“Goede” is een understatement wat mij betreft
Mwah, ik heb er een paar die wat aandacht behoeven… maar over het algemeen zijn ze behoorlijk ok.
Ik twijfel nog een beetje of ik de VFA niet toch ook liefst knetterstrak wil hebben. De bezel heeft sowieso wat aandacht nodig…
Ik zou (als ik dat zo hoor) toch de nodige terugghoudendheid willen bepleiten.
Kamil’s recept is geweldig maar het is effectief “beter” dan factory en dus een wijziging, wat strict genomen voor verzamelaars maar eigenlijk ook in verband met omgaan met artefacten, niet wenselijk is.
Dus enkel in te zetten als feitelijke “restauratie” , maw, als de kast niet merkbaar “gesmolten” is maar gewoon wat krasjes heeft zou ik alles gewoon zo laten!
Hoezo is het beter dan factory? Dezelfde afwerking wordt gehaald lijkt me toch? Of is zijn werk echt beter dan toen de horloges nieuw waren?
Ik denk het wel ja.
Hij levert zoals ik onderstaand lees “beter dan nieuw” werk. Dat weerhoudt mij er tot nu toe ook van om kasten door hem te laten doen. Ik heb mijn best gedaan goede strakke exemplaren te vinden, en vind de mijne nu met wat patina perfect.
Maar als je een kneiterstrakke kast wilt hebben, “beter dan nieuw”, dan is het natuurlijk perfect. Dat lijkt mij ook gaaf, maar liever origineel strak met een klein beetje patina.
Lees ook:
Een vintage horloge van een jaar of 50 oud mag ook gewoon wat gebruikers sporen hebben. Zo helemaal nieuw en steriel weer, niet mijn kopje thee
Ik volg dit topic de laatste tijd af en aan, het valt me op dat een paar mensen echt héél veel vintage GS/KS hebben, hebben jullie misschien een foto van de hele collectie?
Best een warrig artikel, waarom zou wat Kamil doet beter dan factory zijn?
Ik sta er een beetje mixed in. Ik overweeg ook wel iets naar de lapinist te sturen, al ben ik een dusdanige purist dat ik wellicht liever niet weet dat een horloge restored is.
Ik kan daarvan getuigen. Kamil is net dat ietsje scherper dan mijn beste originele kasten. Hallucinant eigenlijk.
Again: er is een verschil tussen patina (krassen maar kast heeft originele scherpe vorm), en erosie (overmatig gepolierd). In dat laatse geval is restauratie door Kamil absoluut toegestaan imho.
Misschien is “beter” ook niet helemaal het goede woord? Ik denk dat Kamil er gewoon meer tijd voor kan nemen dan een Seiko medewerker in de jaren 60. Misschien vervangt Kamil zijn slijpschijven vaker, etc.
Reken er maar niet op dat het polijsten op een nieuwe 44GS eind jaren 60 heel erg veel tijd kostte. Het waren destijds goede horloges, maar geen haute horlogerie. Netjes afgewerkt, maar minder goed dan een specialist heden ten dage die er per kast misschien wel een halve of een hele dag aan besteedt. Hoeveel tijd besteedt een GS zaratsu specialist nu per nieuwe kast? Gemiddeld niet meer dan 30 minuten denk ik?
Ik heb geen idee verder hoor, ik doe maar een gok op basis van het beeld dat bij mij achterblijft na alle websites en video’s en de productieaantallen van GS. Ik zou tegen de R… fanboys best willen kunnen zeggen dat elke zaratsu specialist slechts één kast per dag doet, maar ik betwijfel het…
Inderdaad. Overigens vind ik “Kamil” altijd toegestaan, maar het is een keuze En ik maak de keuze om de mijne origineel met een beetje patina te laten. Maar als ze gepolijst zouden zijn en de scherpte zou eraf zijn, dan gaan ze naar Kamil. Alleen heb ik dergelijke GS niet.
Ik denk dat je nu de skillz van de “ouden” een beetje onderwaardeert. Ze zullen inderdaad minder tijd nemen als Kamil, maar ze compenseren de kortere termijn met erg veel vakkennis / meesterschap. Ik lig redelijk achterover van mijn beste vintage kasten, en de marge met Kamil daar is m.i. bestaande maar KLEIN.
Ik sla de tussenliggende discussie even over, want dit is precies mijn sentiment. Het werk van Kamil is in mijn ogen eigenlijk ook een beetje té. Het is nog scherper dan de meest scherpe NOS die ik heb gezien, en dat voelt historisch niet helemaal juist. Ik zal hem dus zeker niet vragen om mijn hele kast te laten vlakken, want dat vind ik een te grote aantasting. Maar de bezel zal hij zeker een opwaardering kunnen geven.
Ik vraag me wel eens af of ze bij GS zelf niet eigenlijk ook juist wél een minimale afronding maakten. En dat Kamil die afronding niet of minder maakt?
Ik bedoel maar, oneindig scherp kan ook te scherp zijn, het gaat juist om de balans.
Ik denk dat we hier in het westen moeten leren om ons compromisdenken niet op anderen te projecteren, en al zeker niet op Japanse meesters. De scherpte die Taro-san bedoelde (ik heb het enkel over de sixties ontwerpen) is ongetwijfeld absoluut en zonder compromis.
Ik zet hier nl. even mijn ontwerpershoed op en verplaats me in geest van TT, bij het ontwerpen en ontwikkelen van de kasten.
Zijn doel is het maken van “briljante” horloges en zijn voorbeeld is het slijpen van diamanten. Vlakke facetten gescheiden door enkel de scherpste lijnen.
Dat is hetgeen hij wil maken in staal, niets meer niets minder, en in functie daarvan zal hij zijn vakmensen opleiden.
Uiteraard is die scherpte niet oneindig op elke schaal: onder de microscoop zal er waarschijnlijk een ronding zijn . Maar met het blote oog dus niet. Dat is trouwens ook de methode om een gepolierde kast te herkennen. Zodra je geen naadloze overgang ziet tussen de kleuren van aanliggende vlakken, maar dus de rand zélf oplicht, is er zo goed als zeker achteraf gepolierd.
Er gaat een gerucht de ronde (of heb ik het effectief in een artikel gelezen als feit, het ontgaat me), dat Seiko klachten kreeg over de scherpte van de kasten: de hemdsmanchetten van de klanten werden aan stukken gerafeld door hun horloges!
Vermoedelijk daarom maken ze nu een stuk rondere kasten als vroeger.
Dit laatste heb ik indd ook gezien staat volgens mij hier, http://www.egalizer.hu/targyak/orak/kings.htm
Maar de scherpte kon idd in sommige gevallen te scherp worden ervaren.
Wow, die setting lever ligt er echt helemaal naast! Super dat het vervangende onderdeel nog zo goed te krijgen is!
Tenminste… Het is besteld. Hopelijk komt het aan
NWA
Dit is de 6156-8020 oftewel de capgold versie van de 61GS special.
Een zeldzaam beestje waarvan ik het bestaan niet eens afwist totdat ik onlangs eens de catalogusgeschiedenis van de Specials heb onderzocht.
Frequentie dat deze te koop komen op veilingssites is minder dan twee per jaar volgens Gerald Donovan…