Thanks! Nog uit de Sovjet tijd, jaren '80 geloof ik. Handopwinder. Ik overweeg de lume een keer te vervangen, en nou zag ik in die video hierboven dat ze daar een soort doseer-ding voor gebruikten, voor die rondjes op de wijzerplaat. Dus dat zoek ik nu. En een rubber pakking, ik denk dat ik die zelf moet gaan maken want deze maat is niet te vinden.
Zijn er onder jullie die een Vostok met 160 kast hebben? Ik vind onderstaand model toch aantrekkelijk maar de kast lijkt me niet erg comfortabel dragen. De NATO staat er leuk bij qua kleur al vind ik het wel veel “ringen”. Maar de metalen band als optie vind ik niet echt passen.
Moet telkens denken aan een detonatie als de Radio Room zie.
Kaboem.
Ja ik was er ook idd vanaf het begin erbij. Op originele lijst had ik nummer 30 en 78
Toen kwam de discussie over de oplage van de limited idee. Was veel gedoe. Dat weet ik nog wel. En het duurde erg lang. Uiteindelijk gingen ze over naar https://www.micromilspec.com/
Maar ja, het ging van 250 dollar naar bijna 1000 dollar. Daar moest ik wel even groen licht voor krijgen van moeder de vrouw
Ik heb beide versies (met NATO en rvs). Beige met rode streep bandje ziet er inderdaad op één of andere manier “passender” uit, waarschijnlijk omdat de kleuren associaties oproepen met EHBO en hulpdiensten en zo. Maar de stalen band die erbij geleverd wordt, is keuze die er ook best wel redelijk uitziet. De 160-kast oogt groot, maar Vostok geeft er dezelfde maten voor op als voor de 090-kast; 41,8 mm breed zonder kroon en lug-to-lug 48,5 mm. Als ik bij de 160-kast meet tussen de uiterste maten van de ronde uiteinden van de hooded lugs, dan kom ik op 49 mm. Dus valt wel mee, ook de eventuele overhang op de pols. Maar ze lijken inderdaad groter.
En eens, Vostok kiest in China NATO’s met te grote ringen eraan. Zulu-versie zou er beter uitzien.
Door de meegebogen overhang zal hij vast wel goed dragen. Leuk horloge!
Ik vind de kleuren vooral goed passen bij de wijzerplaat.
Hij lijkt me in elk geval veel comfortabeler. Een losse Ali NATO met dezelfde kleuren kan er altijd nog bij.
Als je van de zijkant kijkt valt het inderdaad reuze mee omdat de band meteen recht naar beneden loopt. Ik kan de Bulova Lunar Pilot ook aan met zijn 51mm lug-to-lug. De band ziet er goed stevig uit, geen rammelbak.
Bedankt voor de uitgebreide uitleg en de verhelderende foto’s!
Helemaal mee eens.
Dankjewel!
Zeg maar gewoon Piet hoor, anders voel ik me zo oud…
Dit zijn vijf van de zeven Vostoks die ik heb op volgorde van datum in bezit. Nummer zes loopt als een sneltrein, de dag duurt een kwartier korter, en nummer zeven heb ik nu om.
Welkom terug Bas!
Alweer de 2e mooie sniper vandaag!
Da’s al de derde sniper die ik vandaag langs zie komen. Dan laat ik er zelf ook nog eentje zien. Deze week had ik reden voor feest, want een doosje met de eerste Russische horloges die ik rond 1989 kocht en al een poos onvindbaar kwijt was, heb ik deze week terug gevonden tijdens een al veel te lang uitgestelde “inhouse-opruimactie”. Het einde van de 80-er jaren was het tijdperk van Gorbatsjov en glasnost, en er werden naar West-Europa veel Russische spullen geëxporteerd, die daar ineens ppulair waren geworden. Bovendien kon men zo aan Westerse deviezen komen, want in de binnenlandse markten in Rusland ging het bergafwaarts. Dit is het moment waarop ik in Amsterdamse snuisterijenwinkels tegen Russische horloges en verrekijkers en radio’s en fototoestellen en meetapparatuur en dergelijke aanliep, en daar meteen fan van werd.
De horloges zijn zo goed als mint. Bij de duikboot dacht ik toen nog dat de bovenkant van de cijferplaat lang in de zon had gelegen, maar pas later wist ik dat die in de fabriek met opzet zo werden gespoten van lichtblauw naar donker, om waterdiepte te suggereren. Rechtsonder ligt een zgan. sniper en rechtsboven een Albatros, ook gemaakt door Vostok, maar dit submerk had overwegend maritieme motieven (vooral bovenwater-vlootonderdelen). Voordelen van jarenlang uit kwijt zijn is, dat er ook geen zonlicht bij kwam, zodat er niks verkleurd is.
