Van de koerier neem ik aan? ![]()
Die mening deel ik volledig ![]()
Alhoewel, wat bedoel je er eigenlijk mee Friso? ![]()
![]()
Maar het is dan toch ook een Zwitsers horloge? ![]()
Door een ruige zeebonk? ![]()
Drama queen ![]()
Mooi! En die kroon!
Dat Piet er blij mee is ![]()
Ik gok dat hij hem dus niet mooi vind. En dat mag. En hij vind ook dat ik me daar niks van aan hoef te trekken. En dat doe ik dan ook niet.
Dat is toch niet automatisch een garantie? Het staat en valt bij onderhoud.
Helemaal niet. Op deze en het zakhorloge van mijn oudoom (Piet) na hebben al mijn andere horloges voor mij geen emotionele waarde. Ik zou graag zien dat deze naar één van mijn zoons gaat als ik er klaar mee ben.
Ja snap ik ook nog wel. Als je hem bewust zo kocht.
Het zijn fraaie kleuren, zou moeilijk zijn het zelf zo te maken.
Het zelfde heb je met sterk verweerde Vostok’s of die spiderweb dials.
In wezen gewoon verouderingsschade of water of zon schade.
Maar kan ook mooi en bijzonder zijn.
Maar ik ben in wezen een technicus. Een oud horloge of oude motor moet, bij mij, technisch en uiterlijk nog strak zijn. Daar beleef ik de meeste verzamel lol aan.
Die Lemania bijvoorbeeld wil ik ooit nog restaureren, en dus te snel gekocht. ![]()
Die bruine van net is in wezen een door licht verkleurde blauwe. Maar voor is dat mooi genoeg. Of licht naar vanilleverkleurde lume.
Zou gauw de print slecht wordt of lume eruit valt wil ik het gerestaureerd hebben. Of koop ik die niet.
Maar dat is persoonlijk zoals gezegd. ![]()
Dat zegt mijn vrouw ook weleens. ![]()
En ja, ook weleens bij mij. ![]()
Zeker. Begint onderhand wel een dagtaak te worden.
Ben nu bezig met een Sthurmanski 3133, is wel net even een uitdagender uurwerk om aan te werken.
Wauw, dat is een prachtige uitdaging ![]()
O ja, zeg Dirk, nu je het toch over onderhoud hebt… ![]()
Nee hoor, maar wel een kleinigheid aan een paar scuba’s. ![]()
Als je er een of twee gedaan hebt gaan ze zowat vanzelf ![]()
Waarom?
Ik had het uitbesteed aan een juwelier die had heel veel moeite om aan de onderdelen te komen
Dat gaat tegenwoordig een stuk sneller hier.
Oei, dat is nogal wat. Nu is het over het algemeen dat een juwelier zelf niet repareert maar dit weer uitbesteed aan een horlogemaker. Door de juwelier er tussenuit te laten scheelt al vaak heel veel tijd (en geld). Overleg met de horlogemaker direct kom je vaak tot meer constructievere oplossingen. Zo had ik onlangs iemand die een 30 jaar oude Poljot bracht waarvan na inspectie bleek dat de automaat rotor totaal was versleten. Tja dan kan je wel wachten en zoeken naar het onderdeel of donor uurwerk, of je overlegd met de eigenaar en maak je er (al dan niet tijdelijk) een handwinder van. Kom je op termijn toch nog iets tegen kun je alsnog het herstellen als geheel.
Nou die Omega is ook niet te versmaden hoor! Beauty.
Dank je Dirk,
van eerste serieuze salaris gekocht in 1981, als NOS. Overjarig bij de juwelier.
Veel mee op motor reizen, en tenslotte waterschade.
In 2011 horlogeforum ontdekt, Omega weer opgepakt en laten restaureren door Jan Ubels. Daarmee is de horloge hobby echt gestart.




