Review: Ginault Ocean-Rover 🤠

Review Ginault Ocean-Rover

De Ginault Ocean-Rover kost $1.299,- en is enkel online bij Ginault in de VS te bestellen. Er is eind vorig- en begin dit jaar een actie geweest met 50% review korting. Ik kon daar eind februari nog gebruik van maken en heb zodoende €683,42 voor dit horloge betaald. Bij aankomst aan de deur hoefde ik geen invoer en BTW te betalen. Of deze review korting momenteel nog geldig is weet ik niet, maar het zou me enigszins verbazen als ze hier plotsklaps mee op zouden stoppen.

Zoals ik in mijn NA topic reeds heb aangegeven wist ik niet zeker of ik kon leven met een hommage horloge. Aangezien ik Ginault, en belangrijker jullie, had beloofd een review te schrijven heb ik dit horloge gedurende een kleine twee weken dagelijks gedragen. Omdat de nieuwigheid er nu af is denk ik dat ik eerlijk en oprecht mijn mening over dit leuke en op diverse fora veel besproken horloge kan geven. Voor wat betreft de review korting; omdat ik zelf via mail contact heb gezocht met Ginault en over de review begon gaven zij enkel aan, Prima, zolang het maar eerlijk en onbevooroordeeld is. Lees en interpreteer de review naar believen.

Mijn twijfel betreffende hommage horloges zit hem o.a. in het feit dat ik een jaar of 3 geleden een Steinhart OVM heb gekocht. Deze had ik gekocht omdat ik de Rolex Milsub (5517) zo’n vreselijk gaaf ding vond maar het origineel was/is redelijk onbetaalbaar en de OVM is een hommage aan die Milsub. Daarnaast las ik er goede recensies over en was gewoon benieuwd. De eerste week werd ik 2 keer enthousiast aangesproken op het feit dat ik een Rolex om had. Leg iemand die niet geïnteresseerd is in horloges een hommage maar eens uit, dan kijken ze je heel glazig aan… Dat vond ik op dat moment wel een dingetje en heb het horloge een tijdje weggelegd en daarna zonder noemenswaardig verlies verkocht.

Daarnaast rieken hommages natuurlijk naar kopieën. Feitelijk zijn het kopieën waar een andere merknaam op staat. Niet fake maar verre van origineel zeg maar… Dat mag tegenwoordig blijkbaar allemaal omdat copyrights e.d. verlopen zijn.

Voornamelijk bovenstaande punten hebben mij tegen gehouden andere hommages te proberen totdat ik de Ginault Ocean-Rover (OR) online tegen kwam. Ik was onder de indruk van het horloge op de foto’s. Onder de indruk van de afwerking en gave kleuren, onder de indruk van de eerste reviews en, daar komt tie, onder de indruk van de 1 op 1 kopie van de in mijn ogen mooiste Rolex kast. Zo onder de indruk dat ik een week of wat later, nadat wijntje teveel, op “Place an Order” drukte.

Hoe bevalt dat? Stel; je hebt net je studie werktuigbouwkunde afgerond, je hebt totaal geen verstand van horlogemerken, je hebt nog nooit gehoord van Rolex of Omega en ik geef je dit horloge in handen dan ben ik ervan overtuigd dat je meer dan geĂŻmponeerd bent door de bouwkwaliteit en afwerking. Punt! Hierbij een opsomming waarom;

Kast;

Qua vorm zoals gezegd een 1 op 1 kopie van een Rolex Sub kast (16610/14060) van voor de breedgeschouderde periode. De kast is vervaardigd van 316L staal en is 40 mm in diameter, 47,5 mm lug to lug en 13,5 mm dik inclusief saffierglas. Inderdaad iets dikker dan een Sub omdat het saffierglas van de Ginault redelijk dik is, namelijk 3.1 mm. Ginault noemt het glas Corundum wat feitelijk de juiste naam is voor synthetisch saffierglas. Het glas is licht gebold wat prima past bij de vintage kleur van de indexen en wijzers. Het glas van de OR vertekend niet en heeft daarmee een grote kijkhoek. Uitstekend dus en daarmee beter afleesbaar dan mijn oude IWC Aquatimer die overigens 2000 meter waterdicht was en vast nog dikker glas had. De Ginault is waterdicht tot 300 meter wat in mijn geval vermoedelijk afdoende is.

