Ik ben bezig met het oriënteren op een nieuw horloge voor mijn collectie en heb inmiddels een lijstje kanshebbers. Denk aan de Omega Aqua Terra 38mm (sandstone), de Rolex Oyster Perpetual 41mm (het liefst crème of pistache, maar ja… die zijn natuurlijk niet te krijgen), de IWC Ingenieur 40mm (heel gaaf, maar pittig geprijsd), de Zenith Defy Skyline en de Chopard Alpine Eagle 41mm (ook hier weer: prachtige klok, maar die prijs…). Budget ligt zo rond de 6–8k.
Wat me tijdens het passen en vergelijken steeds meer opvalt: de cijfers en specs op papier zeggen eigenlijk maar weinig over hoe een horloge écht draagt. Ik kijk veel filmpjes, lees reviews en vergelijk maten, maar zodra ik een horloge om heb voelt het vaak totaal anders.
Een voorbeeld: de Speedmaster is 13 mm dik en de Seamaster 13,7 mm. Op papier een minieme afwijking, maar aan de pols voelt de Seamaster écht een stuk dikker en lomper. Afgelopen vrijdag paste ik bij S&C een Rolex OP 41 mm (toevallig op voorraad, helaas in het zwart). En eerlijk? Die droeg helemaal niet groter dan de Aqua Terra 38 mm die ik eerder had gepast.
Het bevestigt voor mij dat zaken als lug-to-lug, kastvorm, lunettebreedte en zelfs de kleur van de wijzerplaat een minstens zo grote rol spelen als diameter of dikte.
Herkennen jullie dit ook? Dat horloges op papier heel anders lijken dan in het echt? En welke modellen hebben jullie zelf verrast qua draagcomfort en “presence” aan de pols? Ik hoor graag jullie ervaringen en misschien kom ik via jullie tips nog wel een alternatief tegen dat binnen mijn budget past!
Speedy is een mooi voorbeeld. 42MM, prominente lugs, dik met bol glas. Maar op de pols valt het allemaal weg: zwarte lunette en plaat doet het allemaal kleiner ogen en het de kastvorm ligt lekker op de pols. Voelt net zo groot als mn 39mm AnOrdain.
Redelijk recent een Tudor chrono gepast en meteen daarna de nieuwe speedmaster.
De Tudor was echt een blok om de pols terwijl de speedmaster heel goed draagbaar was, perfect eigenlijk.
De Tudor chrono stond nog wel op het lijstje, nu niet meer.
Dit. Ik draag nu een 42mm Pelagos maar omdat die een donkere kast heeft oogt ie helemaal niet te groot. En dat terwijl ik heb gezworen nooit meer een 40+ te kopen!
Ja herkennen we, de eeuwige discussie. Vorm van pols is veel meer leidend dan de specs op papier. Altijd eerst een aantal maal passen in plaats van aan de verstrekte “mm’s vast te houden.
Absoluut, daarom altijd eerst in het echt proberen. Ook hebben sommige horloges hoeken die op de pols niet aan te gluren zijn. 'N hoop Tudors zijn hier schuldig aan, met 15mm rechtstaande zijkanten.
Daar was ik ook achter gekomen. Laatst een Zenith Chronomaster Original om gehad. Door de bolle onderkant was het net of de lugs los kwamen van de pols.
Absoluut, ik heb grote polsen (~20 cm omtrek) maar ze zijn ook relatief plat. Een Bulova Lunar Pilot 45mm (waar iedereen over klaagt omdat hij de groot en te plat is) zit mij als gegoten. Tegenovergesteld ook: vlindersluitingen zijn gekromd (ik vermoed naar de gemiddelde pols, voor zover die bestaat) maar de onderkant van mijn pols is ook plat dus de bovenkanten van de sluiting zitten doorgaans oncomfortabel.
Veel horloges van nu zijn groot (+40 mm). De pasvorm is dan niet altijd optimaal voor de gemiddelde pols, lijkt me. Lekker shinen lijkt belangrijker dan lekker draagbaar.
M’n Doxa Sub 300 voel je bijna niet (43mm) terwijl de BB Pro die ik had (39mm) echt een zwaar blok staal was.
De Nivada F77 die ik onlangs verkocht heb (37mm), droeg ondanks de dikte van maar 12,2mm aardig groot. Dit was dan weer te wijten aan de kastvorm en de geïntegreerde band. Een 40mm PRX draagt daarom ook als een wandklok.
