Deze āreactieā komt meestal van twee ākantenā: enerzijds wat ikzelf de āsnobā noem, anderzijds ook van de echte verzamelaars/ākennersā van (meestal) vintage horlogesā¦
Vanaf de achttiende eeuw tot ongeveer 1950 had elk gerenommeerd merk zān āeigenā manufactuur waar werkjes in eigen beheer werden gemaakt. Elk werk had zān specifieke constructie, met zān voor- en nadelenā¦
Sommige merken hebben tot nu nog steeds (of opnieuw ) eigen manufactuurwerkjes (bvb Rolex of bij nieuwe merken bvb Nomos), maar de meesten gebruiken inderdaad een ETA-standaard-motorā¦
De sub-categorie was ,toen al, āopgenomenā in grote concerns (waarvan ETA de grootste was) en gebruikte āebauchesā van verschillende grote fabrikantenā¦ (dit fenomeen deed zich voor in verschillende landen, waarvan FE (France-Ebauches) bvb een even goed voorbeeld is) .
Die āconsolidatieā was eigenlijk al begonnen in de jaren '30 van vorige eeuwā¦
Er werd (en wordt nog steeds) door de winstgevende Zwitserse horloge-industrie altijd enorm veel āmistā gespoten omtrent deze āconstructiesā en dus de āechte oorsprongā van het werkje in je horlogeā¦
Zelfs Chinese werkjes worden tegenwoordig āveredeldā in Zwitserland (niks mis mee overigens, want dat zijn prima werkjes, als ze maar eerlijk zijn en de origine van de ebauches vermelden)ā¦
Neem daarbij ook nog de -op zān minst- āvage en interpreteerbareā omschrijvingen van het label āSwiss Madeā en je ziet door het bos de bomen niet meerā¦
Ook bij de zgn. āveredelingā van ETA werkjes die vele topmerken hanteren als āexcuusā voor hun (soms) waanzinnige prijsvorming heb ik vragenā¦ Zoān āveredelingā kan dan wel de prijs (terecht) verhogen, maar het blijft tenslotte een ETA massa-werkje met wat āextraāsāā¦ Dus zoān werkje kost daardoor geen tien keer meerā¦
Dus die hoge prijs betaal je dan voor kast, wijzerplaat, wijzers en vooral: merknaamā¦ en de waanzinnige advertentie- en āBrand-Placementā-kostenā¦ (zie bvb de āhypeā die een verschijning in James Bond films veroorzaaktā¦ pure larie en onzin natuurlijk, maar het werkt blijkbaarā¦zelfs bij horloge-verzamelaarsā¦jawelā¦)
Over het huidige ETA werk in het algemeen kan ik kort zijn: het is OK en betrouwbaar, niet meer of minder, maar het kan qua constructie echt niet tippen aan de vroegere manufactuur-werkjesā¦
Alles aan een modern ETA werk is gefocust op āmaximale winst-optimalisatieā en āeenvoud qua constructieāā¦
Als je het uiteen haalt dan moet je oppassen dat de veertjes en palletjes niet om je oren springen, want bijna niks meer biedt de stabiliteit die de voorgangers wel haddenā¦
Iedereen die wat te enthousiast op het ādrukknopjeā van de tige heeft geduwd bij het her-inbrengen, en het mechanisme daardoor heeft verstoord, zal wel weten dat je daarna de hele plaat en het datum-mechanisme mag verwijderen en herstellen omdat dit systeem eigenlijk veel minder betrouwbaar of āsolideā is dan het āoude vijsjeā, maar het scheelt natuurlijk een pak in de productie-kostā¦
Anderzijds is er ook het feit dat een pak vintage werkjes vele malen origineler (en dikwijls beter geconstrueerd) zijn dan de standaard ETA die momenteel overal gebruikt wordt.
Ik denk daarbij bvb aan de MST werkjes van Roamer (of Favre -Leuba met zān dubbele veerton) die gewoonweg schitterend zijn maar door snobs als āslechts Roamerā worden bekekenā¦ -ze dwalen :D- ā¦
Maar om deze post af te ronden zou ik zeggen: Niks mis met een ETA werkje, maar kijk wel even uit als je āholy grailā zichzelf met een eigen kaliber-nummer profileert: negen keer op tien is het gewoon een andere naam voor een standaard ETA (in welke gradatie en met eender welke āmodificatieā dan ook)ā¦
Met andere woorden: ik kan die"reactie" perfect begrijpen, maar wil dan wel eerst de echte drijfveer weten van diegene die zoiets zegtā¦ Snob ? of Kenner ?..
Met Vriendelijke Groeten,
Morse.