Bandaanzet is dezelfde 20 mm als de Sub en de geschroefde achterdeksel lijkt ook hetzelfde. Op de achterdeksel staat de merknaam en enkele ondefinieerbare cijfers. Het zou me niets verbazen als je met een Rolex case-opener deze kast open kan draaien. De kroon lijkt, mede gezien andere gelijkenissen, een triplock versie waarbij bij losdraaien de afdichting zichtbaar is. Ik moet zeggen dat deze kroon erg solide aanvoelt. Echt een stuk beter dan de Seiko’s en Citizen’s van onder de €1.000,- welke ik in bezit heb gehad. Maar ook meer solide dan mijn Omega SMP. In precies 2 rondingen draai je de kroon open of dicht. Prima! Schroefdraad draait heel soepel en pakt super snel op. Nooit twijfel bij sluiten dus.

De afwerking van de kast is op een hoog niveau. Gepolijste zijkanten en geborsteld aan de bovenzijde met daartussen hele nette facetrandjes. De duikring (bezel) is van aluminium, heeft 120 klikjes en draait gemakkelijk. Deze bezel heeft geen speling naar links of rechts maar een heel klein beetje speling van boven naar beneden. Ik weet niet of dat opzettelijk is maar als de de bezel gebruikt dan draait die makkelijker als je deze iets indrukt. Hierdoor verdraaid de bezel niet als die niet wordt gebruikt. Tenminste niet bij mij. Het geluid van de bezel is mooi. Zachte klikjes een beetje als de bekende bankkluis in films.

Wijzerplaat en wijzers;

De wijzerplaat van de Ocean-Rover is van emaille. Diep zwart en hoog glanzend. De urenindexen in maxi stijl zijn opgelegd, zeer goed afwerkt en gevuld met een zand kleurig luminova-achtig materiaal. Ik weet niet precies wat ze gebruikt hebben maar het ziet er fantastisch uit met een beetje schittering in de zon. Belangrijker, het werkt heel erg goed. De tijd is onder alle omstandigheden prima af te lezen. De wijzers hebben de vorm van de Milsub (5517) wijzers. Swordhands dus, en die vind ik echt heel mooi. Wat mij betreft mooier dan de bekende Mercedes wijzers, but “your mileage may very”. De uitlijning van wijzerplaat, indexen en bezel is perfect. Daar kunnen ze in Japan nog wat van leren. Er is geen datum aanwezig op dit model. Ginault bied drie modellen waarvan een zonder datum, een met datum en een met datum inclusief vergrootglas. Ik heb nog even getwijfeld tussen de eerste twee maar toch gekozen voor de meest simpele en symmetrische, mag ik zeggen?, No Date :-).

De tekst op de wijzerplaat is voor het mooie een beetje veel maar natuurlijk met een vette knipoog naar de huidige 4-liner Rolex modellen. Online wordt er om deze tekst hartelijk gelachen. Ik vermoed overigens dat ze tijdens het “ontwerpen” of beter “samenstellen” van deze Ginault ook een hoop lol hebben gehad… Waarom wordt er online dan gelachen? Nou, voornamelijk om de woorden Kinetic Continuous. Ik heb dit al eerder in het NA topic aangegeven maar vrij vertaald betekend dat; doorlopend door beweging. En eigenlijk is dat veel minder lachwekkend dan; eeuwigdurende oester met of zonder datum, toch? :wink:

Dan nog ffen kort over de seconde wijzer. Die is rood dus über cool! Past perfect bij het zwart van de plaat en de zand kleur van de indexen en wijzers. En een beetje “joie de vivre” kan geen kwaad.

Band en sluiting;

Tja, de bekende Oyster band. Deze hoort natuurlijk bij dit type horloge. Ook de band is gemaakt van 316L staal, loopt van 20 mm bij de kast naar 16 mm bij de sluiting en heeft dezelfde nette afwerking als de kast. De schakels kunnen met de bijgeleverde schroevendraaier eenvoudig op maat worden gemaakt. Ik heb begrepen dat de band en sluiting in China worden gemaakt in tegenstelling tot de kast die in Amerika wordt geproduceerd. Het geborstelde effect lijkt op de band net iets fijner dan op de kast maar dat verschil is zeer minimaal en kan met lichtval te maken hebben. Ook hier zijn de zijkanten gepolijst en licht bewerkt met fijne facetrandjes waardoor er geen scherpe randen aan zitten. Scherpe randen maakte mijn Tudor Heritage Ranger op staal overigens lastig draagbaar, “just sayin”. Bij nader onderzoek zal onze werktuigbouwkundige wederom onder de indruk zijn, want de endlinks zijn solide, niet gegoten maar gefreesd en sluiten uitzonderlijk goed aan op de kast. 0,0% speling! Als ik dit vergelijk met mijn Speedmaster op staal dan is de Ginault band qua aansluiting en pasvorm op de kast gewoonweg beter. Vreemd.

