Een paar dagen gelden kwam een collegaatje van mij bij mij langs of ik wilde bemiddelen in de verkoop van een Omega Seamaster Bond Limited Edtion. Tuurlijk! Ik dacht: wie weet kan ik 'm zelf voor een geschikte prijs kopen… Of het een origineel was? Dat was 't. Ze had 'm een jaar geleden gevonden, en door Schaap en Citroen laten cotroleren op echtheid. Nou, het was een echte! En nog een dure ook!Volgens de politie was het nu, na een jaar, haar eigendom.
Ik vroeg haar 't mee te brengen, zodat ik 't 's zou kunnen bekijken. De volgende dag bracht ze 't in een zakje van Schaap en Citroen, mee. Voor de grap tikte ik met het horloge op ‘t bureau ("’'s Kijken of 't een echte is, jongens!") . Bij nadere inspectie viel me op dat enkele indices los op de wijzerplaat lagen… Pardon? Bij een echte Seamaster van meer dan 3000 Euro? Bij nadere bestudering werd ’ t al snel duidelijk: het tikgetal was lager dan de 28.800, de band was nogal grof afgewerkt, en de bezel liep niet zo soepel zoals je mag verwachten… Inderdaad, 't was geen echte, maar overduidelijk een fake. Een replica. Van pakweg Euro 40…
Nu de vraag, en tegelijkertijd constatering: hoe is het mogelijk dat een erkend juwelier een replica aanziet voor een echte? HOE IS HET IN VREDESNAAM MOGELIJK? Onder de goede inzenders verloot ik een replica Omega Seamaster Bond Limited Edition…
bij schaap en citroen werken ook niet allemaal vaklui want anders zou het gelijk gezien worden want de replicaas die ik ken weet ik zeker dat ik binnen 30 sec. zie of het een replica is of echt veel plezier met de replica gr.hans
Dat zal best, Kreuzen1, maar dit is toch niet bepaald reclame voor Schaap & Citroen. Wie daar werkt, moet toch wel het verschil kunnen zien tussen een echte Omega en een replica?!
Vandaar dat ik dit écht niet begrijp.
er lopen meestal goede verkopers rond in de juwelierzaak. Maar warenkennis hebben ze niet. Is dan ook niet echt nodig. Als je maar emotie kun maken bij je klant dan is dat goed. Maar ga je ze testen op warenkennis (productkennis) dan vallen ze door de mand. accent ligt dan ook op de verkoop.
Wellicht ter overweging:
Jij hebt gedacht een lieve collega goedkoop een goed horloge te ontfutselen en die heeft gedacht een lieve collega goed geld voor een goedkoop horloge te ontfutselen. Goed dat het niet gelukt is. De rest is flauwekul.
Ik ben nieuw op deze site, en hoef misschien daarom nog geen replica omega. Tenzij je een collega-liefhebber wil verrassen natuurlijk. Alleen voor dat geval houd ik mij aanbevolen.
Je hebt horloge verkopers en er zijn horloge makers, en dan heb je ook nog ook
horlogeliefhebbers die alles precies willen weten,
en als ze het niet weten , vragen en zoeken ze net zo lang door, tot ze een antwoord hebben.
een combinatie van deze 3 in één persoon is uitermate zeldzaam,
en ze staan dan ook op de lijst van bedreigde diersoorten
groet, André
Dufour had een interessante mening over de Chinese horloge-industrie: “als ze stoppen met namaken en zich richten op kwaliteits-uurwerken, zullen ze binnen tien jaar producten maken die beter zijn dan 90% van wat er uit Zwitzerland komt”.
Let wel: hij suggereert niet dat ALLES dan beter zal zijn dan het meeste uit Zwitserland, maar dat SOMMIGE producten het nivo van Zwitserse top-klasse op z’n minst evenaren…
Anyway; terug naar de nepperd: Wellicht zit er bij de “jr sales engineer” bij S&C ook een beetje schaamte om met een dubieuze klok naar de managerd te stappen om te vragen of deze soms echt is ?!?
