Dit is mijn derde Speedmaster ‘grail’ aankoop in 12 maanden tijd. Dit was absoluut nooit mijn insteek, maar alles is gelopen zoals het blijkbaar moest gaan. De markt biedt op dit moment relatief heel vriendelijke prijzen en ik had dan ook het geluk dat het horlogespaarvarkentje nog niet de bodem had bereikt. En dus ben ik heel blij dat ik deze Omega Speedmaster Professional Moonphase 345.0809 (in het kort “Speedymoon”) aan de collectie heb kunnen toevoegen dankzij de geweldige Speedmaster community, die altijd bereid is te helpen. Deze zeer recente aankoop verkeert in een mooie volledige originele staat, waar vooral de wijzerplaat, wijzers en de lunette in een uitstekende staat verkeren, voor een bijna 40 jaar oud horloge. Een gek idee dat deze uitkwam toen ik op de peuterschool zat.
De Speedymoon naast mijn reguliere Moonwatch uit 1990
Wat maakt deze referentie dan zo speciaal? Ik wist dit enkele jaren geleden ook niet en ik besteedde er geen aandacht aan. Maar ergens was het zaadje toch al gepland en toen ik twee jaar geleden tijdens een GTG opeens deze zeldzame referentie in mijn handen had, viel de bom. Ik had toen al mijn eerste tritium Speedmaster (3590.50) in de collectie en deze Speedymoon had op meerdere vlakken een veel interessantere wijzerplaat. Deze referentie 345.0809 is de eerste maanfase Speedmaster die ooit gemaakt is en het is dan ook de “grand daddy” van alle Moonphase Speedies die volgden. Het werd geintroduceerd in november 1985 en de productie werd stopgezet in december 1988, dus effectief is het slechts 3 jaar geproduceerd. Die van mij komt vermoedelijk uit december 1987 op basis van het serienummer op ilovemyspeedmaster.com, waar verzamelaars hun Omega Extracts kunnen uploaden. Op basis van die input wordt de leeftijd van het horloge geschat.
In totaal zijn er slechts +/- 1300 stuks gemaakt en ze bevatten allemaal het 866 caliber, wat erg lijkt op het standaard Moonwatch 861 uurwerk. Ondanks de maanfase-complicatie is de kastdikte is gelijk aan de reguliere Moonwatch van de jaren '80.
De “show stopper” is toch echt de prachtige metallic blauwe schijf met daarop twee goudkleurige maantjes en sterren met vijf hoeken. Afhankelijk van de lichtinval verandert het van diepblauw naar helder blauw. Op de macrofoto’s lijkt de blauwe plaat handgeschilderd te zijn en nadien zijn de maan en sterren erop gezet met behulp van sjablonen. Er zijn heel veel variaties bekend onder de 1300 Speedymoon’s, waarvan dit de meest gangbare is. Deze maanschijf draait in 59 dagen (ongeveer 2x de maancirculatie) rond, vandaar dat er ook twee maandjes op de plaat afgebeeld staan. Rondom de maanfase wordt subtiel de datum aangegeven. De maanfase en de datum kan je instellen met twee drukkers aan de linkerkast van de kast. Dan moet je wel een cocktailprikker bij de hand hebben (zonder blokje kaas of bitterbal). De wijzerplaat heeft voor de rest veel overeenkomsten met de 145.022 Moonwatches, dus ook platte tritium indexen en een heel subtiel stapje in de wijzerplaat aan de rand. Ook liggen de concentric subdials iets hoger waardoor je een kleine accentrandje ziet.
Ik heb deze Speedymoon als “watch only” gekocht. Full sets zie je amper of ze verkeren in een matige staat. Mijn Speedymoon zat eerst op een 1171/633 serviceband. Gelukkig had ik nog een 1450/808 band liggen, die correct is voor deze referentie en dit jaar. De eerdere referenties hadden de 1447/805 band en bij het laatste productiejaar zat de 1479/812 erop. Dus nu is deze Speedymoon volledig en correct.
De Speedymoon op de tijdelijke 1171/633 serviceband
Voor de liefhebbers van details, hieronder het “onderzoek” waaruit blijkt dat deze referentie volledig origineel is.
Het achterdeksel zonder inscriptie is correct, met de CRS (Charles René Spielmann) en 345.0809 gravure.
Omega Caliber 866, zichtbaar op de base plate van het uurwerk, onder de balansveer.
De kast is origineel, bij een servicekast liggen de maanfasedrukkers iets lager van de kastrand.
De wijzerplaat is origineel met de T tritium indicatie en de wijzers hebben dezelfde kleur tritium. Het hesalite glaasje is ook correct, want deze heeft geen Omega logo, zoals gebruikelijk in de jaren '80 en '90
De lunette is type B2 met de bekende haakjes aan de 7, correct voor deze referentie.
De A3 kroon met 24 tandjes en het moderne Omega logo klopt
Bedankt voor het lezen!