Het is ook mijn meest luidruchtige horloge, je hoort hem aan de pols zitten. Net of er in dat kleine kastje een ouwe communistische smid op een aambeeld staat te beuken.
Nou ja, dat dus. Ik vond hem heel leuk toen ik hem net had en nu draag ik hem totaal niet meer. Hij eet geen brood maar als iemand iets te ruil heeft dan sta ik daar voor open.
… én de combinatie goudkleurige wijzerplaat en verchroomde kast. De één of de ander klopt in mijn ogen niet.
Hoewel ,
als ik naar mijn pols kijk, misstaat het horloge niet. Dus misschien is dit wel het werk van een héél creatieve, gewaagde en dus goede designer…
(Kwam tenslotte meer voor in de oude USSR.)