Na een week dragen (en al een paar keer verschenen te zijn her en der op het forum) nu een NA.
De Tissot Visodate Seastar PR 516 24-uurs dus, op de kop getikt op de Rikketik bij een vriendelijke Spaanse handelaar. Hij viel vooral op door de 24-uurs wijzerplaat, iets waar ik al een tijd naar op zoek was. Even vastgehouden, rondje op de beurs gemaakt, daarna nog eens wat langer vastgehouden, opgewonden, even gekeken of er wel echt een 24-uurs uurwerk in zat.
De verkoper wees me er ook nog op dat de plaat vooral in het zonlicht erg mooi was, iets wat ik natuurlijk maar moest aannemen, maar later bleek te kloppen. Hij was volgens hem NOS, maar er zitten wel wat krassen op de bodem. De originele band zat er wel aan, maar die zag er ook niet helemaal maagdelijk meer uit.
Uiteindelijk flink afgedongen en gekocht.
Er is niet zo heel veel over te vinden op het internet. Het uurwerk is een 788 of 798 (voor zover ik begrepen heb de normale en Amerikaanse naam voor hetzelfde uurwerk) dat geproduceerd is tussen 1966 en 1972. Automaat, niet hacking, wel op te winden, geen quick-set datum (heen en weer draaien tussen 21:30 en 24:00 om te verzetten).
Hij tikt op 18.000 bph, dus 5x per seconde, met een gangreserve van 45 uur.
Onderaan de wijzerplaat staat “SWISS T MADE”, ik ga dus uit van tritium lume, past ook bij de productiejaren natuurlijk. Die doet het nog een beetje, maar niet echt uitbundig.
Na een week dragen ben ik dik tevreden. Er zit wel een andere band op, gedeeltelijk om de originele band te sparen, maar ook omdat die naar mijn smaak wat te dun is. Hij loopt op ongeveer -4,5 seconden per dag, maar als ik hem 's nachts op zijn kop neerleg wordt dat netjes gecompenseerd.
Fijn horloge.
Kwestie van lichtval
De originele band, zeewaterbestendig ook nog.