Het vlot de laatste tijd niet zo met m’n horlogeprojecten, ik ben allerlei gereedschap aan het testen en verbouwen voor het opmaken van kasten, maar nog niet veel vooruitgang geboekt. Daardoor ligt er een aantal projecten stil totdat ik dat gereedschap op orde heb. 
Verder is het natuurlijk de laatste tijd veel te mooi weer om op zolder te zitten. 
Dus nu maar even snel een ander projectje ertussen door gedaan. Ik had nog een '67er Seastar Visodate liggen met een matzwarte plaat. Nu houd ik van glimmend opgemaakte kasten, maar bij deze matte plaat leek me de verweerde staat van de kast wel passend. Dus bewust gekozen om behalve schoonmaken echt niets aan de kast te doen.
Hier het beginpunt, ik zal de dikke lagen huidboter niet teveel uitvergroten. 
Binnenin huist een vroege versie van Tissot’s werkpaard, in dit geval een 784-1:
Onder het afgeragde glaasje komt een hele nette wijzerplaat vandaan:
Demontage van het uurwerk; uit de vrij eerlijke beschrijving van de verkoper wist ik al dat er een onderdeel moest missen of grondig kapot zijn, en jawel, het anker ontbreekt. Blijkbaar is dit horloge ooit als donor gebruikt, ook de kastschroeven en klemmen ontbraken al. 
Verder is het rotorlager vrij sleets, dus behalve het anker trek ik ook maar even de complete automaatbrug van een donoruurwerk, plus een vervanger voor de wat bladderende datumring.
Ook onder het kroonrad zit wat slijtage, iets wat je vaak ziet bij deze uurwerken. De raderkloof vervangen vind ik in verband met originaliteit geen optie, hierop staat namelijk het serienummer, dus dat laten we zo.
Na grondige reiniging van de onderdelen bouwen we het uurwerk weer op; hier de raderen en raderkloof weer op z’n plek.
En na het smeren van de shocksystemen loopt hij weer netjes. 
Datumsysteem er weer op:
Bijwerken van de eruit gevallen lume. Vanwege de kleur zou ik eigenlijk alles eruit moeten krabben en opnieuw aanbrengen, maar ik besluit toch maar alleen de gaten op te vullen. Kleurverschil neem ik even voor lief.
Wijzerplaat en wijzers weer op het uurwerk:
De kast heeft een poosje doorgebracht in een bakje met vaatwasmiddel gevolgd door een ritje in de ultrasoon; daar was de huidboter niet tegenop gewassen. 
Ergens tussendoor ook nog een nieuw glaasje in de kast geperst.
Uurwerk in de kast en de automaatbrug er weer op. Foute kroon gelijk vervangen door een origneel Tissot exemplaar; zoals je ziet, clean desk policy is niet mijn sterkste kant
Bij het verweerde uiterlijk van de kast wil ik een mooie zwarte ruwlederen band, maar bij deze onmogelijke lugmaat van 16.9 mm is echt niets te vinden. 
Dus maar eens voor het eerst bij bandenmeester @Ko-Banden aangeklopt. Die weet uiteraard wel raad met deze vraag, dus al voordat ik het horloge klaar had lag er een fraaie band in de brievenbus. 
En alles bij elkaar ziet dat er zo uit:
En heb ik eindelijk weer eens het resultaat van een nieuw project om de pols. 
Bedankt voor het kijken.
Groet, Wilko
