''Near mint'' toolwatches

Ik heb nu een aantal maanden een black bay. Ik wissel regelmatig van staal naar nato etc.
Op de stalen band zitten na een aantal maanden de nodige gebruikerssporen, wat niet raar is want het is en blijft een gebruikersvoorwerp. Toch zie ik vaak toolwatches als subs, blackbays etc die best oud zijn en ‘‘near mint’’ zoals dat heet. Ik begrijp dat niet. Deze horloges zijn gemaakt voor het gebruik in het dagelijks leven, daar horen toch butsen en krassen op? Wat vinden jullie?
Dress watches daarentegen zijn een ander verhaal. Die horen naar mijn idee netjes en krasvrij.

Ik begrijp dat wel.
Een toolwatch kan je ook aanschaffen en er vervolgens erg zuinig op zijn. Een toolwatch kan tenslotte ook duizenden Euro’s kosten en dan wordt het horloge niet altijd als tool gebruikt maar als sieraad.
Het kan ook komen doordat je gewoon zuinig bent, dat het voor de persoon een kostbaar bezit is, omdat je gewoon meerdere horloge in de collectie hebt of een combinatie hiertussen.

Idd, een submariner is imho een toolwatch (diver), maar menig dragen m als n deskdiver.

Daarnaast kan t zijn dat ie gepolijst is.

Er zijn denk ik ook veel liefhebbers die na 1 of meerdere krasjes de band even opmaken zodat ze weer weg zijn.

Ik stoor me ook aan de krassen op de sluiting van m’n sub, maar heb me er maar bij neergelegd dat ze er altijd nog eens uitgepolijst kunnen worden bij een service

Kom alleen niet aan met die bullshit dat krassen voor karakter zorgen :smiley:

2 likes

ik stoor mij ook aan krassen. Ook omdat ik weet dat je inderdaad veel geld hebt betaald voor het horloge. Maar in essentie zijn ze juist gemaakt om bekrast te worden toch?
En een keer in de twee jaar een service er overheen en ze zijn weer als nieuw, om weer opnieuw bekrast te worden… :wink:

Ik weet niet uit welk jaar je sub is maar ik merk dat de krasjes op het staal een soort lichter worden na mate van tijd. 904l staal bedoel ik

heb een subc, dus indd 904… zou mooi zijn :wink:

Uw bericht is tijdelijk verborgen en wordt zo spoedig mogelijk beoordeeld.

2 likes

Ik heb zelf alleen maar duikerts uit verschillende prijsklassen en behandel ze allemaal hetzelfde omdat ik allergisch ben voor krassen.

Submariners e.a. worden misschien nog verkocht als toolwatches maar zijn dit allang niet meer. In het pre-quartz tijdperk wel maar toen waren er geen alternatieven en waren ze nog gewoon betaalbaar. Dus dan is het logisch dat mensen deze “toolwatches” nu gaan behandelen als dressers.

Persoonlijk stoor ik mij niet aan krassen en butsen op oude horloges. Dan hoef ik ook niet meer bang te zijn om ze te beschadigen tijdens het dragen. En polijsten doe ik ook niet aan…

1 like

Ik val maar even in herhaling

17 likes

Bedankt! Maar er zijn mannen…

1 like

Krasjes. Je ontkomt er niet aan.
En horloge moet voor mij functioneel zijn.
En dan wordt een horloge ook gebruikt.

En de volgende eigenaar kan ze er altijd uit laten polijsten daar waar ik dat niet doe.

2 likes

Gewoon bij voorkeur (flink) gebruikt kopen. Dat draagt een stuk relaxter.

8 likes

Helemaal mee eens.

Krassen zijn beschadigingen en dus niet leuk.

Karakter? mijn neus…

1 like

Ik heb een Seamaster. Voor sommigen ook een toolwatch. Maar als het horloge op mijn werk wordt gedragen dan zit er een plakbandje op mijn sluiting. Precies de juiste breedte van de Omega sluiting.
Men kan dit raar noemen maar dat boeit me weinig want het heeft tot nu toe prima gewerkt en geen krassen :wink:

3 likes

Uw bericht is tijdelijk verborgen en wordt zo spoedig mogelijk beoordeeld.

3 likes

Ik kan persoonlijk ook slecht tegen krasjes waar ik zuinig ben op mijn horloges, maar door ze te dragen ontkom je er niet aan. Dus heb ik me erbij neergelegd, anders heb ik geen leven! En om ze te polijsten in de toekomst, daar ben ik nog niet over uit. Aangezien ik de facetranden/vormen graag wil behouden.

Krassen op de band/kast zijn wat mij betreft onvermijdelijk. Jammer maar helaas. En ik moet eerlijk zeggen, zodra er wat sporen op een klok zitten draagt het een stuk makkelijker ;).

Krassen op het glas is het enige waar ik me écht aan stoor.