Patina Go en No-Go, waar liggen je grenzen?

Heel goed!!

En nog een doorleefde Rus, deze is uit 58 zo hoort zo’n horloge er dan ook uit te zien, zeker als je bedenkt dat de gebruikte materialen voor kast en wijzerplaat om te beginnen al van discutabele kwaliteit waren
[URL=http://s376.photobucket.com/user/fransbeijer/media/c1_zpsc7s2w0he.jpg.html][/URL]

1 like

Nachtje in een seal bag samen met een geprakt hardgekookt ei (voor de donkere patina), daarna met een cape cod doekje over de randjes om weer wat brons terug te brengen, en dan een uurtje of 3 in een afgesloten bakje in de damp van een bodempje appelazijn (voor de groene accenten). Let bij die laatste stap op dat je m niet in de azijn legt: dan verdwijnt de ‘eierpatina’ weer. Dan dagje of 2 laten liggen om te laten drogen.

Vast wel :grin:

lijkt meer Chinees?

Die Vostok was ook bestemd voor de Chinese markt

1 like

Even weer on-topic, als ik een horloge aanschaf,1e, 2e of 3e hands, wil ik graag, dat ie er als nieuw uit ziet!
Heb absokuut niets met verwering of patina.

3 likes

Bijna niet te fotograferen de patina op deze, wel speciaal

1 like

Wabi:

1 like


Tja, het begon ineens, gekregen van mijn vrouw (toen nog vriendin) in 1995, laat het maar lekker zo, op een gegeven moment is die wijzerplaat helemaal koper kleurig. Wel altijd zuinig op geweest itt de volgende.


Mijn trots, gekocht van mijn zuurverdiende centen, omstreeks 1985 denk ik. Voorzijde gaat nog wel maar de achterkant kan duidelijk niet goed tegen zweet. Loopt nog steeds mooi, ik vindt het ook nog steeds een plaatje!