Een beetje onverwacht omdat ik in eerste instantie met een ander horloge bezig was die ik wou hebben. Ik was namelijk op zoek naar een Arnold & Son Eight-day Royal Navy. In de kleur zilver/wit bleek die toch moeilijker verkrijgbaar dan gedacht.
En wat doe je dan? Je hebt wat geld gespaard en dat brand in je zak. Op mijn lijstje van horloges die ik nog wel eens wil hebben stond al sinds de introductie de Vacheron Constantin Fiftysix. Alleen had ik daar dan weer niet genoeg voor gespaard.
M’n vriendin heeft me uiteindelijk vorige week overgehaald om hier toch eens serieus naar te kijken met als argument dat ze iets bij wilde leggen om mij ook eens iets voor m’n verjaardag te kunnen geven. (Meestal zit ik dan ergens in het buitenland, maar dit jaar was ik voor het eerst in 5 of 6 jaar thuis).
Goed, lang verhaal kort: Ik ben dus op zoek gegaan naar een VC.
Een blauwe moest het worden, omdat die matte kleur zo mooi is. De witte is ook mooi maar die heeft als minpuntje dat de datumschijf niet dezelfde kleur als de wijzerplaat heeft.
De VC Fiftysix.
Volgens Vacheron Constantin zelf geïnspireerd op het iconische model ref. 6073.
Eh welke? Iconisch? Leuk marketing praatje.
Ok, als we dat iconisch even weglaten zijn er inderdaad wat stijlkenmerken terug te vinden.
Gisteren de bezorger gemist, en ik moest tot twaalf uur vanmiddag wachten tot ik hem op kon halen bij het afhaalpunt hier in de buurt.
De Fiftysix wordt geleverd met een hele mooie vouwsluiting. Alleen jammer dat ik ze 99 van de 100 keer niet lekker vind zitten. Zo ook hier. Maar daar had ik me al op voorbereid en in de tussentijd had ik al wat bandjes besteld bij m’n favoriete bandenboer uit Utrecht. Eerst even bandje wisselen dus.
En een poging gedaan om wat fatsoenlijke foto’s te maken met het sombere weer van vandaag.
De kast is hooggepolijst. erg mooi maar weerkaatst heel erg het weinige licht als je foto’s wilt nemen.
Het horloge zelf is met z’n 40mm doorsnee niet zo groot maar heeft voor z’n maat best wel een forse lug to lug maat van 46.8 mm.
Hij is wel lekker plat met z’n 9 mm.
Mooie opgelegde witgouden wijzers en indices die het horloge goed afleesbaar maken.
De binnenste cirkel van de wijzerplaat is mat met een hele fijnkorrelige structuur, terwijl de buitenste ring een hele subtiele sunburst heeft. Afhankelijk van het licht lijken beide secties een verschillende kleur te hebben. De datum is perfect uitgelijnd met de binnenste railtrack.
Deze heb ik gekocht met de wetenschap dat er al een klein krasje op te vinden is. Dit is niet te zien onder het dragen, eigenlijk alleen met een loupe. Of op een foto als je er op focust.
Het uurwerk van de Fiftysix.
Daar is toch wel wat commotie over geweest op diverse internationale fora en bij enkele (zelfbenoemde) watch-afficionado’s.
Het is namelijk geen inhouse uurwerk van Vacheron Constantin en het heeft geen Geneva Seal.
En dat klopt, het is een uurwerk van uurwerkmaker ValFleurier. Die wordt ook in enkele modellen van Cartier gebruikt en in de Piaget Polo S.
De afwerking van het uurwerk is dan wel weer totaal anders. Vacheron Constantin koopt de uurwerk onderdelen en doet zelf de afwerking, montage en het reguleren. Dit houdt onder andere in dat er aangepaste bruggen zijn gebruikt. En zoals het VC betaamt, valt er eigenlijk niets over de afwerking te klagen.
Met een mooie 22K gouden Rotor.
Met dit sombere weer vandaag valt het niet mee voor een slechte fotograaf om wat fatsoenlijke foto’s te nemen, dus hier mogen jullie het mee doen.
Dit is een horloge die je in het echt moet zien om de schoonheid en alle details te ontdekken. Deze is het waard om met een loupe uitgebreid te bekijken.
Dat krasje? Die zie je niet en ik kan er goed mee leven. Het zal verrekte moeilijk worden om er niet nog meer krasjes op te krijgen. Dat hoort een beetje bij hooggepolijste oppervlakken.
Een heerlijk horloge. Geen dresser. Geen sportmodel. Gewoon een prachtig casual horloge met een voor mij perfecte maat en lekker dun. Een mooie toevoeging bij de Moser.
Ik zie dat je hem even opgepoetst hebt t.o.v. de eerdere foto in het incoming topic 