Ik betrap me er regelmatig op dat ik toch even door de open caseback naar het uurwerk kijk. De ene vrij simpel, de andere gedecoreerd en gemodificeerd. Ik blijf het facinerend vinden om te zien hoe de kleine onderdelen bewegen en samenwerken.
Hieronder een foto van mijn Laco Kiel.2 met gemodificeerde en gedecoreerde Sellita SW500.
Bij de Blancier workshop zelf mogen perlageren (behalve de balansbrug, het verwijderen en terugplaatsen van de veer lukt niet binnen de tijd).
Uurwerk is een ETA 6498 kloon.
Deze is geestig. Kwarts Bruno Söhnle, Glashütte; ex-bovenbuuv. Grossdatum-module op een Ronda-werkje. Er gebeurt hier letterlijk niets. Na enkele malen haar badkamervloer geraakt te hebben (had nothing to do with it ) inclusief uitvoerige reparaties (o.a. nieuwe wijzerplaatpootjes gemaakt) was ze er opeens klaar mee. Zo van “hier, hou maar”. Maar ik heb 'r laatst wel verteld dat-ie altijd een beetje van haar blijft. Tot die tijd er net een vers bandje voor besteld; Molequin two-tone DownTown Brown. Zit nu op een “petrol”-kleurig bandje dat ooit mijn 1601 sierde.
Net vanavond de batterij vervangen, dat was nog een Sony. Veel te oud, die heten al sinds 2017 MuRata. Was kennelijk nogal oude voorraad van mezelf… Liep nog wel! Is ook weer waterdicht. Voorkant binnenkort met nieuwe band in het WDWV-draadje.