In de zomervakantie ben ik via de welbekende algoritmes een nieuwe rabbit hole ingedoken. Horloges en alles wat erbij komt kijken.
Ik hou van mooie dingen maar heb er niet echt naar omgekeken, zeker niet in de historie die sommige merken hebben.
Na de vakantie had ik een shortlist met horloges die the first watch zouden worden.
Ik heb al een een Tommi Hilfiger ergen liggen en die ziet er leuk uit maar heeft een complicatie die niets doet. En fake complicaties zijn heyzelfde als fake uitlaten op een mooie auto voor mij.
De shortlist bestond uit een Bulova 96A273, Orient Bambino en een Seiko SUR457P1. Uiteindelijk heb een JDM only horloge uit tokio over laten komen.
En nu horologebandjes zoeken! Ik heb het niet te pakken hoor…
In de zoektocht naar het eerst horloge had ik ook wat gedachtes over wat ik ermee zou doen. En paar alarmen zou fijn zijn, doe ik nu met mijn telefoon. En een beetje zorgeloos ware and forget zou ook wel fijn zijn. Dus liefst solar of automaat.
Met dat lijstje kwam ik uit op wat Casio’s. Ik heb niet veel met het merk en het uitelrijk vond ik wel tof op een retro achtige manier (de vintage serie is leuk). Maar zocht toch iets meer elegantie qua uiterlijk. En zo ben ik op de lineage (en Oceanus) serie gekomen van Casio. Deze LCW-M300D-1AJF sprak me het meest aan en was niet verkrijgbaar in europa dus na een schietgebedje besteld in japan (via Discovery Japan Mall).
Ben er erg blij mee, de itch is voorlopig weg, we zien wel hoelang
Welkom op HF! Bovenstaande zin is mij nog niet duidelijk maar wel dat je al het verschil weet tussen “fashion watches” en echte horloges. Een goede start met een fraaie Casio in een niet alledaagse uitvoering.
In de loop van de tijd zul je, na eerst met allerlei soorten bandjes geëxperimenteerd te hebben, ontdekken dat je smaak in een bepaalde richting gaat en je aankopen daar op afstemmen.