Ik kom net terug van een lokale juwelier, wiens naam ik niet zal noemen, waar ik toch wel een bijzondere ervaring had.
Ik zag dat ze in een etalage een aantal horloges 2 voor de prijs van één hadden liggen. Toen ik merkte dat in die etalage de Citizen Orca blauw op een titanium band, en een Citizen EcoZilla lagen, moest ik ze natuurlijk even passen (€325 voor beide horloges is natuurlijk interessant).
De vrouw die mij hielp was de eigenares van de zaak. Ik zag dat ze een Cartier Ballon Bleu met rosé gouden accenten droeg. Nadat ik haar een compliment gaf op het horloge, zei ze tegen mij dat hij €20 had gekost op de markt in Bali. Ik vond het natuurlijk al raar dat de eigenares van een juwelier een fake droeg, maar toen ze zei dat hij van dezelfde kwaliteit was als een echte, en hoe fantastisch hij was nagemaakt kon ik me niet meer inhouden. Ik vertelde haar dat ik absoluut geen liefhebber van fakes ben, dus niet haar enthousiasme deelde (uiteraard op een hele beleefde en niet beledigende manier ;)), waarna ze mij vertelde, als eigenares van een horlogewinkel, dat zij het belachelijk vindt als iemand meer dan €150 uitgaf aan horloges, en ik quote ‘dat is alleen voor debielen’.
Ik voelde me beledigd, zeker ook omdat ik heel vriendelijk tegen haar was en aangezien ik toch niet van plan was de horloges te kopen ben ik maar terug naar huis gegaan. Toch vond ik het zo raar dat ik het even wilde delen.
Afijn, mijn vraag aan de heren van het horlogeforum. Hebben jullie ook ooit een vreemde of grappige ervaring bij een juwelier gehad?
Tjonge, wat een opmerkelijk verhaal. Ik heb iets tegen fakes (zonder dat ik hier nu weer die aloude discussie wil oprakelen), en ik vind bij voorbaat dat als je bij een juwelier werkt, je zonder meer géén nepper aan je pols kunt hebben. En als je dan ook nog dergelijke opmerkingen maakt tegen je klanten…
Tjonge, wat een opmerkelijk verhaal. Ik heb iets
tegen fakes (zonder dat ik hier nu weer die aloude
discussie wil oprakelen), en ik vind bij voorbaat
dat als je bij een juwelier werkt, je zonder meer
géén nepper aan je pols kunt hebben. En als je dan
ook nog dergelijke opmerkingen maakt tegen je
klanten…
Ik vind het eigenlijk wel een grappig verhaal :p.
Het getuigt alleen van een totaal gebrek aan respect voor je klanten. Bij iedere verkoop van >150 euro denk je dus al verkoopster: wat een debiel. Lijkt me niet dat je er erg prettig werkt…
Ik vond het erg apart dat ze mij, als iemand die meer dan €150 uitgeeft aan horloges, als debiel bestempelde terwijl ik op dat moment aan het kijken was naar horloges van plus minus €300 per stuk, en zij die aan mij probeerde te verkopen. Althans, dacht dacht ik in eerste instantie, maar blijkbaar wil ze de horloges liever zelf houden
Ik kan het mij niet voorstellen dat een eigenaresse van een juwelierszaak tegen een klant letterlijk “Als je meer dan €150,- aan een horloge uitgeeft, dan ben je debiel” zegt.
Ik kan het mij niet voorstellen dat een
eigenaresse van een juwelierszaak tegen een klant
letterlijk “Als je meer dan €150,- aan een horloge
uitgeeft, dan ben je debiel” zegt.
Nou mij verbaast het niets hoor. Ik maak de meest maffe dingen mee in winkels. Ondernemen is een vak wat een heleboel mensen tegenwoordig niet meer beheersen. Service is vaak ver te zoeken. De meesten hebben echt geen neus voor geld verdienen.
Ik vind dat je de naam juist wel moet posten, zodat wij ver van die juwelier kunnen blijven. Nu kan ik per ongeluk een horloge kopen en dat gun ik dat mens niet.
Ga ik wel naar iemand toe die me geen debiel vind.
Ik vind dat je de naam juist wel moet posten,
zodat wij ver van die juwelier kunnen blijven. Nu
kan ik per ongeluk een horloge kopen en dat gun ik
dat mens niet.
Ga ik wel naar iemand toe die me geen debiel vind.
