Een beetje off topic en een -wellicht verboden- link naar onze Duitse zusterclub, maar in dit verhaal over de geschiedenis van zakhorloge uurwerken staat zoveel belangrijke en interessante info, dat ik het er maar op waag.
Aanleiding was mijn zoektocht naar de datering van een zakhorloge dat ik aan het restaureren ben (is trouwens niet van mij dus weer een illegale actie in dit topic ), met als enige aanduiding op de wijzerplaat “Weymans à Bruxelles”. Hiervan op internet niets gevonden, waarschijnlijk is het de naam van de oorspronkelijke horlogehandelaar. Op de binnendeksel staat een logo P&B, maar ook daarover heb ik niets kunnen vinden op internet.
Uit het verhaal bleek dat dit horloge uit de Lepine I periode stamt, dus grofweg van 1800-1825 oftewel een goede 200 jaar oud. Het heeft een eenvoudige messing kast van bijna 6 cm, uiteraard een cilindergang en opwinding en wijzerverzetting met een sleuteltje. Zoals bijna altijd is het maltezer kruis verwijderd. Ik overweeg om het ontbrekende radartje te maken en weer terug te plaatsen.
De balans is gelagerd met een geslepen stukje kwarts, de emaille wijzerplaat is na 2 eeuwen nog net zo gaaf als toen het horloge uit de fabriek kwam en de wijzers zijn schitterend.
En nu dan de plaatjes, van vóór de schoonmaakbeurt.
Gek hè? @vinwat had daar ook al zijn bedenkingen bij.
Ik heb nog even gedacht dat de gaten zoals aangegeven op deze foto misschien de basis waren voor een kloof die over de veertonas had gezeten, maar het rechter gat blijkt voor de schroef van de wijzerplaat te zijn. Geen idee waarvoor dat linker gat was, het is een geblauwd stuk metaal (of misschien wel glas) met aan de andere kant van de platine een minuscuul gaatje.
Als er iets overheen gezeten zou hebben zou er aan de veertonas ook een rond gedeelte hebben moeten zitten voor de lagering; dat zie ik ook niet zitten
@wbcoupe Die veertonas is aan de andere zijde ook vrij primitief gelagerd. Er zit een tandwiel op (fraaie wolfstanden!) de doorgeboorde as, vastgezet met een steekpen.
Net binnen; Tissot cal 38.2 zakhorloge uit 1942 met een vrij zeldzame blauwe wijzerplaat
Sorry voor de matige foto’s; er was al geen daglicht meer hier…
Hij loopt niet, maar voor zover ik het zo gauw zag is het enige probleem dat de impulse pin 180 graden verkeerd op de balans zit; kan ik denk ik zo terug draaien en klaar.
Het was niet de impulse pin die verdraaid was; de hairspring collet was te wijd waardoor de spiraalveer gewoon rondjes kon draaien op de balansstaf. Even die collet wat samengeknepen en weer gemonteerd en hoppa
Moet natuurlijk nog wel een keer een servicebeurtje hebben, maar heb nu even teveel horloges uit elkaar liggen; dus deze gaat voorlopig op de watchlijst
Niet uitgesloten hoor; Tissot is ergens in de jaren twintig begonnen met zelf produceren van uurwerken; daarvoor kochten ze die gewoon in. Deze is van 1924 dus zit ergens op de grens, dus zou nog een ingekocht uurwerk kunnen zijn. Overigens gebruikten ze in die tijd erg veel Fontainemelon (FHF).
Wijzerplaatzijde ziet er wel wat anders uit dan die Parrenin; maar dit is die andere, een 24h zakhorloge, dus rond het uurrad zou het er anders uit kunnen zien.
Ik heb al van veel ervaren horlogemakers gehoord wat voor !@#$%^klus dat is. Deze gaat voorlopig onderop de stapel projecten tot er een keer een donorwerk langskomt
Overigens heb ik zelfs ook de maat van de tappen; neem aan dat de balans van dat 24h zakhorloge hetzelfde is; en die heeft geen gebroken tappen
), met als enige aanduiding op de wijzerplaat “Weymans à Bruxelles”. Hiervan op internet niets gevonden, waarschijnlijk is het de naam van de oorspronkelijke horlogehandelaar. Op de binnendeksel staat een logo P&B, maar ook daarover heb ik niets kunnen vinden op internet.
