Op de 1 of andere manier heb ik een zwak voor Omega. Veel modellen van het merk spreken me enorm aan (anderen overigens weer totaal niet) en ik heb een lijstje met de modellen die ik nog graag eens zou bezitten.
Dat bezitten is overigens geen vaststaand gegeven voor mij, het hoeft niet het eeuwig bezitten te zijn. Soms vind ik het prima om ze gewoon even te hebben en daarna weer weg te doen. Slechts drie horloges zijn momenteel sinds het begin van de hobby in mijn bezit, vooral omdat ik die gekocht heb vanwege een speciale reden.
Het leukst vind ik de kunst van het in bezit krijgen van de horloges en de bijbehorende zoektocht. Er stond op mijn lijstje dus al een ruime tijd de wens om een ‘zoemer’ te hebben, ik heb er zelfs een keer een topic rondom geopend omdat ik er 1 had aangeschaft (is uiteindelijk weer retour gegaan). Er zwerven een paar prachtige Omega zoemers rond hier op het forum maar in topstaat zijn ze behoorlijk prijzig.
Verdiept in de technologie en de daarbijbehorende risico’s had ik niet, maar dat houdt me eigenlijk (helaas) niet vaak tegen. Ik koop eerst, dan ga ik denken. En zo gebeurde het ook, ongeveer 5 weken geleden. Ik zag een Omega Constellation Megasonic 720hz op eBay staan (ref: 198.0047) en ik besloot daar een bod op te doen, niet gehinderd door enige kennis. En ik won.
Toen begonnen er een aantal fases:
1. Blijdschap en hoop
Dit is een mooi horloge, in de stijl die ik mooi vind en volgens mij is hij niet enorm prijzig. Ik hoop dat het een easy fix is want tenslotte staat er wel bij ‘for parts or repair’ dus hij loopt niet. Hij ‘humt’ wel, volgens de verkoper: ‘ The glass has lots of marks, wear and scratches and is slightly milky. The silver dial and the hands appear in good aged condition. The watch has been fitted with a new battery, but is not running, however the watch does hum, the pitch of which changes in different positions. The movement is clean and is calibre 1220 with movement number 34931210. The movement is signed Omega and will require attention.’
2. Teleurstelling en berouw.
Ten eerste teleurstelling in mezelf, zeker omdat ik niet lang daarvoor dit bericht aan een ander gewaardeerd horlogeforumlid had gestuurd:
Ten tweede teleurstelling in het horloge, vooral hierdoor:
En na snel informeren bleken er geen originele onderdelen meer leverbaar vanuit Omega en is het uurwerk alleen door Omega geleverd, ook daar geen hoop of hulp te verwachten dus.
3. Angst en terugtrekkende beweging
De Engelse mijnheer een bericht gestuurd over de missende micromotor. Meteen berichtje terug: ‘dat is niet de bedoeling, het horloge mag terug en je krijgt je geld terug’. Importkosten zouden ook teruggestort worden als je het horloge retourneert, dus dit zou behalve wat moeite, geen financiële post gaan worden.
4. Onderzoek
De fase waar ik mee had moeten beginnen. Wat heb ik nou eigenlijk gekocht, wat is die micromotor eigenlijk en waarom is het zo belangrijk? Voor de liefhebber (in een spoiler) een stukje techniek van het 720hz uurwerk:
Samenvatting
Zonder enige twijfel is dit kaliber het meest ongewone stemvorkhorloge dat ooit is gemaakt. Het werkingsprincipe is heel anders (en toch heel vergelijkbaar) dan dat van andere stemvorkhorloges. Net als de Accutron 214 en de Swissonic horloges (d.w.z. de ESA 9162 en 9164) is ook dit uurwerk ontworpen door Max Hetzel, die Bulova een aantal jaren eerder verliet. Met dit ontwerp kon Omega alle patenten van Bulova omzeilen. In tegenstelling tot andere stemvorkhorloges heeft het geen index vinger aan de vork en geen palvinger aan de horlogeplaat. In feite heeft het niet eens index- en palvingers als zodanig, maar twee “klikken”, die elk fungeren als index- en palvinger. Het indexwiel is ook anders, want het heeft geen as, rondsel of draaipunten, maar loopt op 4 kogels, ingeklemd tussen 2 robijnen schijfjes, gemonteerd in een kleine hermetisch afgesloten behuizing, de Micromotor genaamd. De Micromotor is gemonteerd op de kleinste tand van de stemvork. Hij kan niet worden onderhouden en hoeft niet te worden afgesteld. De Micromotor, met een dikte van slechts 0,6 mm, is een van de kleinste uurwerken ooit gemaakt. Ik denk dat dit zelfs vandaag de dag nog zo zou zijn. Zie de foto’s hieronder:
Door de trilling van de stemvork stuitert het indexwiel tegen twee robijnen bankveren, en daarbij werkt elke klik eerst als een wijsvinger voor de andere klik, en als het wiel terug beweegt, werkt het als een palvinger voor de andere klik. Er wordt dus een roterende beweging in het wiel geïnduceerd.
