Ik ben tot een héél ander inzicht gekomen - en daarmee fase - in mijn hobby. Dit kwam eigenlijk door de recente aanschaf van mijn eerste - of mag ik mijn Tag Heuer Aquaracer 300 Professional en MarineMaster 300 SLA021 daar ook onder scharen, want dan is het derde - luxury watch; een Grand Seiko Spring Drive. Nee, ik zeg toch “derde luxury watch” want het is stiekem begonnen met de MM300 en later de Tag Heuer en ik vind dat die twee laatste eigenlijk ook al onder de categorie “luxury watches” vallen, wat anderen ook moge vinden. De laatste aanschaf (GS) was alleen wel de druppel.
Je ziet vanaf het prijsniveau van grofweg €3.000,- toch wel een beetje dat het niet zozeer meer gaat om alleen de algemene smoel, om dat wat je als eerste in de gauwigheid ziet. Ik zit nu in de fase dat het meer gaat om de details, de fase van “kom eens dichtbij”, en dan soms op bijna microscopisch niveau. Toen ik vier jaar geleden mijn SLA021 kocht, merkte ik dat ik echt véél vaker naar de details van de indexen, het zaratsu polijstwerk en de wijzers aan het kijken was. Later ook weer met de Tag Heuer.
Soms zat ik echt letterlijk met een vergrootglas te turen naar de details, en hoorde ik mijzelf af en toe zuchten van genot. Nu met mijn Grand Seiko is dat nóg erger geworden, want die wijzerplaat… dat is gewoon een kunstwerk! Dit is een wijzerplaat die - wanneer je het onder een vergrootglas bekijkt - zoveel details vrijgeeft die je anders niet ziet, dat je er gewoon een oog-gasme van krijgt. Het is een soort van micro-cosmos porno om de pols. Het boeit, het trekt je constant naar zich toe, het schreeuwt om je aandacht. Zo mooi echt!
Gevolg is dat ik iets minder omkijk naar de wat “goekopere” horloges en ook in mijn zoektocht naar de “perfecte” collectie alleen maar oog heb voor het dure spul. Tenminste, voor mij dan duur want ik had nooit verwacht dat ik iets van €3.500,- plus om mijn pols zou dragen en zelfs een collectie zou hebben van een veelvoud daarvan. Waar ik voorheen alleen maar met duikers bezig was, kijk ik nu breder. Ik wil een dress(y) watch, een duiker, een chrono en iets wat echt zo enorm afwijkt van de rest van de collectie dat het ongeacht het soort horloge, de collectie nèt dat laatste stukje panache geeft.
Mijn hoofdcollectie bestaat inmiddels uit mijn Grand Seiko SBGA025, de Seiko MM300 SLA021, de Tag Heuer Aquaracer 300 Professional (WBP201B.BA0632), de Oris Artix GT Chronograph (01 674 7661 4154-07 8 22 85) en de Oris Aquis Relief op rood rubber. Daarnaast heb ik nog het nodige aan “goedkopere" horloge zoals mijn SKX007J1, de SPB143J1 en meer van het (enigszins/relatief) bereikbare spul van rond of onder de €1.000,-. In het lagere segment van mijn collectie zie ik toch dat de mindere afwerking op begint te vallen en dat stoort me soms een beetje.
Ben ik nu dan eindelijk zo’n watch snob geworden? Hopelijk niet, want ik heb echt een hekel aan die lui namelijk. Ik kijk niet neerbuigend naar het (voor mij) lower- to mid range spul, maar ik zit nu wel in de fase in mijn hobby dat ik eigenlijk meer kijk naar een horloge van €5.000,- plus om mijn collectie af te maken. En daarbij zoek ik momenteel binnen een paar merken zoals Bell & Ross in de BR 05 Aviation serie en naar Panerai en dan de Luminor serie. Vooral ook omdat ik vorige week nog een Mido TV Chronograph met blauwe wijzerplaat had gekocht en de details van de wijzerplaat mij zo tegen viel, dat ik het horloge teruggestuurd heb en het daarom hogerop zoek. Erg dit!..
Ik merk dat het “gewone" spul het nu niet meer doet voor mij en constant zoekende ben naar het “zwaardere" spul voor die hardere en langere kick. Ik hoop dat ik nog te redden ben en daarom heb ik mij aangesloten bij een variant op de AA; de HA (Horlogeverzamelaars Anoniem).
Hallo allemaal. Mijn naam is Leonard en ik ben verslaafd.
afmelden hier bij HF zou misschien nog kunnen helpen maar ik denk dat het daarvoor al te laat is.