De sluiting heeft niets met hommage te maken. De sluiting is een regelrechte kopie van de Glidelock van Rolex. Vind ik dat erg? Nope, daar ben ik zelfs erg blij mee. Want het is echt een briljant systeem. Voor niet kenners, met Glidelock kun je super makkelijk “on the fly” het bandje tot 2 centimeter groter maken in stapjes van 2 mm. Reviewers die zowel een Sub als een OR hebben geven overigens aan dat het Glidelock systeem van de Sub net wat soepeler werkt. De sluiting is verder echt heel netjes afgewerkt, ook op plekken waar dat eigenlijk niet nodig is, prima dus. Er staat geen logo op de sluiting en dat zou naar de toekomst toe een voordeel kunnen zijn.

Een tijd terug had ik een Rolex Explorer II polar (16570). Als ik de band en sluiting van de OR vergelijk met die van de Explorer dan is er bij Rolex blijkbaar een hoop verbeterd want de band en met name sluiting van mijn oude Explorer waren beduidend minder dan die van de Ocean-Rover. Holle centerlinks waardoor er eerder spelling kon optreden en een gevouwen fliplock sluiting welke een beetje el cheapo aanvoelde. Overigens was dat horloge daardoor wel licht en super comfortabel. De Ginault is zwaarder, 146 gram op staal dus ongeveer het gewicht van een moderne Sub, maar nog steeds heel comfortabel.

Uurwerk;

Dit horloge maakt gebruik van Ginault caliber 7275 wat in de basis een 2824 kloon is. Ginault zegt dat ze dit uurwerk zelf produceren en assembleren. Een aantal onderdelen waaronder de schokdemper (China), balans- en opwind veer en de robijnen (Zwitserland) worden echter ingekocht. Voor de rest zou alles in de VS worden geproduceerd. Ginault laat zich voor wat betreft dit proces niet graag in de kaart kijken en dat leidt online, met name op WUS en TZ, soms tot gefronste wenkbrauwen. Op de wijzerplaat staat overigens “hand build in America” en dat mag je in de VS (FTC rules) niet zomaar gebruiken. Sterker nog, Amerikaanse regelgeving hieromtrent is veel strikter dan die in Zwitserland. Omdat er geen datum op dit horloge zit was ik best nieuwsgierig hoe het met de kroon zat. De kroon heeft drie posities; 1 opwinden, 2 loos (normaal datum) en drie hacking en wijzers verzetten. In stand 2 en 3 hoor je geen klikje dus de datum schijf is bij de No Date blijkbaar niet gemonteerd.

Ik ben een sucker voor gelijkloop en ben nog niet erg tevreden. De eerste dagen ca. 6 seconden in de plus vind ik wat veel en komt niet overeen met het bijgeleverde reguleringskaart. Daarnaast is het uurwerk enigszins gevoelig voor positie verandering, wellicht verklaard dit de afwijking op het reguleringskaartje. Crown up loopt de OR sneller dan dial up. Dat is vreemd want dat is bij de meeste uurwerken van mij meestal andersom. Overigens heb ik het horloge gisteren gelijk gelijk gezet en loopt het nu, zeg 24 uur later, plus 2 seconde na de eerste nacht crown down. Beetje handmatige regulering werkt dus maar ik heb veel liever een klok die in alle posities hetzelfde doet. Die krijgt een beetje horlogemaker makkelijk gelijklopend. Het uurwerk lijkt zich de laatste dagen wat te verbeteren. Mogelijk heeft het last gehad van de temperatuur of scanapparatuur tijdens of na de reis uit Amerika. Tot op heden is het uurwerk wat mij betreft de zwakste schakel van de OR en dat is jammer want dat is tenslotte het belangrijkste onderdeel van een horloge.

