauw, die ik al bijna 20 jaar in bezit heb, mijn tweede horloge van Nederlandse bodem. Het horloge werd overhandigd tijdens een door Yvo Staudt en zijn vrouw Susan perfect georganiseerd event in Ootmarsum met afsluitende BBQ bij hen thuis.
;Het idee:
Sinds enkele jaren is het Duitse Youtube kanaal WatchRagazzi actief, hetgeen inmiddels gegroeid is tot 13K subscribers. Het kanaal wordt gehost door de Duitser Gian-Luca, een midden dertiger met een Roemeense ex-profvoetballer als vader en een Duits/Italiaanse moeder die als model werkte. Op jongere leeftijd zag hij in dat wereldje tot aan de scheiding van zijn ouders dus wel eens luxe artikelen voorbij komen en werd zijn interesse in horloges gewekt. Overigens is hij zeker niet iemand die alles in zijn leven cadeau kreeg, maar juist een liefhebber die bereid is hard te werken en ergens moeite voor te doen. Zo verdiepte hij zich jarenlang in de historie van met name Rolex en wordt hij binnen zijn achterban beschouwd als kenner op dat gebied. Door de groei van het kanaal werd het idee geboren met zijn community horloge te ontwikkelen, en noemde hij een mogelijke samenwerking met Staudt welke positief werd ontvangen. Enkele maanden voordien had Yvo namelijk al eens een bijzonder amusant interview gegeven en was het eerste zaadje gepland.
Het voorstel:
Het kanaal kent doorgaans een vaste livestream op maandag waarin alleen Rolex wordt besproken, de zgn. Kronentalk. Op willekeurige andere dagen wordt alles meegenomen wat op dat moment spontaan ter tafel komt, vaak ingeluid door een thema. Het kan dus deels zo maar over auto’s, films, muziek, of zoals vorige week over parfums gaan. Tevens komen alle merken voorbij, van Audemars tot Zenith, maar ook independent en spelers in een lager segment. Kenmerk is dat alles benoemd mag worden zonder censuur, en (ook schunnige) humor een belangrijk aspect is en men zichzelf beslist niet altijd te serieus neemt. Zeg maar alles wat je doorgaans niet bij een Duits kanaal verwacht. Uiteindelijk verscheen @Staudt ten tonele in een eerste stream en werden ideeën besproken en beoordeeld op realiseerbaarheid. Live in de eerste stream wist Yvo al eventuele wijzigingen te laten zien, en werd ook een naam en thema besproken, evenals grootte, al dan niet complicaties en kleur wijzerplaat.
De uitkomst:
Er werd in een tweede stream uiteindelijk gekozen voor een dresshorloge, en wel in bescheidener formaat. Binnen het gamma van Staudt was tot op dat moment alleen 40.8-41.5 mm als kast beschikbaar uit de Chronograph en Prelude lijn en een kleiner model van 37 mm in de Ton sur ton lijn. Er was echter reeds een kast in ontwikkeling van 38mm die zich hier perfect voor leende. Deze is slechts 8.8 mm dik en kent een lug to lug afstand van 44.6 mm met een bandaanzet van 20 mm. De zijkant van de kast is gesatineerd, en ook de bodem is voorzien van saffierglas, geschikt tot 5 bar. Het verwerkte uurwerk betreft een Sellita SW 300 met 56u gangreserve. Kleurstelling moest onderscheidend zijn, hetgeen uitkwam op Petrol. Een eerder ontwerp met een binnenring werd opgevolgd door het uiteindelijke resultaat, een verticaal geborstelde wijzerplaat zonder secondewijzer. Dat was op uitdrukkelijke wens van de geïnteresseerden, en resulteerde in de vrij vertaalde naam “Senza Secondo”. Uiteraard niet zonder reden. Gian-Luca is deels Italiaan en Yvo studeerde enkele jaren aan het conservatorium in Italië, en kwam daar in aanraking met horlogerie. Voor de uurmarkering werd gekozen voor Brequet numerals in zgn. gunmetal. Hiermee was de allereerste 38 mm Staudt geboren, en dan ook nog eens zonder secondewijzer, uniek dus.
De bestelling:
Het door Yvo en Gian-Luca gepresenteerde idee werd zeer goed ontvangen, en met name het enthousiasme én de humor van beiden creëerde een dermate hoge gunfactor, dat ik simpelweg wel mee moest doen. Zeker in de wetenschap dat ik waarschijnlijk de enige Nederlandse deelnemer zou zijn tussen voornamelijk Duitsers, en dan met nb. een Nederlands horloge van een sympathiek merk. Ik had het jaar ervoor reeds eerder enkele Staudt horloges geprobeerd bij een juwelier in Essen (D), maar die waren voor mijn bescheiden polsmaat simpelweg te groot. Dit was met de voor mij juiste afmetingen dus het ideale moment om mee te doen. Na een eerste aanbetaling en voldoende deelname zou begonnen worden met het project. Het horloge zou gelimiteerd zijn tot maximaal 30 stuks, en er kon naar beschikbaarheid gekozen worden voor een uniek nummer van 1-30. Ondanks dat ik er snel bij was, was me toch al iemand te snel af voor nummer 25 en nam ik nummer 26, mijn geboortedag. De levertijd zou ca. een halfjaar in beslag nemen.
