Heb een oude Seiko 6619 schoongemaakt maar hij wil niet lopen. Op het oog ziet alles er goed uit. Als ik de balans alleen plaats en hem met een blaaspompje een zetje geef blijft hij heel lang uitslingeren. Plaats ik alleen balans en anker, dan blijft die combinatie nog steeds lang door bewegen. Plaats ik alleen de tandwielen, dan lopen die ook heel licht, als ik maar iets aan de rotor draai zoeven ze al rond.
Niet lullig bedoeld, maar heb je de veer opgedraaid? Heb zelf een keer die fout gemaakt en compleet vergeten. Snapte er toen helemaal niets van
Soms ben je zo deuk bezig dat dat er wel eens langs schiet
Nee, de veer is wel helemaal opgewonden. Het lijkt meer alsof het teveel moeite kost om het anker het eerste stukje te bewegen, vlak voordat het de impuls van het ankerrad krijgt.
Ja dat is allemaal wel goed. Alle assen draaien verder ook prima. Maar als het ankerrad tegen het anker rust dan lijkt het wel alsof de balans moeite heeft om hem in beweging te brengen, het eerste stukje voor hij de impuls krijgt. Dat is dan ook precies de plek waar hij abrupt stopt, na een paar zwakke bewegingen.
En er is nog iets geks: als ik alleen het anker en de balans monteer, en dan heel voorzichtig tegen het anker duw om het in beweging te brengen, dan beweegt de balans een stukje mee (uiteraard) maar blijft dan steken als hij terug wil bewegen. Zou het anker soms iets te ver door bewegen? Als ik de balans een zetje geef dan blijft de combinatie een heel poosje heen en weer bewegen, dus ze grijpen verder wel soepel in elkaar.
Kan je je probleems eens filmen anders? Want de brug van het anker is tevens ook de banking pins (excuus geen idee wat nederlands hier voor is) dus te ver doorslaan lijkt me haast niet mogelijk.
Ja dat kan dus niet omdat de aanslagpennen (dankje voor de nederlandse vertaling) de brug zelf is van het anker. Dus de kans dat die doorslaat omdat de brug verbogen zou zijn lijkt me niet zo groot eigenlijk.
Dat vermoedde ik al een beetje; modernere uurwerken hebben vaak geen losse pennen. Dus dat kan het niet zijn; tenzij er iemand aan die brug heeft zitten vijlen ofzo, je komt soms de raarste dingen tegen
Ik denk niet dat het anker je probleem is direct, je geeft aan dat anker in eerste instantie moeite heeft in beweging te komen toch? Is de interactie met balans wel goed of zit daar misschien veel frictie? De diepte van je anker stenen hoe is die, seiko wil ze nog wel eens vrij diep laten steken namelijk.
Als ik alleen de balans en het anker monteer dan beweegt de combinatie heel soepel. Maar als ik de rest van de tandwielen en de aandrijving monteer dan zwaait hij maar een paar keer heen en weer en dan staat de balans stil. Ik zal straks even een filmpje proberen te maken en te posten.
En ik vind het ook een beetje vreemd dat als ik alleen het anker en de balans monteer en dan zachtjes tegen het anker duw, dat de balans dan soms niet terugzwaait naar het midden als ik het anker weer loslaat, maar op de een of andere manier tegen het anker aan blijft staan.
Er zijn inderdaad geen aanslagpennen; de brug zelf begrenst de beweging van het anker.
Ik heb het idee dat de ankerstenen inderdaad vrij diep steken; als ik de balans eruit haal en het anker zelf beweeg, moet ik het vrij ver bewegen voordat hij “doorspringt”. Ik zal een fotootje posten, de stenen zitten wel goed vast maar ze hebben nog wat ruimte aan de bovenkant.
Het horloge in kwestie, een ouwetje in een wat versleten verchroomde kast. Wijzerplaat heeft wat voorheen. Maar mooi vind ik hem, met dat leuke randje onder het glas.
Heb je de de veerton en veer zelf goed schoongemaakt? Want lijkt alsof hij gewoon niet genoeg kracht heeft. Als de balans er niet opzit beweegt anker wel met een lichte tik of gaat dit ook langzaam?
Vandaar mijn reactie over opwinden. Want het effect is feitelijk hetzelfde en wat ik nu zie zag ik ook bij niet opwinden. Maar goed, hij is opgewonden dus dat kan het niet zijn.
