Zeker, die plakken je vol met stickers met allerlei metalen, moet je 3 dagen volhouden en dan zie je vanzelf welke reageren.
904 is geen raar materiaal. Het wordt toegepast waar 316 niet voldoet.
En vergeet de prikjes net onder de huid niet !
Je kunt nog een custom ti. bodem laten maken…
Voor horloges is het rotzooi met een veel te hoog nikkelgehalte. Mijn vrouw kan er ook niet tegen. Zelfde reactie.
De zuurbestendigheid is flauwekul. Gewoon 316l is afdoende. Het verschil merk je enkel in condities waarin je zelf compleet ontbindt.
Dan heb je echt andere issues dan je horloge.
904l is daarbij zachter dan 316l staal. Niet zo handig.
Wel gemakkelijker te bewerken/polijsten, dus voordelig voor Rolex.
Daarbij is het natuurlijk mooi te marketen.
Ik schreef hier trouwens 13 jr geleden al over:
Voor een petrochemische plant of booreiland oid wel, voor een consumentenproduct vind ik het een raar en achterhaald materiaal
Gezien het PREN getal en hardheid zou een duplex staal hier een veel vriendelijkere oplossing zijn.
Toch ook rvs !
Titanium schroefdraad op titanium gaat vreten .
Je ziet subtiel kleurverschil tussen kast en deksel .
Ja sorry je hebt gelijk.
Mij was verteld dat de Pelagos 39 helemaal van titanium was.
Ook de clasp , de clasp is dit inderdaad maar de caseback is toch echt RVS .
Ben maar blij , je krijgt er een betere kwaliteit door moet je maar denken.
Ik heb het ook, nu horloges met glazen bodem en geen last meer.
Caseback sticker & klaar.
Transparante nagellak op de deksel? Is ook wel weer te verwijderen.
Denk dat dit het praktisch is inderdaad.
Is laten vergulden of rodineren(bij juwelier)geen optie?Goud is redelijk neutraal , rodium ook .
Kleur kan aangepast en kan op één zijde.
Volgens mij is mijn Sinn T1 volledig van tita. Ook het achtrdeksel.
Zie geen kleurverschil
Ik zie dat het achterdeksel meer zilver is en de rest meer grijs.
Dat is voor mijn dan ook 1 van de 2 redenen dat ik niet gek ben op titanium. Die grijzige ondertoon vind ik niet mooi.
De tweede reden is het lage gewicht. Ik houd er wel van om te voelen dat je iets om je pols hebt.