Op verzoek van de eigenaar, @Pablo1971 - beetje hetzelfde verhaal als recent met de DJ 1603 van @jeroenderee , maar daar liet ik de eer aan de opdrachtgever van de revisie - nu nog een echt zelfgeschreven verslagje van een servicebeurt. 
Dit maal een veel minder tot de verbeelding sprekend merk, maar een minstens zo interessant - en lastiger - uurwerk; de Anton Schild 1700/01 automaat, uit waarschijnlijk begin jaren '60.
Even een pic van het eindresultaat, dan weten we waar we het over hebben.
De kast is een zgn. Supercompressor; eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik me nog niet heel erg in de achtergrond van het kast-type verdiept heb, maar het Compressor-idee is in het algemeen, dat de kast waterdichter wordt naar mate het horloge dieper onder water komt. Ik vermoed dat Supercompressor slaat op de versie met schroefdraad; Compressor-kasten hebben klemdeksels. Hier even mijn eigen bescheiden bijdrage uit de collectie…
…maar goed, de Titan dus. De AS1700 had wat verrassingen in petto, zowel leuk als wat minder. De volgende serie foto’s heb ik vooral voor mezelf gemaakt, om houvast te hebben bij de opbouw van -vooral- het datumsysteem, 1-na laatste pic:
Onderzijde automaat-kloof,
Heel leuk systeem - linksbovenin het uurwerk zit de veerton (hier al verwijderd). De onderkant van de arber (as) daarvan heeft Breguet-vertanding, die in dezelfde vertanding grijpt op het rad dat je ziet zitten; op ongeveer 10:45.
De Breguet-vertanding in dit rad heeft een veersysteem, waardoor - wanneer de veerton door de rotor wordt opgewonden, via de automaat-kloof - het middendeel van dit rad naar beneden veert. E.e.a. voorkomt, dat tijdens het draaien van de automaat-rotor, de kroon zou gaan meedraaien…!
Bij een 7750 zit deze zgn. slipkoppeling in de Breguet-vertanding van staand en liggend opwindrad. Daarom is juist in de 7750 daar de smering van die verbinding echt van levensbelang. Weet niet elke horlogemaker, heb ik al uitgevonden…
Hier het betreffende rad links, rechts een koppelrad.
Aan deze foto heb ik vrij veel gehad tijdens de opbouw - je verzint niet hoe ze dit bedacht hebben. Wel een prima werkend quick-jump datumsysteem; helaas weer geen quick-set…
En alles (behalve de wp, veilig in een andere tray) alweer uit de schoonmaakmachine.
Bij de opbouw is het vaak improviseren wat betreft de te gebruiken smeermiddelen. Ik beredeneer hoeveel kracht er op de betreffende verbinding zal komen te staan, hoe snel de onderdelen zullen draaien, of het smeermiddel verkeerd terecht kan komen in de loop der tijd… Hier een foto van de automaat-wisselaars; die zorgen er voor dat bij zowel bij R- als L-draaiende rotor, het transmissierad naar het opwindrad altijd dezelfde kant op draait.
Ik vond dat ze zodanig op ETA-wisselaars leken, dat ik er ook het specifieke smeermiddel voor heb gebruikt;
…naderhand droogblazen, zodat er een dun Teflon-achtig filmpje achterblijft.
Hier de veerton al gemonteerd, samen met het raderwerk; en onder de veerton zit dus - zo zorgvuldig mogelijk weer gesmeerd - dat koppelings-systeem. Zoals bijna altijd, heb ik een nieuwe veer geplaatst.
…en met de kloof er op - hierbij moeten drie as-tappen tegelijk in hun steenlagers vallen. Dat gaat soms in 1 keer goed, hier heb ik 20 minuten zitten pielen.
Maar hij zit!
Met palrad en kroonrad er bij…
…en het opwindmechaniek. Hier was ik ver genoeg om het uurwerk aan de praat te krijgen, nog zonder datumsysteem en automaat.
Amplitude is fantastisch; de doorgangshoek (lift-angle) verre van dat, maar dit uurwerk heeft geen beweegbare pitonhouder; en de scheeftik (beat-error) is dan ook niet te corrigeren. Althans, niet als je geen anderhalft/wee uur extra er in wilt steken, en het risico wilt lopen een tap te breken…
Elke knik in de lijnen komt overeen met het moment dat ik een correctie uitvoerde. De lijn loopt in deze foto tot net onder de amplitude-aanduiding.
Begint er op te lijken…
De volgende dag; dit moest allemaal nog “even”.
Automaat-kloof weer; nu schoon en vers gesmeerd.
De grootste klacht bij binnenkomst was, dat de wijzers slecht meedraaiden. Ik weet dan meteen dat de minuutpijp te veel slipt. Dit is 'm, met de speciale knijptang (met instelbare “stop”) er naast. Is trial-and-error om 'm goed te krijgen. Telkens weer opnieuw opdrukken, en de wijzerverzet-stand van de kroon om te voelen of 't OK is.
Datumsysteem in opbouw…
…en helemaal klaar.
Uren- en minutenwijzer doe ik altijd uit de losse pols…
…secondenwijzer altijd met de opdrukker. Daar is nl. geen foutmarge qua scheef opdrukken - dan breek je de tap van het secondenrad.
De bovenste (rechter) kroon verdraait de binnen-liggende duikersring.
Uurwerk weer gemonteerd; bij demontage bleek ook nog een kastschroef gebroken te zijn. Heb ik vaker de laatste tijd… Dan is het soms nog een Rolex ook…
…maar hier was-ie echt al stuk.
Ik heb beide bevestigings-plaatjes vervangen, en had gelukkig nog een perfect passende nieuwe kastschroef. De oude ging er relatief makkelijk nog uit. Je ziet ze zitten op uiterst links en uiterst rechts in het uurwerk.
Rotor er op; met een paar van de kleinste schroefjes die ik ooit gezien heb, en ik kijk niet snel meer ergens van op wat dat betreft… Geniaal snel-ontkoppel-systeem.
Net klaar. Inmiddels een dagje testgedragen; loopt nog iets achter, dus gaat nog een keertje open. Ook ga ik kijken of ik de stift een tiende mm. langer kan maken met een stukje soldeer, want de switch van verzet- naar opwind-positie gaat moeizaam wanneer het uurwerk in de kast zit.
Met een beetje geluk over enige tijd deze fraaie vintage duiker weer om de pols van Ed! Wijzerplaat lijkt geheel origineel, Tritium nog nauwelijks aangetast. Licht helder op in het donker na beschijning, maar zakt wel heel gauw weer weg.
Thanks for watching! 
Zie je niet altijd aan de constructie, is een kwestie van uitproberen en dat had ik nog niet gedaan… Dus heen-en-weren tussen pakweg 20:00 en 00:15.
Ach, ieder z’n hobby… 