Hier op HF hebben we de term onrust in onze hobby weten te proppen.
Maar ik verbaas mij erover, waarom onrust? Wat is dat toch die drang of zoektocht naar iets waarvan het gros niet eens weet wat precies?
Ook dat vind ik gek…
Je smaak kan veranderen uiteraard, maar op dit moment weet je toch wat je mooi vind en wat je om de pols wilt hebben ? Als dat bereikbaar is koop je dat. Wanneer niet bereikbaar of tussen de oren te duur sla je een beurtje over… en weer door!
Waarom keuze stress en dus alweer die onrust wanneer de collectie te groot of te klein is?
Zijn we niet blij en bovenal trots op wat we in de kist hebben liggen?
Deze trots gaat je toch geen onrust geven, eerder plezier en een genot om naar te kijken en te kiezen.
Waarom onrust in een prachtige hobby?
Wat versta jij precies onder deze onrust, ervaar jij deze ook, wat doe je ermee en nog belangrijker wat doe je eraan?
Kom mannen, het is maar hobby…je gaat dit toch niet zo belangrijk vinden dat het echt invloed heeft op je leven, je laat dit je toch niet onrustig maken, je gaat er toch niet de gehele tijd mee bezig zijn!?
Heb het zelf eigenlijk pas sinds ik lid ben van dit forum deze “keuze stress” dit omdat ik elke dag topics lees en in het blauwe gedeelte kijk. Vervolgens zoek ik meer informatie over de horloges en word dan enthausiast door een bepaald horloge maar dan is dat andere horloge toch ook weer erg mooi… zo blijf je doorkijken terwijl ik heel erg tevreden ben met mijn huidige horloges. Het is niet zo erg dat ik sommige horloges persee wil hebben maar vind het wel erg leuk om te blijven zoeken naar horloges waar ik blij van word.
De onrust bepaalt de snelheid waarmee een mechanisch uurwerk loopt. De onrust bestaat uit een (meestal uitgebalanceerd) wieltje, gekoppeld aan een spiraalveer, dat met heel nauwkeurig bepaalde resonantiefrequentie heen en weer draait. Een uiteinde van de spiraalveer is meestal via een stelschroef met het chassis van het uurwerk verbonden. Met de stelschroef kan de rustpositie van de onrust worden ingesteld. De andere kant van de spiraalveer is met het wieltje verbonden. De onrust blijft bewegen, omdat het anker, dat ook om een asje draait, en op zijn beurt weer met een ankerrad is verbonden, de onrust steeds een klein zetje geeft. Het middelste deel van de onrust dat om de as draait heeft een klein pennetje (steentje in horloges), dat in een vork van het anker valt. Telkens als dit stiftje door de vork heen draait, wordt het anker in een andere positie gezet. Daarbij gaat het ankerrad steeds een half tandje verder. Een van beide palletten ligt daarbij tegen een tand van het ankerrad. Het ankerrad is via een raderwerk verbonden met een spiraalveer of met een gewicht, die de kracht levert die nodig is om de beweging in gang te houden. Het raderwerk drijft ook de wijzers van het uurwerk aan.
De onrust levert bij elke beweging eerst zelf de energie, die nodig is om de wrijving van het pallet over de tand van het ankerrad te overwinnen. Zodra de tand gaat bewegen over de kopse kant van het pallet levert het ankerrad weer (meer) energie terug aan de onrust om zo de energie die verloren gaat bij elke cyclus ten gevolge van wrijving te compenseren.
Het tikken van een klok of horloge met een onrust wordt veroorzaakt door het slaan van de tanden van het ankerrad tegen het anker en van de stift van de onrust tegen de vork van het anker.
Er zijn ook klokken gemaakt met een onrust waarop een magneetje is aangebracht en waar een kleine elektromagneet, gevoed uit een batterij, en geschakeld door een transistor, steeds kleine impulsen aan de onrust geeft.
Er bestaan veel andere vormen van onrust aandrijvingen, Google biedt nog meer uitkomst.
Ik had het 1 jaar heel erg. Puur de zoektocht naar. Ook leuk hoor. Maar uiteindelijk wil ik die onrust niet de boventoon laten voeren. Dat vind ik de energie niet waard.
Nu ben ik erachter wat ik wil uitgeven aan de hobby, wat ik daarvoor kan kopen, en wat bij me past qua stijl en maatverhouding geeft me dit rust.
Proces van denken, kopen en ervaren geweest.
Wat nog meer rust geeft is voor mij het gegeven dat een horloge van bv 3k niet 6x zo mooi/ goed is als een horloge van €500.
Ik heb niet echt onrust. Zoals je zegt, het is hobby. Leuk maar tot op bepaalde hoogte. Het is voor erbij en moet de rest van m’n leven niet teveel beïnvloeden.
Maarrrrrr. Ik ben wel wispelturig. Of snel verveeld, geef het beestje een naam.
Bij mij gaan er dus wel regelmatig horloges weer weg als ik het gevoel heb erop uit gekeken te zijn. Dan komt er vaak weer iets voor terug maar soms zie ik meer dan financieel mogelijk is of meer dan dat ik bereid ben te betalen zolang ik nog een hypotheek heb die afgelost moet worden en een kind heb dat moet eten. Daar lig ik niet wakker van maar ik moet dan wel een keuze maken.
En heel soms doe ik een impulsaankoop. Zoals van de week, toen Dao hier een NA showde en zo handig was de naam van de verkoper te vermelden. Amper 30 seconden later had ik er ook ééntje besteld.
Ik noem het geen onrust maar meer een kriebel. Misschien zelfs wel een beetje kalverliefde zo af en toe maar zeker geen onrust
Onrust is een beetje sterk uitgedrukt, maar ik ervaar soms een drang om iets te kopen. Dat is nu echt niet enkel en alleen op horloges van toepassing; soms wil ik ook gewoon een goede fles wijn kopen, of weet ik veel wat allemaal nog.
Die druk ervaar ik als reëel en komt allicht voort uit stress en de nood om mijzelf te belonen voor de geleden schade Of, zoals @GiveMeYourDough hierboven aanhaalt, uit verveling.
Verder is het enige wat me vaak zwaar valt de keuze tussen mijn twee horloges. 's Ochtends op 10 seconden moeten kiezen, is niet altijd gemakkelijk. Achteraf denk ik dan: gelukkig maar, want als ik altijd dezelfde zou dragen, had ik er eentje teveel gekocht.
Aan de andere kant kun je nog zo 6 horloges van 500 euro kopen, dan nog heb je er niet een die zo mooi is als eentje van 3000. Dat heb ik wel geleerd, ik kan beter mijn geld in mijn zak houden, dan iets kopen dat niet aan mijn wensen voldoet.
