Deze week de trotse eigenaar geworden van een Tudor Black Bay GMT.
Voor mijn werk reis ik een aantal keer per week naar het buitenland, soms last minute. Waar ik voorheen mijn horloges uit het duurdere segment vrij zorgeloos droeg, merkte ik dat ik op steeds meer bestemmingen er voor koos mijn horloge ofwel in het hotel te laten, ofwel in zijn geheel niet meer mee op reis te nemen. Dit is uiteraard zonde (en ja, soms wellicht overdreven), maar ik merkte dat ik er voor dagelijks gebruik aan toe was om een mooi horloge aan te schaffen waar ik weer overal zorgeloos van geniet.
Met regelmaat loop ik voor of na een vlucht even binnen bij Gassan op Schiphol. De Tudor-vitrine is steevast de eerste vitrine waar ik langs loop. Waar er doorgaans zelden iets ligt waar ik interesse in heb, was mijn timing dit keer perfect. Ik kon onder andere kiezen uit een Black Bay met zwarte wijzerplaat en blauwe bezel, een 39 mm Black Bay Fifty-Eight in het blauw, een Black Bay GMT met een NATO-band of datzelfde horloge op leer. Uiteindelijk heb ik voor het laatste model gekozen.
Ik heb het horloge nu een aantal dagen om, en hij bevalt uitstekend. Functioneel, accuraat, niet te opvallend, erg goed werkende lume en stijlvol. Het enige wat me opvalt is dat het uurwerk soms redelijk luidruchtig is. Wanneer ik me in een stille omgeving bevind, hoor ik het uurwerk soms tikken terwijl het horloge niet specifiek in de buurt van mijn oren is. Ik vind dit wel iets hebben, maar kan me voorstellen als sommigen het als storend zouden ervaren. Al met al ben ik er erg blij mee, en ik kan eenieder aanraden op vliegvelden gewoon binnen te blijven wandelen. Soms heb je geluk en tref je maar net aan waar je naar op zoek bent, tegen ook nog eens een lagere prijs.
Uiteraard nog de foto’s:
maar daar heb ik echt geen last van.
