Deze week kwam er bij ons weer een horloge binnen waarbij ik echt stond te kijken van de manier waarop de wijzerplaat verouderd was. In dit geval was het ware kunst op een wijzerplaat, daarbij zou een splinternieuwe wijzerplaat in het niet vallen. Over de jaren heen is de plaat gaan leven en heeft het horloge een ziel gekregen, het is een uniek stuk geworden. Het leek mij leuk om eens te peilen wat de mening van de gemiddelde verzamelaar hier op het forum is over de vorming van patina. Hierbij zal ik een aantal voorbeelden tonen van patina in horloges. Ik trap af met het horloge dat ik hierboven beschreven heb: een prachtige Rolex GMT Master 1675/3 met een wijzerplaat die me liet denken aan vulkanen en lava. Eerlijk is eerlijk, de nipple dial en verkleuring van de wijzers gaf deze GMT net dat extraatje.
Over het volgende horloge had ik wat twijfels toen hij ingekocht werd. Op snelle en niet-kwalitatieve foto’s wist ik niet wat ik ervan moest vinden. Eenmaal in de hand was mijn mening helemaal veranderd. De prachtige paars verkleurde (ooit blauwe) wijzerplaat in combinatie met de warm bruine vlekvorming vertoont een zeer mooi geheel. Ook deze wijzerplaat zou zo op het witte doek geschilderd kunnen worden. Ik heb het over een prachtige 16030 Datejust met van origine een blauwe plaat.
De wijzerplaat is natuurlijk niet het enige wat verkleurd op vintage horloges, het volgende horloge heeft door veroudering een unieke kleur gekregen op de bezel. Ooit begonnen als pikzwarte bezel is de kleur door de jaren heen steeds lichter geworden, daarbij is de tint de blauwe kant opgegaan. Bij deze 16800 Submariner vormt vooral de combinatie van de verkleuring van de lume en bezel een mooi samenspel.
Voor de volgende Datejust had ik lang geleden al een zwak. De meeste zilveren wijzerplaten in de Rolex Datejusts verkleuren steeds warmer over tijd. De onderlaag van de wijzerplaat schijnt als het ware steeds meer door. Een wijzerplaat bij de 5-digit saffier referenties heeft dit verreweg het ergst, hoogstwaarschijnlijk komt dit door het productieproces. In dit geval veranderd de zilveren plaat naar een prachtige warme zalmkleurige wijzerplaat die in dit geval kleine vlekjes bevat die me doet denken aan een sterrenhemel.
Er hebben wel weer genoeg Rolex horloges de revue gepasseerd. Het volgende horloge heeft een wijzerplaat die veranderd is in een oppervlakte met veel reliëf. Ons liet het denken aan de huid van een rog. De patina is erg heftig op dit horloge, maar doordat het zo enorm even is, geeft het wel een erg gaaf beeld. De kleurencombinatie van deze prachtige Cartier Santos maakt het volledige plaatje af.
Het onderstaande horloge is misschien meer voor de mensen die niet zo zijn van de heftige patina. In dit geval is de lume van het horloge vooral verkleurd. De verkleuring gaat naar mijn idee erg goed samen met de blauwe plaat. Feast your eyes on this beautiful Tudor Submariner:
Op een echte vintage vind ik het prachtig. Faux patina alleen als het ook consquent is doorgevoerd. Dat gaat helaas vaak mis met een fel wit datumvenster…dus graag alleen op no dates. Op de Hamilton Khaki Pilot Pioneer vind ik het bijvoorbeeld geslaagd.
Een patina voorbeeldje uit mijn collectie (helaas heeft deze toch wel unieke Seiko het pand verlaten…lichte spijt…)
Wat mij betreft stuk voor stuk mooier dan een nieuwe. Die eerste is echt heel bijzonder. Normaliter verre van mijn smaak, maar zo snap ik hem helemaal. Begrijp ook wel dat deze al weer on hold staat…
Patina is voor mij vergelijkbaar met ouderdomsrimpels en pigmentvlekken. Het zijn tekens van leeftijd of ouderdom. Soms is het mooi, soms niet, maar altijd behorend en in stijl met het lijdend voorwerp. Daarom vind ik faux patina niet of zelden geslaagd.
Patina is het patroon der vergankelijkheid. Als unique selling point compleet achterlijk. Het summum is wel een zgn. ‘spiderdial’. Een wijzerplaat op het punt van de afgrond. Lachwekkend. De wijzerplaat van de GMT? Eng slecht, toch?
Termen als provenance, patina en historie, ik hecht er nul waarde aan.
Reden is voornamelijk dat ik simpelweg niet weet hoe de patina zich verder ontwikkeld, en veelal onbekend is waardoor het überhaupt ontstaat (met uitzondering van vocht).
Patina is gewoon heel simpel een product waarvan de kwalitatieve afwerking of keuze van materialen niet op orde is. Net als een bank die in de zon verkleurd is, of een schroef die verroest in je tuinmeubel.
Dat neemt niet weg dat het resultaat daarvan heel mooi kan zijn. Het is niet mijn kopje thee om te bezitten, maar je plaatjes zijn inderdaad mooie exemplaren om te zien en daar kan ik wel van genieten.
Patina trekt altijd wel mijn aandacht maar krijg zeer snel de gedachte aan slijtage , waterschade , straling enz. niet meer uit mijn hoofd .Meer nog ; wil dan ook altijd experimenteren of ik het item weer mint zou kunnen krijgen .Wat al eens tot rampen heeft geleid .Een Beaume en Mercier (baumatic 18kt) wijzerplaat kan er van meespreken . Gaat voortaan door het leven als ???.
