Afgelopen week was het dan eindelijk zover. Na maanden wachten kon ik het horloge in ontvangst nemen van de koerier: een Zenith El Primero A384 Revival. Een funky chronograaf met een rijke historie en een uurwerk wat veel heeft betekent voor de horloge industrie. Dit uurwerk heeft onder andere jarenlang (in aangepaste vorm) dienst bewezen in de Rolex Daytona en model gestaan voor de ontwikkeling van vele andere automatische chronograaf uurwerken.
Keuze motivatie
Ik was al een tijd op zoek naar een horloge wat de rest van de collectie aanvult. Een collectie met veelal klassiekers als een pre-moon Omega Speedmaster en een Rolex Datejust 1603. Omdat ik bij de Datejust het formaat erg fijn vind dragen (36mm), besloot ik dat het volgende horloge zeker niet te groot moest zijn. Ik ging op zoek naar een soort van buitenbeentje/enfant terrible, maar wel met noemenswaardige historie. Aangezien ik gek ben op sport horloges, kwam ik wederom snel in die hoek uit. Na maanden struinen besloot ik voor een Zenith El Primero te gaan. Alhoewel ik vintage ook erg gaaf vind is het lastig om goede een goede El Primero tegen een redelijke prijs met volledige service-historie te vinden. Toen ik de A384 Revival tegenkwam was ik op slag verliefd.
Uitpakken!
Het horloge wordt geleverd in een grote doos. In de (om)doos zit een zwarte horlogebox met enkele luxe details. Bijvoorbeeld het embleem op de bovenkant:
Bij het openen van de doos kun je direct het horloge zien. Door een witte tussenlegger te verwijderen krijg je zicht op alle vakjes. Het geheel is bekleed met rood fluweel zachte stof en doet lekker vintage aan.
Het horloge is op stalen band geleverd, maar ik heb ook de zwart alligator band mee besteld. Daarnaast bevat de inhoud ook een handleiding, prijskaart in de vorm van een lederen label en de garantiekaart in een lederen etui.
Tot slot is er een leuke microvezeldoek bijgesloten met een oude advertentie van het model en aan de andere zijde een oude tekening van het uurwerk.
Een leuk detail is dat je de horlogestand uit de doos kunt halen en als losse standaard kunt gebruiken.
Het horloge
Het horloge zelf is bescheiden qua grootte (37mm diameter). Door de vorm van de kast (tonneau) valt het horloge echter als 39mm. Zowel de hoogte (12,6mm) als de L2L afstand maken het tot een horloge wat erg comfortabel draagt. Zelfs voor de kleinere polsen.
Funky jaren 60/70
Ik heb een zwak voor funky designs uit de jaren 60/70. Dit horloge is nagenoeg een kopie van het origineel en daarom zie je erg veel kenmerken uit deze jaren terug. De stalen band, ook wel ‘ladder bracelet’ genoemd, complementeert het geheel. Alhoewel ik normaliter geen voorkeur heb voor ‘reissues’ is dit voor mij een uitzondering op de regel. Dit komt onder andere doordat deze variant een display case back heeft. Hierdoor kun je, in tegenstelling tot het origineel, wél het uurwerk bekijken:
Het uurwerk is indrukwekkend, evenals enkele specificaties: high beat (36.000), kolom-wiel chronograaf, 50 uur gangreserve. En niet geheel onbelangrijk: erg plat voor een automatische chronograaf.
Vanuit elke hoek toont het horloge mooie strakke lijnen en reflecties:
Op de kroon staat de Zenith-ster. Het instellen van de tijd gaat zeer nauwkeurig en de pushers drukken zoals je mag verwachten bij een kolom-wiel chronograaf.
De geborstelde stalen band draagt erg comfortabel. Echter, de band is misschien wel een van de punten waarover ik wat minder te spreken ben. De sluiting doet wat wankeltjes en fragiel aan. Ook de aansluiting met het horloge (endlugs) verdient geen 10. Echter, de vintage ‘vibe’ spat er van af. Voorlopig blijf deze er op. Na de zomer komt er denk ik een leren Rally band op.
De lume op het horloge is goed. 's Avonds kun je de tijd nog uren na zonsondergang aflezen.
Qua gewicht is het horloge lekker om de pols. Zeker niet te zwaar.
De wijzerplaat is overzichtelijk ingedeeld. Doordat het een witte wijzerplaat is met een wit datumvenster gaan deze elementen naadloos in elkaar over.
De 3 registers zijn goed af te lezen en doordat het onderste register wat kleiner is overlappen de registers elkaar niet. Dit zie je bij andere El Primero’s wel eens terug (bijvoorbeeld A386), maar persoonlijk ben ik hier geen fan van.
De rode chronograafwijzer zorgt voor een subtiel kleuraccent. Iets wat ik wel kon gebruiken in mijn overwegend zwart-wit-zilver collectie 
Het horloge is fotogeniek. Afhankelijk van de lichtcondities kleurt de witte wijzerplaat anders.
Nu nog een wrist-shot en dan wens ik jullie allemaal een fijne zondag!
Groeten,
Teun
PS Je kunt meer informatie over de ontwikkeling van het uurwerk op het internet vinden. Onder andere hier:
Gefeliciteerd met deze fantastische NA!