De eerste presentatie:
Op de jaarlijkse horlogebeurs Watchtime, die enkele maanden later eind oktober in Düsseldorf werd gehouden, wist Yvo reeds een eerste model te tonen. Aldaar zag ik ook voor het eerst de nieuwe, en ten opzichte van het originele ontwerp gewijzigde, wijzerplaat met de zgn. Sonnenschliff zoals de Duitsers dat zeggen. Het lichtspel op de plaat is letterlijk schitterend en krijgt onder verschillende hoeken en lichtinval een andere kleur, van groenig tot blauw. Ook het samenspel met de numerals in gunmetal sprak me bijzonder aan, soms donker tegen het zwarte aan en onder een andere hoek weer heel helder, waarbij de wijzerplaat dan weer anders kleurt. De verkooprijs is € 2.970,- Tevens bleek er mogelijkheid om tegen meerprijs (€ 189.-) de standaard 18 kt. roségouden rotor te laten graveren of naar wens eigen initialen (a € 119.-) op de kroon te plaatsen, die normaal de S van Staudt draagt. Ook het monteren van een stalen band (a € 409.-) is mogelijk i.p.v. de standaard nubuck band, die overigens voorzien is dubbele vouwsluiting met Staudt opschrift. Mijn eerste indruk was prima en ik vond simpelweg de standaard configuratie het mooist en keek uit naar het finale horloge.
De uiteindelijke overdracht:
We werden verrast met het feit dat de overdracht zou plaatsvinden in Ootmarsum, in het atelier van Staudt. Middels een groepsapp werden we keurig op de hoogte gehouden van de voortgang van het proces, en door Susan werd een dagprogramma gepresenteerd en zelfs bemiddeld in het gunstig regelen van hotelovernachtingen voor de gasten van verder weg. Uiteindelijk was ik inderdaad de enige Nederlander, naast een tiental Duitsers en een verdwaalde Zwitser. Helaas moest ’s ochtends nog iemand op het laatste moment afzeggen, hetgeen jammer was. Dat betrof een sympathieke gozer en grote verzamelaar met een hele brede collectie, en als 1 van de weinige gelukkigen ter wereld in het bezit van een Daytona Le Mans. Die hadden we graag bekeken, maar misschien maar beter ook, nu lag de focus volledig op de Staudt X WatchRagazzi.
We werden ter kennismaking vanaf 14u ontvangen met koffie en gebak, op een prachtige zonnige dag met 23 graden. Na een inleiding werden we opgesplitst in 2 groepen. De eerste groep kreeg een workshop van Yvo, waarbij iedereen in witte jas gestoken een uurwerk uit elkaar diende te halen, waarna we de opdracht kregen deze weer in elkaar te knutselen. Ik weet nu 1 ding zeker, en dat is dat daar bij mij in ieder geval geen hobby aan verloren gegaan is. De combinatie van afnemend zicht op korte afstand, beperkte fijnmotoriek en geduld dat op de proef wordt gesteld bleek een uitdaging. Hierna werden de groepen gewisseld en werd de fraaie binnenstad van Ootmarsum bezocht met vele oude maar perfect onderhouden panden en volle terrasjes, en deden we ons tegoed aan bitterballen, poffertjes en ijs. Nadat de hele groep weer bij elkaar was konden we de rest van het atelier en uieraard diverse horloges en met name fraaie (geguillocheerde) wijzerplaten bekijken.
Rond 18u werd koers gezet naar de thuishaven van Yvo zelf, net over de grens. Hier hadden zijn moeder en schoonmoeder al voorbereidingen getroffen voor een BBQ en stond een keurig gedekte tafel klaar, en kreeg iedereen een speciale blauw schort met Staudt X WatchRagazzi opdruk. Bijzonder attent! Terwijl de hamburgers op de grill lagen schotelde Yvo ons zijn muzikale kunsten voor met deels geĂŻmproviseerde muziek, waarbij hij de fraaiste klanken uit zijn accordeon wist te halen. Hij heeft uiteraard niet voor niets jaren gestudeerd aan Conservatorio di Pescara. Dit was dan ook de muzikale opmaat naar het doel van deze dag: de overhandiging van het horloge. Keurig stond voor iedereen een genummerde horlogedoos klaar, met daarin het genummerde horloge en werd alles door de aanwezigen bewonderd. Na de smakelijke BBQ werd de maag verder gevuld met koffie, cola en bier en werd ons gevraagd het ook weer niet te luid te maken, aangezien er boven nog 2 kleine kinderen lagen te slapen. Nadat de oudste daarvan nog even mocht zwaaien voor het raam, plaatste Yvo enkele branders om prettig onder te zitten, stookte hij de BBQ nog eens op en kwamen de mooie verhalen op tafel. Ondanks dat ik me had voorgenomen het ook weer niet te laat te maken namen we met het nog grootste deel van de groep pas om 02.40 uur afscheid van de familie Staudt en brachten de resterende afwas naar binnen. Nadat ik nog enkele Duitsers naar hun hotel had gebracht reed ik terug naar huis waar ik om 04.20u arriveerde met de nieuwe aanwinst om de pols.
Tot slot:
Voor de liefhebber die na dit (te) lange verhaal niet is afgehaakt, mijn dank voor de belangstelling. Dit was nou niet bepaald een standaard aankoop via een juwelier, maar een in mijn beleving next level ervaring met een heel leuk gezelschap. Voor de geĂŻnteresseerden, er zijn nog enkele horloges beschikbaar. Ik heb verder nergens belangen bij, maar vind wel dat ik dit een wat fraaier podium dan een gemiddelde aankoop mag geven. Mijn dank gaat dan ook uit naar Gian-Luca, Yvo en zijn vrouw Susan voor de gezelligheid Ă©n perfecte organisatie en ik zal na mijn meest waardevolle BBQ ooit het geslaagde horloge met veel plezier dragen. Ciao!