Als je gaat voor de aandacht en bevestiging wordt je enkel teleurgesteld. Men vind je of een patser als je met passie verteld wat je allemaal hebt kunnen verzamelen… of men heeft er geen oog voor.
Lekker voor jezelf doen…
Jeetje, een gewetensvraag en dan wil je ook nog een eerlijk antwoord.
Ik moet wel iets met het merk en model hebben. Ik ga niet ieder duur horloge dragen/aanschaffen.
Hublot en Audemars heb ik echt helemaal niets mee en vind ze gewoon echt niet mooi.
Dus als de klik er is en het geld … maar er staan nog een hoop horloges op mijn verlanglijstje en ik twijfel of deze er ooit gaan komen. Het vinden van een baan heeft momenteel een hogere prioriteit.
Ik merk dat ik om het antwoord heen ga draaien.
Ja, bij mij is, als het om horloges gaat, ook wel degelijk een deel praalzucht. Ik geniet van een mooi horloge om mijn pols en als anderen dat herkennen moet ik wel toegeven dat ik dat leuk vind.
Maar zo duur is mijn collectie niet. Het meeste wat ik ooit voor een horloge heb uitgegeven is 1500 euro.
Dat is dan toch al gauw 4 keer meer dan mijn auto waard is. Die interesseert me namelijk heeeel erg weinig. Toen ik 18 was wilde ik een Toyota HiLux, daar heb ik jaren in gereden maar rijders in oude diesels worden momenteel dusdanig door de overheid getergd dat ik hem weg heb gedaan. Maanden later kreeg ik van iemand een Suzuki Alto. Super blij mee. Brengt me overal naar toe en is goedkoop in onderhoud etc… En verder staat ie gewoon op straat roest te verzamelen.
Ik heb dus niet op ieder gebied last van praalzucht.
Het eerste waar een horloge (of andere aankopen) aan moet voldoen is in mijn ogen: is dit gezien het budget wat ik uit wil geven, het beste wat ik ervoor kan krijgen.
Zo vind ik niks aan een g shock, maar een seiko 5 weer wel leuk. Bij bedragen boven de 1000.- gaat helaas de historie/naam ook meetellen. Dat is in mijn geval niet voor de buitenwereld. Die kent toch alleen de naam rolex, swatch, seiko en misschien een guess. Een zenith of breitling of oris zegt ze toch niets.
De beste keuze (in mijn ogen) kan duiden op het ontwerp, de eventuele historie, kan ik het in het dagelijks leven normaal dragen en gebruiken zonder dat ik concessies moet doen zoals erg voorzichtig ermee om moeten gaan, is het te verkopen naar mijn partner of klanten.
Hoe de verhouding is tussen de verkoper en mij speelt ook mee, mijn eerste automaat (Oris BC4) kocht ik bij een juwelier in Barendrecht. Aardige man, fijn geholpen. Zo’n man gun ik dan ook weer een volgende verkoop als er een merk op mijn pad komt wat hij verkoopt.
En misschien de belangrijkste: mn onderbuikgevoel beslist toch uiteindelijk. Zo heb ik na verkoop van diverse horloges (van 5 naar 3 stuks) er daarba tientallen omgehad, maar nog steeds niet beslist. Vroeg of laat komt dat toch wel een keer.
Ik ben gewoon compleet merkgeil… en dat geef ik eerlijk toe. Ik ben wel van mening dat een duur horloge dan ook iets bijzonders moet zijn. Ik heb enkele dagen een Submariner gedragen maar dat deed me weinig, vanmiddag mocht ik van iemand een IWC DaVinci bekijken, dat is gewoon porno. En dat soort gecompliceerde horloges heb je helaas niet van goedkope merken. Ik draag overigens ook graag goedkopere horloges maar er moet wel iets bijzonders mee zijn. Ik vind het altijd leuk om iets over je klokje te kunnen vertellen…
Als ik zou willen pronken met m’n Omega’s, had ik een andere carrière moeten kiezen, vrees ik. In de academische wereld tellen materiële statussymbolen veelal minder: de meeste collegae dragen niet eens een horloge en hebben niet eens een auto. Niet dat ze ongevoelig zijn voor status (allerminst, zelfs) maar ze halen dat uit andere zaken: H-index, aantal publicaties, bij prestigieuze universiteiten werken, grote grants binnenslepen etc.