Ginault geeft aan dat de “ontwikkeling” van de OR ongeveer 5 jaar geleden is gestart. Toen was het voor hen vrijwel onmogelijk een ETA uurwerk in te kopen. Momenteel blijkt dat weer makkelijker te gaan maar de ontwikkeling voor een deels zelfgemaakte 2824 zijn ze nu eenmaal jaren eerder aangegaan. Persoonlijk zou ik het geruststellend hebben gevonden als er gebruik was gemaakt van een ETA 2892. Met dit caliber heb ik nooit problemen gehad. Daarnaast, horloges met dit caliber zijn vrijwel zonder uitzondering mijn meest nauwkeurige mechanische horloges geweest. Ik weet dat de 2892 dunner is dan een 2824 en daarmee niet (goed) in de kast past. Mocht ik er ooit behoefte aan hebben kan ik er volgens mij wel probleemloos een top grade 2824 in laten zetten.

Korte vergelijking met Steinhart OVM;

De afwerking van zowel de kast en band zijn bij de OR een stuk beter. Met name in de kleine details zoals de afgekante randen, afwerking en werking van de sluiting, bezel, e.d. Daarnaast vond ik de kastvorm van de OVM redelijk teleurstellend. Een vlakke grote kast met lange en rechte lugs. Die lag niet lekker om mijn flinke pols en door de afwerking van de band, de achterdeksel en het gewicht droeg de OVM niet heel comfortabel. De kastvorm van de OR is precies gelijk aan de Sub. Ik had gedacht dat die mogelijk te klein zou zijn maar dat is absoluut niet zo. Vreemd, want een paar jaar geleden zag je heel veel Italiaanse vrouwen met een Sub rond lopen. Blijkbaar past deze kastvorm zich vrij gemakkelijk aan verschillende polsen aan. De sluiting van de OR is ook echt een heel stuk prettiger dan die van de OVM. Gejat, zeer zeker maar in alle eerlijkheid is de bekende fliplock ook niet bijster origineel, maar daar hoor je niemand over. Het uurwerk, een ETA 2428, van mijn OVM was beter. Deze liep heel mooi gelijk, ca. +2 seconde per dag en leek minder gevoelig voor positie verandering. Wat ik aan de OVM storend vond was dat op mijn exemplaar de lume pip extreem bol was, dat zag er best vreemd uit. Overigens, voor toen €350,- een goed gelijklopend horloge met een uitstekende prijs/kwaliteit verhouding.

De kastvorm van de Squale hommages lijkt meer op die van Sub. Daarnaast heeft Squale een aantal modellen die niet direct op een bestaand model van Rolex lijken en dat vind ik wel tof. Met name die nieuwe Tropic GMT is erg gaaf maar momenteel volgens mij tijdelijk niet leverbaar. Steinhart heeft in de loop der tijd ook gewoon eigen modellen geïntroduceerd maar die zie ik hier niet zo vaak voorbij komen. Voor wat betreft het willen zijn van een hommage gaat Ginault in tegenstelling tot Steinhart, Squale en vele anderen met de Ocean Rover een stap verder. De Ocean-Rover is niet alleen qua uiterlijk maar met name ook qua afwerking en aandacht voor details een hommage aan de Rolex Submariner. Mede daarom denk ik dat de OR de enige hommage is waar een Sub bezitter ook werkelijk van zou kunnen genieten. De Ocean-Rover werd door iemand op WUS niet als hommage maar als een “Best Off” omschreven gezien de verschillende Rolex modellen en decennia welke erin verstopt zitten. Geestige en best okay gedachte. De OR koppelt stijlelementen van de Milsub met de kast van de 16610/14060 modellen, faux patina lume en gebold glas van vintage modellen met de secondewijzer van een Yacht-Master en de band en sluiting van de moderne Sub. Laten we hopen dat Rolex daar niet zelf op komt want dat gaat een hoop van ons geld kosten vermoed ik.

Nog even kort, en totaal niet ter zake doende, mijn gedachte over verschillende uurwerken. Veel fabrikanten hebben het ontwikkelen van een (deels) eigen caliber aangegrepen om de prijzen aanzienlijk te verhogen. Ik kan lastig inschatten in hoeverre dat terecht is. Wat mij opvalt is dat Tudor dit blijkbaar kan met een minimale prijsstijging in combinatie met een, in ieder geval op papier, beter uurwerk. COSC gecertificeerd en een behoorlijk langere powerreserve zonder verlaging van het tikgetal. Ik ben absoluut geen manufacture fetisjist en vraag me daardoor wel eens af of het voor bijvoorbeeld Rolex, zeker op termijn, niet gewoon goedkoper is een nieuw uurwerk te ontwikkelen voor Tudor dan deze bij ETA in te kopen. Just a thought…

Conclusie;

