Gisteren las ik het draadje: Waterdichtheid, hoe zit het nu?
Met plezier gelezen, ook de reacties.
Toch altijd weer een leuk onderwerp, vooral omdat er zoveel meningen en opvattingen zijn over het nut, de techniek, het testen, het gebruik, de risico’s etc. en noem maar op. Steeds weer leuk en leerzaam om over te lezen.
Het inspireerde mij ook tot het plaatsen van een reactie, maar omdat het hier tevens over een specifiek geval gaat heb ik toch maar een nieuw topic aangemaakt.
Mijn persoonlijke instelling t.o.v. 'waterdicht’
Ik vind voor mij zelf waterdichtheid eigenlijk niet zo relevant. Ik hou niet van water, ik hou niet van zwemmen, ik zal dus zeker ook nooit gaan duiken. Ik draag vaak en graag vintage. Als ik een vintage horloge om de pols heb, waarbij ik me realiseer dat het vrijwel zeker nooit ook maar een beetje waterdicht zal zijn ook al staat het er op, hou ik daar rekening mee en ga er dan bijvoorbeeld niet mee in een plensbui lopen of fietsen. Sporten? Uhhm, ja kijk, uhh dat is een pijnlijk punt, ook Mw Lexaf vindt dat ik meer mijn neus buiten de deur moet steken; bewegen en zo. Ik doe oprecht mijn best maar laten we het er op houden dat ik niet zo’n sporter ben.
Ik heb ooit, toen ik nog lang niet verstrikt was in de horlogehobby, mijn (naar achteraf bleek kostbare en knetterzeldzame) 6mm superdunne Enicar handopwinder uit de jaren '60 volledig vernield door hem gewoon om te houden toen ik lekker ging pootjebaden (dat mag je geen zwemmen noemen) in de zee bij Scheveningen. Dat droogt wel op, dacht ik. Een poosje later: Totaal Verroest!!. Ik heb 'm niet meer. Verkocht op Marktplaats. Was binnen 24 uur weg! Ik hoop maar dat er toch nog iemand gelukkig van geworden is. Ach, een mens wordt horlogewijzer in de loop der jaren.
Wat er gebeurt met vocht in een horloge kwam ik recent weer eens tegen bij een lotje ‘parts & repair’ horloges dat ik via Internet had verworven.
Een ‘Tarnan’. Swiss made voor de Zweedse markt, jaren 50, met een AS 1130, zgn. ‘wehrmachtswerk’.
Zo kwam ie binnen (foto verkoper). Het bruine plekje bij 3 uur doet al niet veel goeds vermoeden.
Het asje zat muurvast. Wijzers verstellen ging niet, want de kroon uittrekken ging niet. Bij vooruit opdraaien ging het uurwerk wel lopen als je de kroon vasthield. Het uurwerk wilde dus nog wel lopen. De omgeving van de balans en de tandwieltrein was kennelijk nog wel intact. Als je ‘achteruit’ draaide kwam het kroontje los. Eenmaal opengemaakt bleek de hele omgeving van het asje en het zgn. keyless work één bonk roest. Duidelijk vochtschade, ontstaan via de opening van de opwindas en het (vermoedelijk) ontbreken van een pakkingring na een eerdere service of reparatie.
Gelukkig vond ik @Climholland bereid er eens naar te kijken. Hij vond het net als ik zelf een mooie vintage en hij bood aan om te proberen het ding weer tot leven te wekken. Een AS1130 uurwerk is een mooi kaliber en gelukkig zijn er nog veel van in omloop. Ik bood hem dan ook gelijk aan om eerst maar alvast een donor te zoeken, want in die bonk roest had ik niet zo veel vertrouwen meer. Clim zei echter: “Geef me eerst de kans om deze uitdaging aan te gaan” en zo geschiedde.
Hieronder wat foto’s van wat Clim aantrof bij het werken aan dit wrak.
Al gedeeltelijk gedemonteerd.
De opwind as…
Doet me denken aan het grapje over de vroegere reputatie van het Franse automerk Renault:
Roest En Narigheid Achtervolgen U Lange Tijd
Door de vuiligheid op de foto’s schoot me ook een gedichtje te binnen
van de onvergetelijke John O’Mill:
In Connecticut, in een waterput,
Verdronk mijn tante Eefje.
Nog jaren later
Dronk mijn oom het water
Uitsluitend door een zeefje.
Clim ging onverdroten aan de slag en hier is, ongelofelijk maar waar, alles weer netjes schoon…
En vervolgens:
It’s Alive!
Het resultaat:
Ervoor…
… en erna!
Een mooi, zeldzaam, jaren ’50 horloge met een nog steeds mooi draagbaar formaat van 36mm.
Dank je wel Clim!
Je hebt een Climmerick verdiend met je geduld en vakmanschap! Hier komt ie:
Laatst kocht ik, niet zo lang geleden,
Een oud, stijf verroest klokje uit Zweden.
ClimHolland maakte het schoon,
Het loopt nu weer gewoon.
En ik draag het, blij en tevreden.
