Dit is de vandaag wissel. Dagje stil laten liggen om de datum goed te krijgen. Beter dan 31 keer doordraaien. (hij wisselde 12 uur overdag, inmiddels irriteert mij dat) 
5 likes
Da’s nou jammer, want ik wilde nét nog even doorgaan over de Buyalov-versie van de NVCh-20 in de anthracietkleur (coming soon, is onderweg). Dat horloge heeft een hoog Art Deco- gehalte en brengt bij mij associaties met de Voisin C20, in mijn ogen één van de mooiste en apartste auto’s ooit.
5 likes
Oeh, zéér fraai! Ik wist niet dat Luch die maakte! En nog éénwijzerig ook. Net de echte teller.
1 like
Zodra je TL-2 bent kunnen we helemaal losgaan in de categorie “Off-Topic” want ik zeg niet dat ik dit niet leuk vind…
Ik ben ook fan van Art Deco al zie ik het in dit horloge niet echt terug…
1 like
Rechts gestuurd. 
Jammer, anders zou ik hem overwegen. Nog geen 12 cylinder gehad. 
Ja Folkert heeft wel een punt en ik trap er zelf ook wel eens in uit enthousiasme.
Te veel foto’s en zijsprongen die niets of nauwelijks iets met dit topic van doen hebben. (Vandaar al mijn Poljot en Vostok foto’s).
Voor auto’s en technische achtergrond verhalen zijn de off topic artikelen mensen!
Die NVCh-20 reisseu is leuk! Hopelijk niet chinees.
2 likes
Oh nee, er zit een miyota uurwerk in! Niks mis mee maar i.c.m. Meranom wel
Ik hou het bij raszuivere Russen of Chinezen…
1 like
En hij is binnen, maak er geen NA verhaal van want de meeste op het forum hebben wat tegen Russisch.
Maar hier laat ik hem vol trots zien.
Nog geen muziek kunnen vinden.
10 likes
Leuk Richard! Veel plezier er mee!
Gebruiksaanwijzing in het engels erbij? Anders mag je wel een foto er van delen. Er zijn hier meerdere vertalers.
1 like
Geen gebruikshandleiding helaas.
Knopje links is verlichting, knopje rechts schakelt tussen tijd en datum
Volgens Folkert te downloaden vanaf hun site meen ik. Ik heb ze van de andere types, de 54 en de 55.
In the eye, of the beholder, i suppose…
Okee, er zijn de bekende cliché-voorbeelden van Cartier en Lalique en Gray en Dreyfuss en Tiffany en Lloyd-Wricht en Amsterdamse School en zo, maar daar bestond een hele massa spul omheen dat subtieler en minder uitgesproken was. Deze horloges en klokken zijn allemaal van 1930 of heel dicht daar in de buurt.
3 likes
Ja, die is inderdaad héél mooi. Complimenten!
Spellingsfout: Lloyd-WriGht natuurlijk. En de Waltham stond dubbel in het rijtje.
2 likes
Helaas wel Chinees, of daar in de buurt. Bij Buyalov weet je dat dat een zekerheid is. En hij is met Seiko en Miyota uurwerkjes begonnen om de kostprijzen laag te houden, nadat Vostok de prijzen verhoogde en niet kon bieden wat Buyalov wilde, zoals een echt autonome GMT-wijzer of een “hacking” secondenwijzer en iets meer loopreserve per keer opwinden. Dus dit Buyalov-NVCh-model is een beetje een bastaard-ding, maar wat hij qua ontwerp met die oorspronkelijke vorm heeft gedaan, vind ik geweldig. Bij een micro-brand is dat geoorloofd, vind ik, dat zijn wel vaker mengsels van eigen visies op bestaande thema’s, gemaakt met redelijk goede kant-en-klaar techniek die gunstig ingekocht kan worden. Buyalov is en blijft de ontwerper van een hoop Amfibia-uitgaven die door veel Vostok-fans gewaardeerd worden/werden.
2 likes
Ik geloof je best, leuke technische features zoals hacking waardeer ik ook. En er zijn al aardig wat leuke micro brands die mooie producten maken. Zoals Smiths van Timefactors bijvoorbeeld.
Maar zodra het om Vostok gaat heeft ‘deze’ Vostok liefhebber liever zo’n authentiek uurwerk erin. Met al zijn typische eigenschappen en beperkingen. En met in Chistopol gemaakte kasten, met echt gestampte achterdeksels.
Charme zeg maar.
7 likes
Eens, maar de mensen die alleen horloges willen die tot het laatste schroefje in Chistopol zijn gemaakt, gaan het dan lastig krijgen. De holle stalen bandjes met de dubbele biezen erin, die je op Amphibia’s met 420-kast zag, waren de laatste die in-house zijn gemaakt. Daarna werden die allemaal Chinees. Alle wijzerplaten met applied indices (zoals op de Neptuns en op veel 170-modellen) moeten dan ook worden genegeerd. En alle Meranom-SE’s en 1967-releases en de luxere Komandirskie K-39 en K-65 modellen, en diverse wijzervormen en bezels met inlays. En alles met mineraal- of saffierglas. Wat er over blijft is wat er in de catalogi stond voordat Buyalov hoofd design werd en een stem kreeg in de samenstellingen en de inkoop.
1 like
Ik ben het hier wel mee eens. Bijna elk horloge dat je tegenwoordig kunt kopen van onder de 1000€ — ook de “Zwitserse” — heeft op zijn minst een kast die in China is gemaakt en waarschijnlijk nog wel wat andere onderdelen. Behalve Vostok. Voor een paar honderd euro of minder heb je iets dat helemaal in-house gemaakt is, uurwerk, kast, alles, volgens de filosofie en naar kunnen van de fabrikant. Dat is wat het merk uniek maakt, het is helemaal “eigen”, ook al verzinnen ze soms de meest afzichtelijke wijzerplaten en zo.
Je moet op een Vostok ook helemaal geen true GMT wijzer willen, bijvoorbeeld. Die vaste wijzer doet precies wat 'ie moet doen, namelijk bijhouden waar je bent in het etmaal als het altijd donker of altijd licht is en/of je sowieso te dronken bent om de gordijnen open te doen. Hacking doe je door de wijzers in aanzet tegen de klok in te draaien en daarmee de secondewijzer als het ware tegen te houden. Iedere Vostok bezitter weet dat.
2 likes
Klopt, de Amphibia GMT-wijzers hebben voor mij altijd prima voldaan en hacking op een mechanisch horloge van deze prijs- en precisieklasse is relatief. Want A; met wie ga je horloges synchroniseren en voor welke missie en B; na een halve dag zou je het weer opnieuw moeten doen. Maar het was een wens van klanten, aldus Buyalov in een interview, nadat hij via Meranom-projecten interesse had bespeurd voor iets méér variatie dan wat de fabriek te bieden had. Zo kwam er op verzoek van klanten ook een sandwich-wijzerplaat en fellere lume (à la Panerai), die vanuit de fabriek nooit traditioneel waren geweest. Er was nooit een Vostok met sandwich-dial of een display caseback voor een iets beter afgewerkt uurwerk, maar nadat Buyalov er mee kwam verkochten die razend goed. Het is ook een kwestie van brood op de plank. De fabriek zag de successen ook en koopt nu zelf componenten in uit Azië, omdat klanten horloges met die componenten willen hebben.
1 like