Nu vraagt u zich vast af: “Als het indexwiel geen as heeft en zich in een afgesloten vat bevindt, hoe drijft het dan het horloge aan?”. Dit is het andere unieke kenmerk van het Omega cal. 1220 horloge. Het indexwiel is een schijf van gepolariseerd magnetisch materiaal, magnetisch verbonden met het koppelingswiel eronder. De beweging wordt vervolgens overgebracht door magnetische tandwielen voor de eerste en tweede reductie van de tandwieltrein.
De assymetrische stemvork is een ander interessant kenmerk van dit horloge. Volgens Omega verbruikt hij slechts 75% van het vermogen dat nodig zou zijn om een conventionele symmetrische stemvork aan te drijven. De elektronica is ook iets anders dan we gewend zijn. De aandrijfspoel is een enkele wikkeling zonder aparte feedbackspoel, en de elektronica die het aandrijft zit in een Integrated Circuit, zij het een vrij eenvoudige.
Het cal. 1220 uurwerk zou een nauwkeurigheid hebben van 30 seconden/maand, tweemaal zo goed als andere stemvorkhorloges. Dit komt door de hoge frequentie waarmee de vork resoneert - 720 Hz.
Niet alleen heeft Omega met dit horloge het patent op de stemvork van Bulova omzeild, ze hebben ook een elektronisch circuit ontwikkeld dat afwijkt van alle andere stemvorkhorloges. De Omega 1220 gebruikte geen feedbackspoel, zoals blijkt uit het circuit. Tot nu toe hadden alle stemvorkhorloges een feedbackspoel. Dit geldt ook voor de horloges uit de Bulova 230-serie, die een soortgelijk uitziende spoel hebben in de vorm van een platte schijf, maar die in feite een feedbackspoel bevat.
Ondanks het unieke karakter van dit uurwerk heeft het twee zwakke punten. Het eerste is de kwetsbaarheid van de spoel, die een vrij grote diameter heeft en toch vrij dun is. Het tweede is dat ondanks het feit dat de micromotor verzegeld is, het indexwiel kan slijten door het stuiteren tegen de bankpinnen gedurende een lange periode.
Ondertussen zat ik te wachten tot het pakje binnen kwam en te kijken of die micromotor niet gewoon los gekocht kon worden. Enkel een mijnheer uit Zwitserland bood een aantal (5 stuks) NOS cal 1220 uurwerken aan, maar daar kon hij geen garantie op bieden. Risico te groot dus.
En toen vond ik op een ander forum een man gespecialiseerd in de 720hz horloges en ik besloot hem een bericht te sturen. Zijn antwoord was vrij simpel: ‘stuur maar op naar Duitsland, ik heb veel van die micromotors liggen maar ik kan ze enkel testen op een goed werkend uurwerk dus dat blijft een risico’. Daar vroeg hij enkel een onkostenvergoeding voor.
Toen kwam het grote wikken en wegen. Houden of terug sturen? Eerst even proberen nog wat korting te krijgen? Dat mislukte helaas, en toen kwam het horloge binnen.
En ik hield hem natuurlijk gewoon.
5. Doet hij het of doet hij het niet?
Horloge op de post naar Duitsland, afwachten. Toen een berichtje:
(Je ziet de micromotor zitten links bovenin)
En toen nog een berichtje:
Gat in de lucht gesprongen. Via CousinsUK had de Duitse mijnheer een nieuw glaasje plus gasket besteld en toen kon het wachten beginnen, ten eerste op de levering vanuit de UK in Duitsland en vervolgens op de levering van het horloge in Utrecht (mijn woonplaats).
En vandaag was het zo ver!
Het humt en het zoemt en het doet. En dit is een gestolen afbeelding van het horloge omdat ik met mijn fotoskills het niet voor elkaar krijg om zo’n mooie foto te maken. Zal het morgen wel even proberen nog.
Bedankt maar weer! En nu eerst weer even resumé…
En wat een lekkere Omega! 
Geniet ervan!