Wat heb ik geleerd van de aankoop van deze Ocean-Rover? Ten eerste dat de Rolex Submariner met recht het icoon is welke het uiteindelijk is geworden. De klassieke kastvorm, de kroonbeschermers, bezelvertanding en met name de lugs vind ik redelijk briljant. Ik acht het dan ook niet uitgesloten dat ik op een gegeven moment over ga tot aanschaf van het origineel. Ik zie, hoor en lees dat sommige aankomende WIS starten met een hommage en uiteindelijk toch opteren voor het origineel. Simpelweg omdat de liefde voor het ontwerp zich steeds verder ontwikkeld. Ik vermoed dat mede daardoor Rolex zelf geen enkel probleem heeft met dit soort horloges.

Het zal aan mij liggen en uitzonderingen daargelaten, maar het lijkt erop dat degene die het grootste probleem van hommages maken mensen zijn die, mogelijk na lang sparen, uiteindeljk zelf dat ene horloge hebben kunnen kopen. Een beetje als de gestopte roker welke nu zo’n hekel heeft aan rokers. Ik zou als horlogeliefhebber denken dat, als het een uurwerk heeft en om je pols kan, het al snel in orde is, toch? Met andere woorden leef en laat leven, wellicht draaien de hommage stakkers bij, zo iets…

Het tweede wat de OR mij heeft geleerd is dat er de laatste jaren een flinke stap is gemaakt in de kwaliteit en afwerking van polshorloges, origineel en hommage. Maar dat is bij een aantal voornamelijk Zwitserse merken gepaard gegaan met enorme prijsstijgingen. De OR heeft mij voornamelijk op het gebied van afwerking en details laten zien dat sommige van die prijsstijgingen echt kolder zijn. Natuurlijk zijn er in en rond deze prijsklasse andere originele, interessante en mooie horloges te koop met een meer dan puike prijs kwaliteit verhouding. Ik denk voor het gemak even aan Damasko, Stowa en Sinn maar er zijn meer leuke alternatieven. Voor wat betreft de Ginault koop je voor $1.299 ,- of minder met review korting, een horloge welke het afwerkingsniveau met duurdere horloges gemakkelijk aankan. Dat klinkt straf en dat is het ook! Als ik kijk met de ogen van die naïeve zojuist afgestudeerde werktuigbouwkundige naar het afwerkingsniveau van bijvoorbeeld de Speedmaster en de Ocean-Rover dan mag daar geen €3.900,- prijsverschil in zitten. Zoveel is dat manuele mechanische uurwerk gewoonweg niet waard. Waarom heb ik die Speedmaster en andere zogenaamd gerenommeerde merken dan gekocht? Blijkbaar vind ik de historie, het verhaal erachter, de marketing mumbo jumbo en vooral “pride of ownership” soms zo interessant dat ik daarmee nauwelijks meer in staat ben een rationeel besluit te nemen. De luxe markt op z’n best!

Is de Ocean-Rover zijn geld waard? Voor mij wel, dubbel en dwars. Voor jou? Geen idee. Voor sommige mogelijk wel, voor andere gegarandeerd niet. Ik zie het graag zo; Mocht je in de toekomst een klassieke Sub (16610/14060) willen kopen en wil je weten hoe dat gedurende langere tijd draagt, koop gerust deze Ginault. Tegen de tijd dat de Sub NA is zet je het bandje zonder logo over en heb je dat briljante Glidelock systeem op je klassieke Sub en spaar je het originele bandje. Mocht je de Ginault kopen hou er dan wel ernstig rekening mee dat deze je heel goed gaat bevallen! Misschien wel zo goed dat je honger naar een Sub voorgoed is gestild.

Mocht ik binnenkort worden aangesproken met; Mooi horloge. Rolex? Dan zal ik zeggen; Nope, Ginault! Ik zal daarna tevreden naar de tijd kijken en een ferme slok van mijn bier nemen…

Cheers!

83 likes

Leuke review.

6 likes

Daar heb je werk van gemaakt! Het horloge zou ik zelf niet snel kopen maar ik heb genoten van je review, de treinrit vloog voorbij. Thx voor het delen!

Gr, HJR

1 like

Top review, Thanks!
Heel fraai horloge, 't is dat mijn verlanglijstje te lang is, maar dit is er zeker eentje om in de gaten te houden.

1 like

Dit is foutief.
Corundum is juist de benaming voor natuurlijk saffier/robijn.
Synthetisch saffier mag technisch gezien geen corundum genoemd worden.