In m’n spaarzame vrije tijd doet het me ook niet veel. Ik weet zeker dat als ik een Rolex om zou doen, dat 90% van m’n vrienden niet op zou vallen, en de overige 10% gaat er vanuit dat 'ie nep is. Natuurlijk pronk ik hier op het forum graag met mijn mooiste horloges, maar dat heeft maar deels dezelfde lading als waar jij op doelt, omdat jullie me niet kennen
Passie dus. Persoonlijk vind ik de vraag waar die passie dan vandáán komt, interessanter. Ik weet het eigenlijk niet. Horlogeobsessie als een manier om mijn gedachten te verzetten? Sublimatie van mijn verlangen om invloed te hebben op de tijd? Nostalgie omdat mijn vader van Omega horloges houdt? Interesse in geschiedenis en techniek? Waarschijnlijk allemaal een beetje.
Dat is een vraag die je kunt stellen bij iedere aankoop buiten de eerste levensbehoeften. Ieder product is namelijk te verkrijgen in verschillende prijsklassen. Bevestiging zoeken en je gewaardeerd willen voelen lijken me geen zaken waar iemand zich voor zou moeten schamen. Triest wordt het pas als iemand dingen koopt die hij zelf niet mooi vindt of die boven zijn budget liggen.
Mooi samengevat!
Dank voor de wijze woorden, ik heb de bestelling maar gecanceld
Ik ben enigszins merkgeil maar wel alleen merken waar ik oprecht wat mee heb. Dat status of iets dergelijks van een merk mij wellicht onbewust beïnvloed ontken ik niet.
Neemt niet weg dat ik me wel verdiep in het merk, er een goed gevoel bij moet hebben en het horloge echt heel mooi moet vinden.
Anderzijds weet niemand hoe duur mijn horloge is behalve mijn vriendin, zeg het zelfs niet wanneer er naar gevraagd wordt door een collega oid dus patserig en goedkeuring past dan weer niet bij me.
Praalzucht natuurlijk…
Gratis geld geleend bij saldodipje.nl en directgeld.com en hup lekker patsen met die klok
Ik heb gisteren m’n eerste Rolex gekocht. Lang naar gekeken, lang over getwijfeld. Tot ik een mooi aanbod kreeg en het uiteindelijk toch maar gedaan heb!
Ik heb geen groot huis, ik ben geen advocaat of succesvol zakenman, maar slechts een simpele arbeider die goed kan sparen En toch voelt het raar… Ik vind hem prachtig hoor, begrijp me niet verkeerd, maar het voelt nog niet goed om een horloge van dit kaliber te dragen. Voor mij is het dus een passie waarmee ik niet durf te patsen
Ik hoop dat dat nog komt!
Hee kom op, dragen dat ding je hebt hem zelf eerlijk bekostigd.
Anders als een razende roeland weer weg doen.
Bij zo’n aanschaf moet je blij zijn en mag het geen “blok aan het been zijn”
Ik ben zeker blij, heel erg blij zelfs Ik zal er gewoon lekker van gaan genieten
Niets menselijks is mij vreemd. Ik hou wel van een klein beetje pats, zolang het maar met een stevige knipoog gebeurt.
We moeten onszelf natuurlijk niet al te serieus nemen, hè? Overigens vind ik wel dat ik me nog heel aardig heb ingehouden met mijn verzameling, want ik hou ook wel een beetje van Calvijn.
En zo hoort het.
Gefeliciteerd, Jeffrey! Als het wennen niet lukt dan kost je sub je per maand denk ik minder dan je spaargeld. Enjoy!
…in tegenstelling tot zeker de helft van de andere Rolex bezitters
- Fascinatie voor het mechaniek.
- Een gebruiksvoorwerp van goede kwaliteit is een van de fijnste dingen om te hebben.
- Mooi design wat ook een tijdgeest weer kan geven.
- Een geheim genoegen (net als een maatpak, dat ik nog niet heb trouwens).
- Een van de meest persoonlijke bezittingen en/of cadeau’s.
Goede vraag inderdaad! Waar komt het vandaan haha! Het kan ook met de lol van het verzamelen te maken hebben misschien? Verzamelen is toch iets leuks voor veel mensen.