De laatste paar maanden heb ik hard na zitten denken over de laatste grote move in m’n horlogekist. Ik wilde wat kleurrijks hebben om de verzameling een soort van af te ronden, en dat moest ten koste van een Seiko, want 10 (Grand)Seiko’s in een verzameling van 22 is gewoon te veel.
Daarbij zat ik naar Traska te loeren, en naar Halios, maar die zijn allemaal uitverkocht. Ook de Sinn 356 SA II zoals @SwedishChef die laatst heeft gekocht spookte door m’n hoofd, maar ik kwam steeds maar weer op de website van Nomos terecht. Kent u dat? Dat een merk een model in een paar nieuwe kleuren uit brengt en je plotseling als een soort hond voor dat bot zit te kwijlen?
Helaas was er bij Nomos een levertijd van 10 maanden op die horloges, en bij Ace in Amsterdam kon ik op een wachtlijst voor het komende half jaar. Ik zie het je denken… Wachtlijst? Buiten het groene deel van het forum? Maar ja, echt. Hoe een obscuur merk als Nomos aan een levertijd van 10 maanden komt, op de goedkoopste reut in hun assortiment, is mij ook een raadsel. Er zijn rare dingen aan de hand in horlogeland.
Maar goed, toen ik mijn geliefde zwarte Mini Turtle verkocht had (met pijn in het hart) ben ik gaan bellen. Deze NA is het resultaat van die speurtocht.
Muziekje voor de sfeer:
Chrono hielp me niet. Ik was een twijfelkont geweest, omdat ik niet zeker wist of ik Deep Pink of Future Orange zou nemen. Er was één meneer met een horloge in Italië, en tegen een goeie prijs ook, maar voor ik m’n kop uit m’n reet had getrokken was de vogel al gevlogen. Heel Chrono had 'm nog staan, maar dan op verzoek. Weer 10 maanden wachten. Damn.
Toen dacht ik “ach, ik zal de Nomos retailer-zoeker er eens bij pakken op hun site” en ben ik gewoon alles in een straal van 200km om me heen gaan bellen. Speciale shout-out naar de mensen van Van Bruggen Juwelen in Utrecht. Dat was zo’n leuk gesprek, ik moet daar nog eens langs. Maar jullie raden het al: Nergens lag zo’n ding.
Tot ik een vlaggetje op Ahaus zag staan. Mijn voormalig werkgever heeft daar nog een klein kantoor, ik ken het dorp. Het ligt achter Enschede in the middle of fucking nowhere. Wat schetst mijn verbazing toen ik de vriendelijke dame aan de andere kant hoorde zeggen dat ze er eentje hadden liggen. “Zechsunddreizig Millimeter?” “Jasicher.” “Referenz 710?” “Genau”… En in mijn enthousiasme heb ik elke kans op korting verkeken, want ik liet 'm reserveren en riep dat ik 'm kwam halen of per post wilde ontvangen indien ik zaterdag niet op de stoep stond.
Gisteren dus toch maar even in de auto gestapt. Het was tenslotte geen weer in de polder. Ik heb het horloge in ontvangst genomen, we zijn terug naar Enschede gereden om te lunchen bij Moeke, hebben nog een Aziatische supermarkt bezocht voor wat inkopen en keerden tevreden huiswaarts.
Dit is 'm:
De Nomos Club Campus in Future Orange, in 36mm.
Het horloge zat op een Nomos suede band, maar dat was een S-je, wat m’n vrouw erg goed paste. Die is dan ook erg wijs met ons horloge, want ik heb het idee dat we 'm allebei gaan dragen. Het horloge heeft weliswaar lange lugs voor een 36mm horloge, maar dankzij de uiterst plate kast en de agressieve buiging van de lugs draagt hij ook voor haar comfortabel:
Dat brengt ons direct bij de kast. Die is goed. Gewoon volledig gepolijst, niks exotisch aan. Ergens doet hij me aan m’n Smiths PRS-29 denken. Ook zo’n no-nonsense horloge. Geen bevels, geen fratsen, gewoon een kast met lugs. Boem. De kast meet 36x47x8mm, en is 100 meter waterresistent. Helaas zit er zelfs (net als bij de PRS-29) geen zichtbodem op:
Da’s mooi klassiek, maar tegelijkertijd vind ik het jammer dat ik de Nomos Alpha niet kan zien. Da’s een in-house uurwerk op basis van een Peseux 7001, een handwinder met 43 uur gangreserve. Nomos werkt die mooi af, en ze hebben hacking toegevoegd toen ze het her-ontwierpen. Zo zou dat er uit zien als ik een zichtbodem had:
En het standaard Peseux 7001 uurwerk in m’n ex, de Junghans Meister Driver handaufzug:
Dat standaard Peseux uurwerkje had geen hacking, er was geen sprake van een driekwarts-brug zoals dat in Glashütte gangbaar is, en jullie zien dat Nomos de balansbrug gewijzigd heeft. Voorts voorziet Nomos de opwind-raderen van een Sonnenschliff. Het is jammer, want ik vind het geen straf om Peseux- en afgeleide uurwerken te kunnen zien.
Gelukkig zijn er genoeg andere details om van te smullen. De wijzers zijn gepolijst, wat op een lichte / oranje dial weer veel beter afsteekt dan op de zwarte dial van m’n PRS:
Verder zijn de wijzers van ongeveer hetzelfde kaliber, maar zie je bij de Nomos keurig een dopje op de as. Punt voor Nomos (wat ook wel mag). Dan zien we dat de oranje wijzerplaat korrelig van structuur is, en dat de subdial voor de secondenwijzer verzonken is:
Vergeleken met de Junghans die 38mm was valt ook op dat de kleine seconde optisch beter zit ten opzichte van de onderkant van de wijzerplaat. Dat losten ze bij de Meister Driver nog netjes op, maar bij sommige andere Nomos horloges slaat het echt nergens op, die plaatsing. Het uurwerk is voor een 34mm kast ontworpen, maar bij deze 36mm Club Campus kan het allemaal nog net.
Als we het dan toch over de wijzerplaat hebben, die is bijzonder mooi van kleurspectrum, zoals we dat van Nomos gewend zijn. De dikke witte lume plots zijn omlijst door een grijsblauwig kadertje, en de witte minute track wordt onderbroken door nummers op ieder uur. Die nummers zijn in een mintgroen/zeegroen tintje uitgevoerd, en dat maakt het net even wat speelser dan de Deep Pink versie.
De lume is overigens, net als op de Ahoi, gewoon echt drie keer kut. Dat doet Farer beter op de Lander GMT, maar Smiths en Archimede zijn daar echt het beste in, afgezien van Seiko. Van alle horloges die ik met lume heb is Nomos echt bijna net zo kut als m’n Glycine was. Ik maak dan ook geen lume shot, da’s nutteloos.
Tot m’n grote vreugde is het een dankbare bandenbaas. Ik heb me over de lug gap heen gezet, en oranje kun je met bruin, zwart, grijs en blauw combineren, dus dat gaat allemaal best. Voor het moment draag ik 'm even op een blauwe NATO, da’s lekker fleurig:
Ik had niet gepland om twee Nomos horloges te hebben, maar vind dat het koppel Ahoi Neomatik en Club Campus wel een mooie aanvulling is. Bovendien ben ik nu echt van een set zomer-horloges voorzien die een redelijk kleurpalet beslaat. Hier even een overzichtje en een Ralphje, maar dan met kleur:
Het was een leuke doch korte jacht, en ik ben erg blij met het horloge. Sterker nog, m’n vrouw is er blij mee. Ze loert. 