De Slava kwartshorloges zijn ook aardig. Perspex glazen en acryl inlays in de bezel, met bedrukking op de achterkant op een transparante ring. Slava verkocht toen horloges in dezelfde soort plastic doosjes, voor de gevallen waarin kopers kastjes zonder bandjes wilden hebben. Er bestonden ook versies met bandjes, in langwerpige kartonnen doosjes. Het zwarte matzwart gespoten metalen bandje bij het linker horloge is volgens mij niet origineel, maar past er uitstekend bij. Het rechter horloge oogt eigenaardig door de tekst “USS Belknap” en de witte sterren op een blauw schild achter de Russische vlootvlag, maar heeft echt een histyorische bestaandsreden. In 1989 was er een conferentie op Malta, met George H.W. Bush en Mikhail Gorbatsjov en minsters en diplomaten van beide regeringen. De USS Belknap lag daar toen voor anker en Gorbatsjov logeerde aan boord.
Ik had ook een Slava met rode letters “CCCP” erop en een rode ster met hamer en sikkel. Moet dan in weer een ander doosje liggen. Verder met zoeken en opruimen. De Slava met zwarte band droeg ik destijds vaak, tot dat de batterij leeg was. De witte eigenl9jk noiit, die bleef minst, want het was best een zeldzaam model. Uit beiden werd de batterij verwijderd en daarna gingen ze met andere spullen in een doos tussen een hoop andere meuk.
Zorry voor alle spelfouten, weer veel te snel op de verzendknop gedrukt.
Allemaal leuk! Ik heb ook nog een aantal jaren radio’s verzameld maar die nemen zoveel plek in beslag.
Zal er op letten .
Zo iets dacht ik al, leuk oh begint zo wel aardig op een collectie te lijken denk ik zo.
Dat is wel wat veel inderdaad nu ben ik geen horlogemaker maar had ooit deze afbeelding opgeslagen.
Nu durf ik niet zeker te zeggen of dit ook zo werkt bij u horloge maar dat denk ik wel. Anders laat ik me graag corrigeren door iemand met meer verstand ervan. Anders zijn er in dit draadje genoeg behulpzamen mensen met kennis die jou er mee willen helpen.
Ja! De merken Selena en Vega zag je hier veel. Lompe dingen, maar er zat veel handwerk in. Echte gefineerd houten kast en veel zwart polystyreen-plastic. Redelijk grote luidsprekers ook. De transistors binnenin waren echt eigen sovjet-ontwikkelingen, afwijkend van Westerse bouwvormen. Ik heb eens één model gezien met een draaibare kanaalkiezer (FM/UKG en AM/LG-MG-KG). Binnenin zat een contactwals met allemaal kleine printplaatjes, met elk eigen frequentie-specifieke LC-circuits van verstelbare spoeltjes en condensatoren. Draaien aan de knop zorgde ervoor dat een ander circuitje werd geschakeld tussen vaste contacten op de hoofdprintplaat, zodat het ontvangstdeel gevoelig werd voor een andere frequentieband. Heb ik nooit in een andere radio gezien. Soortgelijk eigenaardig is een bepaald model Russische elektrische betonboorhamer. Daar beweegt de slagcylinder niet pneumatisch, maar via een reeks electromagneetspoelen en diodes. Heb ik ook nooit in een andere boorhamer gezien. Hele onconventionele oplossingen.
Nu moet het ook maar gebeuren. Gelijk naar de onderdelen shop gelopen.
Passende batterijen gehaald. Achterdeksels er af geklikt. Mini beetje siliconen aan de zeer dunne O ring gedaan.
Manual er weer bij en beide horloges op: seconden- minuten-uren -jaar-maand-datum en dag van de week gezet. Was even puzzelen hoe de seconden gelijk te synchroniseren.
Nu maar eens naar de timers en de geluiden. Weer helemaal lol in.
Ben bang dat je dit altijd zal blijven zien. Niet eenvoudig eerst de oude lime dots te verwijderen en dan vervolgens nieuwe in de juiste klassiek kleur op aan te brengen. Die doseernaald zoals ze die op de fabriek gebruiken werkt waarschijnlijk op perslucht met een bepaalde voordruk. Het juiste volume aanbrengen is zeer waarschijnlijk een gave die je na lang oefenen onder de knie krijgt. Anderzijds, wat is er mis met een authentieke wijzerplaat waar het vintage imago duidelijk zichtbaar is.
“It’s alive!.. ALIVE!..” Gefeliciteerd! Gelukkig is het knoopcelassortiment door de jaren zo groot geworden, dat er nu hier formaten verkrijgbaar zijn die Russische batterijen kunnen vervangen zonder al te veel mechanisch aanpasgepruts.