Even wat anders: je collega is fout geinformeerd door de politie (maar wat kan je daar ook van verwachten).
Artikel 3:99, lid 1, van het Burgerlijk wetboek , luidt:
Rechten op roerende zaken die niet-registergoederen zijn, en rechten aan toonder of order worden door een bezitter te goeder trouw verkregen door een onafgebroken bezit van drie jaren, andere goederen door een onafgebroken bezit van tien jaren.
Je kan dus niet na 1 jaar bezit (te goeder trouw) van een roerende zaak (een horloge o.a.) daarvan door verkrijgende verjaring eigenaar worden.
Anyway; terug naar de nepperd: Wellicht zit er bij
de “jr sales engineer” bij S&C ook een beetje
schaamte om met een dubieuze klok naar de managerd
te stappen om te vragen of deze soms echt is ?!?
Groet
Mark
Ja, maar dan nog…dat mag toch niet voorkomen in een gerenommeerde zaak als S&C…
Ze zouden zich diep moeten schamen!
@ j.haringsma: Ben je zelf al naar S&C gegaan om dit verhaal te melden? Wie weet hebben ze nog een leuk douceurtje Voor zover je nog iets wil van deze zaak natuurlijk…
Op ‘‘het andere forum’’ is een poster die stage loopt bij S&C. Die zal hier ook ongetwijfeld meelezen. Dus waarschijnlijk zal e.e.a. al bekend zijn bij ze…Misschien lezen ze zelf wel mee hier. Kom maar op met een reactie…
Mmmmm volgens mij is de klok helemaal nooit bij Schaap en Citroen geweest. Ik kan me echt niet voorstellen dat ze zoiets niet zien. Zit ik in de buurt?
Nee ik heb het!!! hij heeft toch een jaar bij de politie gelegen. Zeker weten dat ze hem daar hebben omgeruild. Schaap en Citroen heeft eerst de echte gezien daarna is hij naar gevonden voorwerpen gegaan en is hij omgeruild.
Dat lijkt me zeer onwaarschijnlijk. Want als je een dergelijk item bij de politie aflevert, wordt het op papier dusdanig omschreven dat je het niet zomaar omruilt voor iets anders.
Maar afijn, hoe langer ik over deze zaak nadenk, hoe gekker ik 't allemaal begin te vinden.
Dufour had een interessante mening over de Chinese horloge-industrie: “als ze stoppen met namaken en zich richten op kwaliteits-uurwerken, zullen ze binnen tien jaar producten maken die beter zijn dan 90% van wat er uit Zwitzerland komt”.
Dhr. Dufour kon wel eens heel erg gelijk krijgen met deze zienswijze. Ik ken andere gerespecteerde horlogebouwers die exact hetzelfde zeggen.
Zou het kunnen dat ze voor het schatten van de “echte” een bedrag gevraagt hebben ? In gedachten denkend is wel nepper maar zij weet het niet en ze zal hem waarschijnlijk bijhouden en niet verkopen.
Helaas is artikel 3:99 niet voor verloren/gevonden voorwerpen. Het Nieuw Burgerlijk Wetboek (Boek 5) draagt de verantwoordelijkheid en uitvoering van gevonden zaken over aan de Gemeenten (Boek 5, art 5ev).
Nagenoeg alle gemeenten hebben hier een regeling voor die neerkomt op één jaar na melding aan de politie. Het jaartje uit het verhaal klopt dus wel.
Jur(ist)
P.s. Art 3:99 is bijvoorbeeld voor iemand die bij de juwelier een tweedehands Omega koopt, die gestolen blijkt te zijn. De koper weet dat niet (is te goed trouw want hij koopt bij S&C en na drie jaar is het dan ook echt zijn eigendom.
Voor zover je nog iets wil van deze zaak natuurlijk…