Ik vraag het me weleens af: waar zit voor jou de grens tussen Passie en Praalzucht m.b.t. (Luxe) Horloges.
Het pronken met een duur merk of oprechte passie voor een merk of model? Het zoeken naar bevestiging en erkenning bij forumleden en vrienden. Het geobsedeerd zijn of bevlogen zijn. Leuke feedback willen op je horloge of honger naar aandacht/bevestiging.
Hoe ervaar jij dit zelf psychologisch en reflectief gezien? Zelf ben ik nog net begonnen met 1 Certina aankoop.
Bij mij moet een horloge me emotioneel iets doen…passie dus.
Wat een ander van mn horloges vindt interesseert me echt geen ene moer.
Geen praalzucht dus.
Ik draag vaak vintage wat voor een niet horloge liefhebber een hoog kliko gehalte heeft.
Wel vind ik het uiteraard leuk als mensen deze horloges herkennen/waarderen wat vaak ook weer liefhebbers zijn…
Ikzelf ben niet merkgericht. Zowel qua auto’s, kleding en horloges niet.
Ik koop wat ikzelf mooi vind.
Vaak niet ieders smaak maar dat boeit me niet.
Wat me wel opvalt is dat, toen ik nog plakmerken droeg, ik meer reactie erop kreeg dan nu ze duurder zijn
Ik denk dat je bij de vintage en knutselaars hier lang moet zoeken naar tekenen van praalzucht,
bij eigenaren van nieuw & luxe durf ik het i.i.g. niet te zeggen
want ook dat kunnen liefhebbers zijn… niet perse van horloges maar liefhebbers van luxe en ook dat is okay, als je er maar zelf voor werkt en niet tenkoste van anderen.
Voor mij is de klik het belangrijkste en dan heb je het dus over emotie. Ondanks dat ik er talloze gehad heb in de loop der jaren blijf ik uiteindelijk toch steeds weer terug komen bij een paar modellen waar ik echt een ’ smile ’ van krijg. Voor mij zijn dat de vintage Vostoks en wat een ander daar van vind doet me niks. Er is ook nooit iemand die deze horloges herkent
Ik ben zelf ook erg gecharmeerd van vintage horloges, of dat nou een Rolex 6538 is (buiten budget overigens) of eentje van enkele tientjes. Als me de looks aanstaan, koop ik dat horloge eventueel. Qua merk maakt het me niet veel uit, maar ik ga ook geen duizenden euro’s totaal uitgeven aan talloze goedkope horloges. Dan wordt het aantrekkelijker om te upgraden.
Uiteraard vind ik het leuk om met andere liefhebbers e.e.a. te delen, hier of op besloten fb pagina’s. Maar ik denk dat voor de rest, behoudens enkele vrienden en vriendin, weinig mensen weet hebben van mijn hobby/passie.
Dat heb ik met andere, al dan niet materiële zaken, ook. Ik doe het voor mezelf niet voor een ander. In mijn andere passie, reizen, zie ik zo vaak van die figuren die er met name heel hard over willen praten met anderen. Met horloges is dat gelukkig wat minder.
Auto’s idem dito, sterker nog: bij voorkeur juist geen Duits uitzonderingen daargelaten.
Ik koop wat ik mooi vind… en ik luister naar muziek die ik goed vind klinken, en ik kijk naar films waarin ik in het verhaal opga. Wat anderen er van vinden maakt me niet uit.
Maar natuurlijk vind ik het fijn als iemand mij een compliment geeft over mijn auto, of over een horloge wat ik om heb of om de geweldige muziek die ik op heb staan (alleen dat laatste gebeurt niet zoveel).
