HF-Vrienden,
TLDR: Dresser aangeschaft, super afgewerkt, saai op foto’s, heel dynamische plaat, blij mee. Voor foto’s naar beneden scrollen. 
Zo, even tijd voor weer eens een uitgebreidere NA. Een horloge wat ook een stukje waard is, vind ik althans.
Het is al wat langer geleden dat ik weer een NA geschreven heb. Ik was op zijn zachtst gezegd best geschrokken van mijn lijst van komers en gaanders in de jaren sinds ik lid ben van HF. Vanaf 2016 tot half vorig jaar versleet ik gemiddeld 2 (jawel twee) horloges per maand. Dat mocht best wat minder en vooral “normaler”.
Het afgelopen jaar heb ik daarom eens wat knopen doorgehakt, besloten om weer eens aan wat “kleiner spul” te snuffelen en vooral even opruiming houden, ook in mijn “horlogehoofd”. In de kluis ligt nog wel 't één en 't ander, voor later als ik groot ben.
Ik heb nog wat plannen voor later dit jaar, maar eerst even zien of alles bij elkaar gebracht én gespaard kan worden. Maar dat terzijde.
Verder weer wat in love geraakt met het merk waar het in het verleden mee begon, met dank aan @daffie. EDOX. Het merk bracht samen met Tissot mijn eerste “serieuze” ervaringen met Zwitserse merken met zich mee. Maar ook dat terzijde en wellicht volgt er binnenkort nóg een NA.
Maar goed, ik wilde weer een dresser. Veel nagedacht het afgelopen jaar over smaakontwikkeling, rust in de tent, het mag wel wat minder enzovoort.
Daarnaast wat gedachtenspinsels over dikte en diameter van horloges, goud, two-tone, staal, met of zonder duiker bezel, plaats van de datum etc.
Conclusie, wat eisen en het mag best wel saai en understated zijn. Of anders gezegd eigenlijk tijdloos en onder de radar, met de optie het wat frivoler te maken met vintage inspired metaal.
Tsja, ook niet heel makkelijk, eigenlijk.
Na een tijd rondkijken, passen, en zonder “hebbe-hebbe-hebbe” gedachten is er wat ontstaan. Ik kwam bij Nomos uit, die doen mooie dingen en heeft prachtige Milanese banden maar ik vind ze niet zo staan op de Orions. En op leer, ik heb ooit een Orion gehad, is zo’n Orion dan eigenlijk ook wel wat saai. Fantastisch, maar saai, dus.
Grand Seiko in het verleden gehad, terugkopen? Tja een buiten categorie. De witte SBGW253 was heel steriel, té wit. De gouden versie? Momenteel te ver boven budget. Andere GS-sen, vaak voor mij te dik. De SBGX quartzen, ja eigenlijk wel, maar tonen best wel klein met hun 37mm. Longines? Gewoon Seiko, Tissot Gentleman? Niks mis mee maar een segmentje hoger mag wel.
Op het gemak zoeken dus. Tot ik kortgeleden bij toeval op een recensie stuitte van een voor mij onbekend merk, en ik soort van “Klik” in mijn hoofd hoorde.
En wat wil het geval, dat één van onze vaste forumleveranciers exact dat horloge uit de recensie had staan. Uiteraard blijf ik dan toch even eromheen draaien, want tsja, er is vast nog wel iets anders moois, etc. Je kent het.
Maar goed, ik zal het verhaal niet te lang maken. zoals gezegd kende ik het merk ook eigenlijk niet, Carl F. Bucherer.
Dus ik moest me toch wat verdiepen.
a. niet wetend dat ze al ruim 135 jaar lang in de markt zijn;
b. dat ze best innovatieve manufacturen hebben en
c. (wat compleet niet terzake doet) dat ze recent zijn overgenomen door Rolex.
d. De afwerking en zo toch wel best heel hoog is.
Na wat verdiepen ben ik gaan passen en toch stiekem even blijven treuzelen met een Nomos en Meistersinger ernaast. Toch heb ik uiteindelijk zonder twijfel de knoop doorgehakt.
Ik verwelkom deze Carl F. Bucherer Adamavi.
Wat gegevens:
- 39mm, draagt wat kleiner en 8,7mm dik.
- Gemodificeerde ETA, die binnen COSC en METAS normen loopt.
- En vooral die geborstelde zilveren plaat. Fantastisch!
- Daarnaast een meshband in 19mm met een vouwsluiting en innovatief systeem waardoor deze bijna als een leren band draagt maar beter afgesteld kan worden en daardoor meer dan comfortabel is.
- Verder een volledig gepolijstekast, ontspiegeld saffier, en gewoon understated.
En vooral op foto’s wat saai aandoend. Maar dat is deze schoonheid allesbehalve!
De rest laat ik dus voor de foto’s. 
Wat speelt dit mooi met het licht! Klein detail is bijvoorbeeld dat er een minuscuul facetrandje aan de wijzers zit. Wat op onderstaande foto’s wat minder tot zijn recht komt, maar wel goed licht pakt en voor voldoende contrast zorgt, ook bij weinig licht. Geen GS sprankeling, maar het zit er niet ver vandaan. Complimenten! 
Nog wat details:
Het is geen manufactuur uurwerk, maar afwerking en afregeling is gewoon goed.
En uiteindelijk kan het ook gewoon “grijs” zijn.
Geen minpuntjes? Nee, eigenlijk niet, wellicht het datumveld. Dat is wel zilverachtig en niet wit, maar lichter dan de plaat. Was leuk geweest als dát ook nog helemaal zilver was.
Bedankt voor het kijken en lezen!
Gefeliciteerd!
