Dat is raak geschoten dus! Veel plezier ermee.
geweldig ! vooral dat vakje met reserve onderdelen heeft wel iets.
Prachtige aanwinst, gefeliciteerd
Gaaf hoor!!
Ja, het zijn zowieso bijzondere uurwerkjes, maar dat vakje is echt uniek; ik vraag me wel af of het heel erg nuttig is om een paar reserve onderdeeltjes bij je te hebben…alsof iemand onderweg even een kapotte chronograaf zou repareren…
Niet helemaal! Ik heb deze “Clebar” met een Venus 121 uurwerk, tot mijn verrassing kwam ik daar ook zo’n grappig onderdelenvakje, met inhoud, tegen!
heel mooi uurwerk !
Die kende ik nog niet, heb altijd gedacht dat EP de enigste was die zo’n vakje had op chrono’s en stopwatches (ik dacht dat zij er tenslotte ook patent op hadden
?); maar wel heel leuk om te zien, deze is zelfs met een doorzichtig venstertje!
Deze leuke Curvimeter vandaag opgehaald. Curvimeter? Ja, geen tijdsmeter, maar een afstandsmeter, die je kan gebruiken om de afstand op een kaart te meten.
Maar gemaakt door Minerva, dus ik vind dat hij wel in dit draadje past…
Ik had er al drie , maar allemaal net iets anders:
Linksboven dus de NA in een lichtblauw polystyreen doosje. Midden boven dezelfde alleen in het, ook originele, donketblauwe etuitje.
Rechts is een oudje, zichtbaar aan de afwijkende wijzerplaat en in een mooi vroeg Minerva doosje.
Midden onder komt helaas zonder verpakking of doosje, maar is vervaardigd van Polyamide ipv metaal. Dit Polyamide werd door Minerva ook gebruikt voor sommige stopwatch uitvoeringen, in een poging ze nog beter stof- en waterdicht te maken.
Volgens mij heb ik nu wel alle varianten bij elkaar
Inderdaad een erg handig en nuttig stukje gereedschap. Op de foto zie je er een uit de jaren 20-30 van vorige eeuw. Twee zijden met meerdere schaal-factoren. Er zit altijd wel een goede tussen.
Hij was van mijn opa, maar ik heb dat tot midden jaren 90 nog gebruikt om afstanden tussen plaatsen te bepalen via een kaart. Met de opkomst van Google-Maps en internet is dat nu niet meer nodig. het zal je echter verbazen hoe goed die curvimeters waren. Als je zeer precies over de kaart ging, keurig de wegen volgde, kom je redelijk in de buurt van wat Google aangeeft. Dus hulde aan het vakmanschap van onze voorouders en dan niet alleen op het gebied van horloges.
In mijn verzameling zakhorloges zijn ook exemplaren die waterdicht zijn, hier zijn er twee die gebruik maken van een franse horlogekast met schroefdeksel.
De kroon is voorzien van een rubber afdichting, het schroefdeksel van een kunststof ring.
De glasring aan de voorkant is een geheel met de kast en het uurwerk kan via de achterkant worden verwijderd.
De Yema, het uurwerk is een Parrenin HP40
De tweede is de Reglia met Landeron 2124 uurwerk.
Onlangs in het bezit gekomen van mijn eerste zakhorloge, een Junghans.
Gemaakt rond 1935 ben ik achter gekomen. Er zit een J41a uurwerk in, geen idee wat de staat ervan is. Hij loopt wel, maar ik zie wat roest oid zitten dus weet niet of het verstandig is om m op te winden?
Ik ben verder nog een leek op het gebied van zakhorloges. Anyway, mooi een reden om me weer eens ergens in te verliezen
zakhorloges zijn gewoon mooi ! vooral de uurwerken !
Leuk om te zien.
Dit is de voorloper van kaliber 42a, vrij identiek aan dit horloge.
Toevallig heb ik pas een Junghans met kaliber 42a volledig gerestaureerd voor een zakhorloge liefhebber.
Het miste de wijzers en de opwindveer was overleden. Daarnaast kwam ik nogal wat onregelmatigheden tegen na het monteren van het uurwerk.
Dit uurwerk zit in een behuizing van Wempe. Een specialist in scheepschronometers.