1 like

Mooi, bedankt, moet ik deze gaan kopen…:blush:

1 like

Bedankt voor het meedenken. Ik heb mij gebaseerd op het Watch Jaarboek 2017 waarin het volgende staat (foto);

Wikipedia geeft het volgende aan;

Synthetic corundum Edit

In 1837, Marc Antoine Gaudin made the first synthetic rubies by fusing alumina at a high temperature with a small amount of chromium as a pigment.[11] In 1847, Ebelmen made white synthetic sapphires by fusing alumina in boric acid. In 1877 Frenic and Freil made crystal corundum from which small stones could be cut. Frimy and Auguste Verneuil manufactured artificial ruby by fusing BaF
2 and Al
2O
3 with a little chromium at temperatures above 2,000 °C (3,632 °F). In 1903, Verneuil announced he could produce synthetic rubies on a commercial scale using this flame fusion process.[12]

The Verneuil process allows the production of flawless single-crystal sapphires, rubies and other corundum gems of much larger size than normally found in nature. It is also possible to grow gem-quality synthetic corundum by flux-growth and hydrothermal synthesis. Because of the simplicity of the methods involved in corundum synthesis, large quantities of these crystals have become available on the market causing a significant reduction of price in recent years. Apart from ornamental uses, synthetic corundum is also used to produce mechanical parts (tubes, rods, bearings, and other machined parts), scratch-resistant optics, scratch-resistant watch crystals, instrument windows for satellites and spacecraft (because of its transparency in the ultraviolet to infrared range), and laser components.

Ik kan de orinele tekst niet meer aanpassen maar had het mogelijk anders moeten formuleren.

Groet,
Victor

2 likes

Op zich klopt jouw argumentatie wel,maar in de ogen van de mineraloog mag alleen natuurlijk corundum zo genoemd worden.

1 like

Dan onmiddellijk mijn welgemeende excuses aan alle mineralogen alhier! :wink:

9 likes

Je bent flink betaald voor je review en dat heb je dubbel en dwars verdiend. Erg nette review en leuk om te lezen!

1 like

Zo dat was een flinke lap tekst.Fijn om te lezen en ik vind het nog altijd een prachtig horloge

1 like

Goed verhaal over een mooi horloge. Top! :+1:

1 like

Tja, is inderdaad wat langer geworden dan strikt noodzakelijk. :grimacing::wink:

Best lang idd. Dank!

1 like

Leuk horloge. Vind hem alleen zelfs met korting wat aan de prijs voor een hommage. Maar ik ben dan ook dik tevreden met mijn OVM. :wink:

1 like

Top review! Erg leuk om een inkijk te hebben in jouw hersenspinsels omtrent deze klok

Als ik het zo belees is de kastafwerking zo mooi als dat ik hoop dat ie is :wink:

Geniet dr van!

1 like

Toffe review en gave foto’s! Je hebt er echt werk van gemaakt :+1:
Zoals ik in je NA topic aangaf heb ik minder moeite met hommages, mits goed gedaan. Bijna alles is uiteindelijk een hommage :wink:. Mooi horloge. Mooi afgewerkt. Hoop dan ook dat je er lang van geniet!
We zien de NA Van de Rolex vanzelf wel verschijnen :wink:
Gr.Wander

1 like

Toffe review, mooi verhaal, goed doordacht. Als ze er dus een fatsoenlijk(er) uurwerk in zouden zetten zouden ze 'm voor 1500 Euro kunnen slijten, wat nou net de sinds de jaren 60 inflatie-adjusted prijs zou moeten zijn van een Rolex.

Waarom niet? In beide gevallen gaat het om Aluminiumoxide met een hardheid van 9 op de schaal van Mohs. De Nederlandse Wiki leert ons dat het van het Sanskriet woord Kuruvinda voor robijn komt, maar rept met geen woord over gebruiksrecht op het woord korund.

Hier overigens heel erg veel informatie over edelstenen:


Vanuit mijn perspectief voelt dit een beetje als een spelt discussie. Een koolhydraat is een keten van meerdere suikers, maar blijkbaar is de lengte van die ketens een nogal emotionele discussie voor de mens.

1 like

Leuke review!!

Moet altijd hieraan denken als ik zo een lap text zie :smiley:

9 likes

Terecht! Hele fijne prijs/kwaliteit verhouding. Maar ik beloof je dat de OR qua afwerking zelfs die $1.299,- waard is. :wink: