Ik restaureer al eens graag een oude duikhorloge en deze Aurore was een hele kluif
De kast was overdekt met ‘wratten’, geen echte natuurlijk maar het horloge moet van een lasser geweest zijn, want dit zijn lasslakken. Moet heel pijnlijk zijn als zo’n stukje gloeiend metaal op je vel komt.
Het vuil was je er zo af, maar de slakken zijn echt tegen het metaal v/d kast gebrand
Nu hou ik de zaken liefst zo origineel mogelijk, maar dit was voor mij zelfs een brug te ver.
Mijn innerlijke dr. Pimple popper nam het over.
eerst met een vijl en daarna met deze low-tech opstelling met een diamantslijpsteen
De hoeken blijven zo mooi scherp en gezien de lasslakken op kast hingen moest ik van de horlogkast zelf ook bijna geen materiaal afhalen
terug zo glad als babybilletjes
in de acrylic bezelinsert zullen ook wat hete stukjes metaal terechtgekomen zijn, want daar waren enkele kleinere en 1 groter gat (iets voorbij de 30) gebrand - proper gemaakt met een boortje en terug gevuld met een acryl hars
over het onderhoud van de ETA 2783 valt weinig speciaal te vertellen. Die dingen zetten zichzelf bijna terug in elkaar.
Binnenwerk liep toen de Aurore binnenkwam totaal niet en was heel erg vuil, maar na een onderhoudje was de rate goed
zoals je kan zien is het bandje ook iets speciaal. Een soort van rubber/tropic bandje dat bepanserd is met metalen plaatjes.
Nu ken ik maar 1 lasser met een harnas:
Dit horloge was van ‘the armorer’ uit de Mandalorian
