Daar is hij dan: de review. Na een week dragen een opsomming van mijn persoonlijke ervaringen en wat feitjes over mijn nieuwe BFF. Om je vooraf maar vast teleur te stellen: de foto’s onderaan deze review bevatten géén achtergrond van Aziatische kranten (je bent gewaarschuwd 
).
Tot zover de gekkigheid. Om meteen maar met de deur in huis te vallen: de Globemaster is in het echt mooier dan op foto’s. Ik heb de afgelopen week een aantal wristshots gemaakt voor het WDWV-topic en zag op het schermpje van mijn telefoon (i5) niet hetzelfde wat ik zag als ik daarlangs rechtstreeks naar mijn pols gluurde. Is dat de eerste ‘con’? Misschien wel, dat hangt er vanaf hoe je het bekijkt. Je kunt ook zeggen dat hij in echt zoveel mooier is dan op de plaatjes. (De eerste ‘pro’ is opgetekend, ik ben licht partijdig).
Wat valt op? Wat mij persoonlijk aansprak aan de globemaster is de klassieke look, de heerlijk rustige uitstraling en de elegantie. Doordat hij op een paar randen na volledig is gematteerd is het best wel een ingetogen horloge, maar bij nadere inspectie is het best wel een klatser (u proeft de hoge mate van objectiviteit die ik probeer mee te geven).
Dat is merkbaar aan de afwerking. De soms bekritiseerde fluted bezel (er schijnt nog een ander horlogemerk te zijn wat hiermee de markt bestiert) is gemaakt van wolfraam en weerspiegelt subtiel veel licht door de fijne ribbels.
De nachtblauwe wijzerplaat heeft een doffe glans. Dit contrasteert geweldig met de indices, de wijzers en het opgelegde constellation-sterretje, met als gevolg de dat afleesbaarheid buitengewoon goed is (nb: het sterretje draagt niet bij aan de afleesbaarheid). Ook de wijzers zijn strak hebben evenals de indices een goede glans (Rhodium-plated) en komen tegen de nachtelijk gekleurde achtergrond helder naar voren.
Nu ik het onderwerp nacht toch aansnijd komen we bij het eerste puntje dat je als minder zou kunnen aanmerken: de lume werkt goed, maar is in smalle stroken aangebracht. Dat is een logisch gevolg van het ontwerp en ik vind het acceptabel maar als je de zelfde lume verwacht als op je kakelverse Seiko Turtle dan kom je bedrogen uit. Maar dit horloge heeft dan ook niet de onderwater- en slecht-zicht-doelstelling van een duiker.
Het grootste genot van dit horloge ga je helaas toch voornamelijk voor jezelf moeten houden. Het achterdeksel bestaat voor het grootste deel uit saffierglas en toont het prachtige Omega 8900 uurwerk en in het saffier is ook nog eens rvs medaillon ingelegd met het constellation-logo. Als je meer geld hebt stuk te slaan kun je dat medaillon ook in goud en/of met een kleurtje krijgen. Informeer vooral bij uw plaatselijke horlogeboer.
Zelf ben ik erg gecharmeerd van het hele design van de Globemaster. De kast is nét effe anders dan de meeste modellen. Wat het oplettend oog zal zijn opgevallen is ook de pie-pan dial die ze bij Omega na enkele decennia weer eens hebben afgestoft. Ik had zo’n dial nog niet eerder in het echt gezien, ook niet bij vintages, maar dat is best wel gaaf. Doet een boel met het licht, maar wederom door die donkerblauwe lak ook weer niet té veel.
Waar ik door een ander forumlid op werd gewezen: op een door mij geposte foto van mijn collectie lag hij naast mijn Heuer Carrera (ook 39 mm), maar toonde de globemaster daarnaast echt een flink stuk groter. Knap werk van de designers.
Wat ik ook een mooie feature vind is de tijdzone-verstelfunctie. Als je de kroon één stapje uittrekt en draait, verzet alleen de urenwijzer. Handig dus als je vaak vliegt. Cool vond ik dat ‘ie wel precies naar de juiste plek op het uur verspringt; als je hem om 10 voor half 7 verzet springt de urenwijzer precies naar 10 voor half acht. Misschien dat mensen met een GMT horloge me nu heel schattig en naïef vinden maar ik vind het leuk.
De enige echte cons kwam ik vooral op de bracelet tegen. Ook de band is geborsteld en netjes afgewerkt, daar geen klagen over. Ziet er geweldig uit en sluit uitstekend aan op de kast. Hij heeft me in de afgelopen week wel enkele armharen uitgetrokken, maar zeker niet meer dan drie dus een probleem is het ook niet. Maar om een serieuze review te schrijven moet je ook iets te zeuren zoeken, waarvan nu dus akte.
Een ander puntje van kritiek is dat de band geen fijnafstelling kent. Dat zou voor een horloge in deze categorie wel mogen vind ik. Als je hem wilt inkorten gaat dat per hele schakel en ik merk dat ik twee of drie millimeter wel zou kunnen gebruiken. Niet het eind van de wereld, zoals gezegd ben ik actief op zoek naar zaken die beter zouden hebben gekund.
Wel prettig zijn de mooi weggewerkte sluiting (aan de binnenkant) en ook de solid endlinks maakten me blij.
Al met al een zeer fijn horloge in een chic formaat. Niet te groot, noch te klein. Aanwezig op de pols maar niet te zwaar. Ingetogen maar toch echt een horloge dat kwaliteit en luxe uitstraalt.
Specs:
Saffierglas met antireflectiecoating aan beide kanten
Breedte 39 mm
Kasthoogte 13 mm
Bandaanzet: 20 mm
10 Bar waterdicht
Gewicht: 156 gram (inclusief bracelet)
COSC (Chronometer certificering)
METAS (nog strengere certificering)
Gangreserve: 60 uur
Extra plaatjes:
Kan je nog wat zeggen over de gelijkloop? Aangezien Omega, naar ik begrijp, best moeite doet voor een goede gelijkloop.