Wel apart dat er dan een Junghans uurwerk in zit.
Na demontage zag ik dat er een onverlaat bezig is geweest, ik durf niet te zeggen dat het een horlogemaker moet zijn geweest, maar ja, in vroegere tijden waren er al heel veel horlogemakers die niet direct een reparatie uitvoerde zoals het moest, maar een eigen variant hadden bedacht om iets zodanig te repareren, (ik noem het maar simpel een uurwerk te verzieken), dat het wel even werkte, de klant had er toch de ballen verstand van en kon het ook niet zien, het zat immers ergens in het uurwerk.
Welnu, wat denken jullie, wat zag ik dan wel.
Welnu, op de platine waar het centrum rad doorheen gaat, zijn putjes ingeslagen met een pons of spijker. Dat is gedaan om het gat waardoor het rad gaat nauwer te maken, kennelijk was dat gat uit-gelubberd. Ik kreeg eerst het rad er niet eens uit zonder kracht te gebruiken. Dit soort reparaties is een misdaad in horloge wereld. Zie de foto die ik hier laat zien de rode pijlen geven aan waar onder andere de putjes zijn ingeslagen.
Om een dergelijke reparatie op de juiste manier uit te voeren, als volgt, het gat eerst uitfrezen en een ring inpersen met de juiste lochmaat waardoor het rad heen gaat, of een Seitz steen inpersen met de juiste lochmaat. Een andere manier is om na het frezen een messing plaatje in te persen en op de juiste plek een gat boren met de juiste lochmaat.
Tja dat kost tijd en wel wat werk. Maar daar had de onverlaat kennelijk geen zin in.
Als ik een dergelijke reparatie had voorgesteld aan mijn leraar op de horlogemakers vakschool, dan had de goede man nog net niet mijn kop eraf geslagen.
ik laat wat foto’s zien van het uurwerk zoals het er uitziet voor en na het badderen.
voor het badderen
Na het badderen
En als alles weer in elkaar zit, dan ziet het er zo uit;
Een goed bedoeld advies aan @Watchonwatchoff de eigenaar van dit zakhorloge.
Laat het een service beurt geven, schoonmaken en olie geven, en bewaar het in de collectie, het is een leuk horloge van een goede komaf.
dixi
.
Top gedaan
Dank voor je advies en verhaal, top!
Dat valt mee!
Wempe is in hoofdzaak een Duitse juweliersfirma, die veelal extern uurwerkjes inkocht, zowel bij Nomos (recent) als bij Junghans.
Junghans was overigens Duitslands grootste chronometerproducentm
Onlangs had ik mijn zinnen gezet op een zakhorloge, vooral omdat ik wel eens een uurwerk wilde leren servicen. En dan zijn de wat grotere uurwerken in zakhorloges een beter idee om mee te beginnen dan een mechanisch dames horloge, gelet op de grootte van de componenten.
Helaas heb ik me laten verleiden tot het aanschaffen van een exemplaar van een merk waar ik behoorlijk fan van ben: een Omega.
Na een nachtelijke sessie op Ranfft, denk ik dat het een 38.5l uurwerkje uit 1930 is en dat is eigenlijk alles wat ik van het horloge weet (Correcties zijn welkom).
Het horloge loopt, maar gezien de onbekende service historie, durf ik hem niet dagelijks op te winden… En omdat ik hem stiekem wel mooi vind, durf ik hem ook niet zo goed uit elkaar te halen als eerste poging/oefening. Dus de zoektocht naar een oefen-slachtoffer gaat nog even verder.
Zo’n mooie Omega is niet echt geschikt als oefenuurwerk, om de eerste sleutelstapjes te nemen.
Daar voor is een St36 uurwerk veel beter geschikt. De ST36 is een Chinese kloon van de Eta 6497, een zakhorlogeuurwerk dat wel enige gelijkenis heeft met het uurwerk in je Omega.
Het is een simpel uurwerk, dat gezien de grootte en opbouw erg geschikt is om mee te beginnen.
Daarbij zijn ze niet duur, dus als er wat mis gaat, blijft de financiële schade beperkt.
Misschien een gezocht topic aanmaken? Mogelijk dat een oud clinicganger nog een uurwerkje heeft liggen, waar hij/zij niets meer mee doet.