Heb daar eerder het volgende over gezegd (soortgelijk topic):
"Bij mij komt dat gevoel voort uit een aantal zaken. Het is zeker dat je gewoon voelt dat het kwalitatief een ontzettend goed horloge is. Bij mij - en ik denk niet dat veel liefhebbers hier dat hebben en/of zullen toegeven - is het ook een heel ‘ordinair’ gevoel van trots. Niet dat ik het draag zodat het door anderen gezien kan worden. En al zou ik dat doen, dan zet dat geen zoden aan de dijk, want de gemiddelde Nederlander herkent in een SND niet eens een Rolex, laat staan dat ze het idee hebben dat je een klein kapitaal om je pols hebt. Daarnaast is een SND alles behalve patserig qua uiterlijk, dus je gaat er echt niet mee opvallen. De trots zit er bij mij wel in dat ik het voor elkaar heb kunnen krijgen om zo’n horloge te kunnen kopen. Het is een horloge waar wel een bepaald aura omheen hangt, waar ik gevoelig voor ben. In mijn geval verhoogt dat wel degelijk het gevoel dat je iets speciaals om je pols hebt. Nogmaals niet voor anderen want de meeste mensen die ik tegenkom, hebben daar geen idee van, maar ik durf wel toe te geven dat mijn gevoel uit 2 dimensies bestaat:
Wow wat is het toch een mooi horloge;
Godsamme, ik heb toch mooi even een Rolex om mijn pols.
Ik spreek hier puur voor mezelf. Ik ga niet moeilijk doen over bepaalde gevoelens, waarvan ik denk dat ik heus niet de enige ben die ze heeft. Zo voel ik me ook een hele peer als ik in een leuke sportauto rondrijd en voel ik me gevleid als ik in de sportschool door alle vrouwen gadegeslagen wordt vanwege mijn goed afgetrainde lijf. Nu heb ik geen sportauto en kijken er (ondanks mijn goed afgetrainde lijf ) geen vrouwen naar mij in de sportschool, maar als dat wel zo was dan zou ik me zeer zeker een heel toffe vinden. Niet gelukkiger dan ik nu ben, maar wel iets meer peer "
Horloges (of elk ander “luxe” product) koop je voor jezelf. Wanneer je iets aanschaft om ergens bij te horen zegt dat mijns inziens veel over je (onzekere) karakter. Het vissen naar complimenten en het starten van een nieuw topic voor elke fase (oriëntatie, aanschaf, aankomt, nieuw bandje, etc) valt hier wat mij betreft eveneens onder.
Om het forum “schoon” te houden zouden forumleden één topic moeten aanmaken en afhankelijk van de fase hun titel moeten aanpassen (dit levert volgens mij ook minder frustratie op bij andere forumleden).
Ik koop wat ik mooi vind. Of het nu een merk draagt of niet, heel duur of goedkoop is, dat is van ondergeschikt belang. Ik probeer wel onderscheidend te zijn.
Gezien ons gezinsbudget, ± 600 euro onder de officiële armoedegrens, blijft het bij (goedkopere) passie. Wat anderen achteloos uitgeven aan een bandje, is voor mij een semi-grail bedrag. Alles is relatief dus.
Idem hier, Henk, geen oorbellen/ringen, piercings, en zeker geen tattoo’s. Iedereen moet dat zelf weten natuurlijk, ik vind het ordi.
Zelf merkte ik wel op bij het kopen van mijn eerste horloge deze maand dat ik wel behoefte had om deze ervaring en passie te delen. Het viel namelijk niemand op. Niet voor bevestiging of praalzucht maar omdat je vreugde delen gewoon leuk is
Eensch. Ik zal dus niet ontkennen dat voor mij de pats een rol speelt.
Niet dan enige niet-liefhebber het door zal hebben. De meesten hebben geen idee en zullen een Rolex die je om hebt misschien nog herkennen maar een PP, AP etc. niet.
) geen vrouwen naar mij in de sportschool, maar als dat wel zo was dan zou ik me zeer zeker een heel toffe 
vinden. Niet gelukkiger dan ik nu ben, maar wel iets meer peer 
"