Ik heb al een aantal topics geschreven over een behoorlijk afgeleefde Pontiac Memodate. Allereerst wilde ik gewoon wat meer informatie over het horloge dat ik in juli 2017 van mijn oudste broer kreeg. Ik overwoog zelfs om een gaver exemplaar te kopen. Uiteindelijk besloot ik op zoek te gaan naar een goeie horlogemaker die de Pontiac zo goed mogelijk in ere kon herstellen. Die speurtocht was succesvol: @vouwfietser was de alomgeprezen vakman die zich wel durfde wagen aan deze opknapbeurt!
Ik beloofde verslag te doen van de opknapbeurt en … Belofte maakt schuld. Dus hierbij mijn poging om jullie mee te laten genieten van de vorderingen en hopelijk ook het mooie eindresultaat.
Hij had de foto’s van het bekraste glaasje op voorhand gezien. Spannend, zou hij die weer goed krijgen? Flink polijsten en geluk hebben, was het motto. En: “Er zitten toch geen barsten in?”. Daarom zo goed als ik kon, wat betere foto’s gestuurd.
Twee weken geleden bracht ik de Memodate naar @vouwfietser en werd allerhartelijkst ontvangen. Al snel was ik onder de indruk van zijn kennis over en zijn passie voor oudere horloges. Pontiacs zijn daar geen uitzondering op.
Ik ben aan je Pontiac begonnen.
Er in zit een AS 1900/01 Uurwerk.
AS staat voor Adolf Schild en is mijn favoriete merk, ik vind het de beste en leukste uurwerkjes.
Een nadeel, er is weinig weerstand bij wijzerverzetten waardoor de mogelijkheid bestaat dat het uurwerk de wijzers onvoldoende meeneemt.
Normaal kan je de minuutpijp samendrukken om dat weer goed te krijgen. Bij dit uurwerk zit de gewenste weerstand op een klein asje met een tandwieltje er op geklemd. Dit aanpassen is veel lastiger. Zie foto.
Ik zal mijn best doen, maar misschien moet ik dit onderdeel vervangen.
Verder is het uurwerk erg vet en vies en ontbreekt er een schroefje bij het uurrad. Een zit klein beetje roest onder het tonrad en bij de tirette, maar dat krijg ik wel weg.
Heel mooi om dit zo van dichtbij te mogen meemaken! Voor het vakjargon zal ik Google moeten raadplegen. Zo leer ik weer wat. Die roest ziet er best heftig uit. Als onderdelen moeten worden vervangen, dan is dat zo.
Hoe kan een schroefje zomaar verdwijnen? Zou het horloge al eens open zijn geweest?
Het uurwerk is uit elkaar en schoongemaakt.
Nog veel werk geweest om diverse roestplekjes schoon te maken met een glasvezel borsteltje.
Monteren ging lekker, dat is het voordeel van de AS uurwerkjes.
Nog wel lastig geweest om weer weerstand te krijgen op het asje tussen raderwerken wijzeraandrijving. Het is zo klein. Uiteindelijk heb ik niet aan het tandwieltje gezeten dat is te link. Die heb ik van het asje af gehaald en ik heb het asje met een hamertje behandeld zodat het iets ovaal is geworden.
Hierna voelde de weerstand goed.
Alles gemonteerd en het uurwerk lijkt weer uitstekend te lopen. Nu eerst laten inlopen en daarna het datum deel monteren.
Dan kan ik afregelen en inbouwen. Later.
En glaasje polijsten natuurlijk.
Het gaat erg goed met de Pontiac, heb weer wat foto’s en ik zal er wat bij vertellen.
Foto 6 is het wijzermechanisme: In het midden de minuutpijp waarop de grote wijzer komt, bovenop het urenrad voor de kleine wijzer, onder het metalen plaatje daartussen zie je nog het wisselrad.
Foto 7: Het datummechanisme compleet gemonteerd, met linksonder een palletje met kleine veer die de datum netjes uitlijnt. Het tandwiel met het gaatje er in heeft aan de onderkant een vingertje. Deze duwt tegen het vreemd gevormde onderdeel onder in beeld dat met de veer links van het urenrad onder spanning komt te staan. Op het moment dat het vingertje loslaat schiet de datum opeens een dag verder. Dit geeft een mooie strakke datumwissel.
Foto 8: Datumring en afdekplaat gemonteerd, het uurwerk is helemaal af. Het uurwerk is wat aangetast door de tijd, maar het is schoon en loopt uitstekend!
Foto 9: Het uurwerk loopt +2 seconden per 24 uur en de beat-error (verschil tussen links en rechts tikken) heb ik op 0 gekregen. Een amplitude van 272 is heel respectabel voor een oud en doorleefd horloge.
Het horloge is af.
Het glaasje is geschuurd en gepolijst. Het resultaat is prachtig geworden, lijkt wel een nieuwe kijk maar naar de foto.
De mooie verkleuring van de kast is ook behouden, deze heb ik expres niet mee gepoetst.
Het is wel jammer dat de print op de wijzerplaat vergaan is, helemaal uitgedroogd en losgekomen van de ondergrond.
Bij het afnemen van de wijzers doe je een beschermplaatje over de wijzerplaat daar is een deel van de print mee weggeveegd.
Ook is de vieze bruine vetvlek linksonder aan het bescherm plaatje blijven zitten dus dat is weer een verbetering.
Verder ben ik heel voorzichtig met de wijzerplaat geweest, geen Rodico of zeep gebruikt en alleen aan de randjes vastgepakt
Maar het resultaat mag er zijn! Een leuke vintage die er weer tientallen jaren tegen moet kunnen.
Super ! Prachtig verhaal zo bij dit mooie stuk.
Zeker met het hele verslag erbij maakt het helemaal af.
Hier kunt u echt trots op zijn,ik denk dat u hier stiekem nog heel erg veel van gaat genieten!
En @vouwfietser een hele diepe buiging naar u en uw vakmanschap !
Dank voor het delen van dit proces. Jammer dat al het noeste werk van @vouwfietser schuil gaat achter zo’n gehavende wijzerplaat, maar het stukje familiehistorie is in elk geval weer functioneel en draagbaar.
Veel plezier ermee.
Dus hierbij mijn poging om jullie mee te laten genieten van de vorderingen en hopelijk ook het mooie eindresultaat.
Voor het vakjargon zal ik Google moeten raadplegen. Zo leer ik weer wat. Die roest ziet er best heftig uit. Als onderdelen moeten worden vervangen, dan is dat zo.
